Piłkarska Szkocja w żałobie. Nie żyje Craig Brown

26 czerwca BBC podała informację, że w wieku 82 lat zmarł Craig Brown. Był to jeden z najwybitniejszych selekcjonerów reprezentacji Szkocji, który jako ostatni wprowadził tę wyspiarską reprezentację na mistrzostwa świata.
Stadion piłkarski - zdjęcie poglądowe Piłkarska Szkocja w żałobie. Nie żyje Craig Brown
Stadion piłkarski - zdjęcie poglądowe / fot. pixabay.com

– Był jedną z tych osób, które były nie tylko skuteczne w tym, co robią, ale były też kochane przez wszystkich. To był dżentelmen, który kochał swoją rodzinę, przyjaciół i piłkę nożną – powiedział o Brownie Dave Cormack, prezes Aberdeen, czyli klubu, który był ostatni w trenerskiej karierze zmarłego. – Craig był przyjacielem nas wszystkich w klubie, a dla wielu mentorem i autorytetem – dodał. Z kolei inna drużyna, w której pracował ten legendarny trener, czyli Motherwell, napisała w specjalnym oświadczeniu: „Ikona i wpływowa postać szkockiej piłki nożnej, Brown na zawsze zostanie zapamiętany ze względu na swoje zdumiewające osiągnięcia i sympatyczny charakter na boisku i poza nim. Wszyscy będą za nim tęsknić”.

James Craig Brown urodził się 1 lipca 1940 roku w Glasgow. Razem z dwoma młodszymi braćmi: Jockiem (komentator piłkarski) i Bobem (pastor) wychowywał się w miastach Troon, Rutherglen i Hamilton. Zawsze interesował go golf. Jako młody człowiek chodził również na mecze Hamilton Academical FC oraz Queens Park Glasgow. W pierwszej z drużyn grał w rozgrywkach szkolnych, aż w wieku 17 lat został wypatrzony przez Glasgow Rangers i tam rozpoczęła się jego „dorosła” kariera.

Brown nie mógł przebić się do pierwszego składu „Gers”, więc został wypożyczony do Coltness United, a następnie do Dundee FC. Jak się okazało, w „Rangersach” nie dane mu było nawet zadebiutować, toteż w 1961 roku odszedł do klubu z Dundee. Były to czasy, gdy piłkarzy nie można było zmieniać w trakcie meczu, zatem na swój debiut w barwach „The Dark Blues” ten pomocnik musiał trochę poczekać. Konkretnie do lutego kolejnego roku, gdy kontuzji doznał kapitan drużyny Bobby Cox. Wówczas Brownowi udało się zagrać w dziewięciu kolejnych ligowych starciach, aż sam doznał urazu. Łącznie do 1968 roku zanotował tylko 16 meczów, a na więcej nie pozwoliły mu kontuzje. W tym czasie Dundee wywalczyło mistrzostwo Szkocji (1962 rok), dotarło do półfinału Pucharu Mistrzów (1963 rok) i finału Pucharu Szkocji (1964 rok). Dla tego skrzydłowego nie był to czas stracony – zdołał ukończyć kurs wychowania fizycznego w Jordanhill College, a także razem z kilkoma kolegami z drużyny był członkiem popowej grupy Hammy and the Hamsters.

Ostatnie trzy lata kariery spędził w klubie Falkirk. Wystąpił tam w 17 spotkaniach i doznał kontuzji kolana, przez którą musiał dać sobie spokój z wyczynowym kopaniem piłki. A jako że miał w ręku papiery wuefisty, postanowił się rozwinąć w tej dziedzinie i zostać trenerem piłkarskim. W 1974 roku został asystentem trenera Motherwell. Trzy lata później podjął pracę samodzielnego szkoleniowca Clyde FC, z którym udało mu się rok później awansować do drugiej ligi szkockiej. W 1980 roku Brown i jego drużyna spadli z tej klasy rozgrywek, lecz po dwóch latach wrócili na zaplecze elity. Ten skromny klub z Hamilton był pod jego wodzą solidnym średniakiem drugiej ligi, znanej jako Scottish League Division One. Craig Brown spędził tam niemal dekadę, będąc w tym czasie również dyrektorem szkoły podstawowej oraz nauczycielem wychowania fizycznego.

Przełom

Rok 1986 okazał się dla tego szkoleniowca szczególny. Wtedy to sam Alex Ferguson mianował go swoim asystentem w reprezentacji Szkocji, która nie wyszła z grupy na mistrzostwach świata w Meksyku. Ponadto rozpoczął pracę ze szkockimi kadrami młodzieżowymi. Reprezentację do lat szesnastu doprowadził w 1989 roku do finału mistrzostw świata, zaś trzy lata później z kadrą U-21 dotarł do półfinału mistrzostw Europy. Był również asystentem Andy’ego Roxburgha podczas Mundialu 1990 i Euro 1992, gdzie „Tartan Army” także nie wyszła z grupy. Pod koniec 1993 roku zastąpił tego szkoleniowca na stanowisku selekcjonera Szkocji po tym, gdy ta nie zdołała awansować do mistrzostw świata w USA. Zrównał się z nim osiągnięciami, gdyż wystąpił ze Szkotami zarówno na czempionacie globu, jak i Starego Kontynentu. W 1996 roku w Anglii zabrakło tylko jednego gola do historycznego wyjścia z grupy (Szkocja na żadnej międzynarodowej imprezie nie zdołała wejść do fazy pucharowej!). Po bezbramkowym remisie z Holandią przyszła porażka 0:2 z Anglią w derbach Wysp Brytyjskich, zaś zwycięstwo 1:0 ze Szwajcarią okazało się zbyt skromne, by znaleźć się w ćwierćfinale. Natomiast dwa lata później we Francji na swym ostatnim mundialu Szkoci w meczu otwarcia ulegli 1:2 późniejszym wicemistrzom z Brazylii, po czym zremisowali 1:1 z Norwegią, a szansę na awans do 1/8 finału zaprzepaścili, przegrywając 0:3 z Marokiem.

Brown pozostał na stanowisku selekcjonera do 2001 roku. Do tego czasu drogę do Euro 2000 w barażach zamknęli Szkocji ich odwieczni rywale z Anglii, zaś w eliminacjach do mistrzostw świata w 2002 roku nie udało się wywalczyć nawet baraży. Oznaczało to jego pożegnanie z tym stanowiskiem. Potem pracował w Preston North End, Motherwell i Aberdeen, ale bez większych sukcesów. W 2013 roku został członkiem rady nadzorczej w ostatnim z wymienionych klubów. Pełnił tę funkcję przez sześć lat.

W 1999 roku za zasługi dla szkockiego futbolu został kawalerem Orderu Imperium Brytyjskiego. Dwa lata później otrzymał również tytuł doktora honoris causa w dziedzinie sztuki na Uniwersytecie Abertay. Zmarł w Ayr na południu Szkocji, pięć dni przed swoimi 83. urodzinami.

Cześć Jego pamięci!

Tekst pochodzi z 27 (1797) numeru „Tygodnika Solidarność”.


 

POLECANE
Dramatyczny wypadek. Są nowe informacje ws. 2,5-latka z ostatniej chwili
Dramatyczny wypadek. Są nowe informacje ws. 2,5-latka

Ze śpiączki farmakologicznej wybudzono 2,5-letniego chłopca, który z ciężkimi obrażeniami po upadku z balkonu na piątym piętrze bloku w Bielsku-Białej trafił do Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka. Szpital poinformował, że jego stan jest poważny, ale poprawia się.

Awaria Zielonego Ładu. Słowacja odrzuca system ETS2 z ostatniej chwili
Awaria Zielonego Ładu. Słowacja odrzuca system ETS2

Słowacja postanowiła nie wprowadzać opłat za emisje z transportu i ogrzewania, mimo że wymaga tego unijna dyrektywa ETS2. Rząd w Bratysławie uznał, że koszty te nie powinny obciążać obywateli.

Jerzy Owsiak miał wypadek z ostatniej chwili
Jerzy Owsiak miał wypadek

Jerzy Owsiak, założyciel Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, uległ wypadkowi podczas obsługi ciężkiej maszyny. O szczegółach zdarzenia opowiedział na swoim profilu w mediach społecznościowych.

Wstrząs w kopalni Mysłowice-Wesoła. Ranny górnik z ostatniej chwili
Wstrząs w kopalni Mysłowice-Wesoła. Ranny górnik

W kopalni Mysłowice-Wesoła na głębokości ponad 660 metrów doszło do wstrząsu.

Tusk tłumaczy się z pozaprawnych działań ws. kontrasygnaty. Ekspert: Tak się nie rządzi z ostatniej chwili
Tusk tłumaczy się z pozaprawnych działań ws. kontrasygnaty. Ekspert: Tak się nie rządzi

Trwa burza wokół "odwołania" przez Donalda Tuska bez żadnej podstawy prawnej kontrasygnaty Donalda Tuska pod decyzją Prezydenta RP Andrzeja Dudy o powołaniu sędziego Wesołowskiego na przewodniczącego zgromadzenia sędziów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego.

Policja szuka Froga. Za mężczyzną wydano list gończy z ostatniej chwili
Policja szuka "Froga". Za mężczyzną wydano list gończy

Policjanci z Wydziału Kryminalnego Komisariatu Policji Warszawa-Targówek poszukują Roberta Nogal pseud. Frog. Jest on ścigany listem gończym wydanym przez sąd w celu odbycia kary sześciu miesięcy więzienia.

Kurdej-Szatan poprowadziła „Cudowne lata. Wyniki oglądalności nie zachwycają z ostatniej chwili
Kurdej-Szatan poprowadziła „Cudowne lata". Wyniki oglądalności nie zachwycają

Barbara Kurdej-Szatan wróciła na ekrany TVP jako gospodyni nowego show „Cudowne lata”. Premiera teleturnieju miała miejsce w minioną niedzielę o godzinie 16:10 na TVP2.

Skandal. Tekst Klausa Bachmanna, w którym wzywał do „autokratycznego eksperymentu w Polsce”, nominowany do nagrody Mazowieckiego gorące
Skandal. Tekst Klausa Bachmanna, w którym wzywał do „autokratycznego eksperymentu w Polsce”, nominowany do nagrody Mazowieckiego

Jak wynika z newslettera Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, szokujący tekst niemieckiego publicysty Klausa Bachmanna, opublikowany w zeszłym roku w „Berliner Zeitung”, został nominowany do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2024.

Antony Blinken w czwartek odwiedzi Polskę z ostatniej chwili
Antony Blinken w czwartek odwiedzi Polskę

Departament Stanu USA ogłosił we wtorek, że szef amerykańskiej dyplomacji Antony Blinken w czwartek odwiedzi Polskę.

Pałac Buckingham. Pilne doniesienia ws. króla Karola pilne
Pałac Buckingham. Pilne doniesienia ws. króla Karola

W Pałacu Buckingham znów gorąco. Media dopiero co obiegły nowe informacje o zdrowiu księżnej Kate, a tu takie wieści o królu Karolu.

REKLAMA

Piłkarska Szkocja w żałobie. Nie żyje Craig Brown

26 czerwca BBC podała informację, że w wieku 82 lat zmarł Craig Brown. Był to jeden z najwybitniejszych selekcjonerów reprezentacji Szkocji, który jako ostatni wprowadził tę wyspiarską reprezentację na mistrzostwa świata.
Stadion piłkarski - zdjęcie poglądowe Piłkarska Szkocja w żałobie. Nie żyje Craig Brown
Stadion piłkarski - zdjęcie poglądowe / fot. pixabay.com

– Był jedną z tych osób, które były nie tylko skuteczne w tym, co robią, ale były też kochane przez wszystkich. To był dżentelmen, który kochał swoją rodzinę, przyjaciół i piłkę nożną – powiedział o Brownie Dave Cormack, prezes Aberdeen, czyli klubu, który był ostatni w trenerskiej karierze zmarłego. – Craig był przyjacielem nas wszystkich w klubie, a dla wielu mentorem i autorytetem – dodał. Z kolei inna drużyna, w której pracował ten legendarny trener, czyli Motherwell, napisała w specjalnym oświadczeniu: „Ikona i wpływowa postać szkockiej piłki nożnej, Brown na zawsze zostanie zapamiętany ze względu na swoje zdumiewające osiągnięcia i sympatyczny charakter na boisku i poza nim. Wszyscy będą za nim tęsknić”.

James Craig Brown urodził się 1 lipca 1940 roku w Glasgow. Razem z dwoma młodszymi braćmi: Jockiem (komentator piłkarski) i Bobem (pastor) wychowywał się w miastach Troon, Rutherglen i Hamilton. Zawsze interesował go golf. Jako młody człowiek chodził również na mecze Hamilton Academical FC oraz Queens Park Glasgow. W pierwszej z drużyn grał w rozgrywkach szkolnych, aż w wieku 17 lat został wypatrzony przez Glasgow Rangers i tam rozpoczęła się jego „dorosła” kariera.

Brown nie mógł przebić się do pierwszego składu „Gers”, więc został wypożyczony do Coltness United, a następnie do Dundee FC. Jak się okazało, w „Rangersach” nie dane mu było nawet zadebiutować, toteż w 1961 roku odszedł do klubu z Dundee. Były to czasy, gdy piłkarzy nie można było zmieniać w trakcie meczu, zatem na swój debiut w barwach „The Dark Blues” ten pomocnik musiał trochę poczekać. Konkretnie do lutego kolejnego roku, gdy kontuzji doznał kapitan drużyny Bobby Cox. Wówczas Brownowi udało się zagrać w dziewięciu kolejnych ligowych starciach, aż sam doznał urazu. Łącznie do 1968 roku zanotował tylko 16 meczów, a na więcej nie pozwoliły mu kontuzje. W tym czasie Dundee wywalczyło mistrzostwo Szkocji (1962 rok), dotarło do półfinału Pucharu Mistrzów (1963 rok) i finału Pucharu Szkocji (1964 rok). Dla tego skrzydłowego nie był to czas stracony – zdołał ukończyć kurs wychowania fizycznego w Jordanhill College, a także razem z kilkoma kolegami z drużyny był członkiem popowej grupy Hammy and the Hamsters.

Ostatnie trzy lata kariery spędził w klubie Falkirk. Wystąpił tam w 17 spotkaniach i doznał kontuzji kolana, przez którą musiał dać sobie spokój z wyczynowym kopaniem piłki. A jako że miał w ręku papiery wuefisty, postanowił się rozwinąć w tej dziedzinie i zostać trenerem piłkarskim. W 1974 roku został asystentem trenera Motherwell. Trzy lata później podjął pracę samodzielnego szkoleniowca Clyde FC, z którym udało mu się rok później awansować do drugiej ligi szkockiej. W 1980 roku Brown i jego drużyna spadli z tej klasy rozgrywek, lecz po dwóch latach wrócili na zaplecze elity. Ten skromny klub z Hamilton był pod jego wodzą solidnym średniakiem drugiej ligi, znanej jako Scottish League Division One. Craig Brown spędził tam niemal dekadę, będąc w tym czasie również dyrektorem szkoły podstawowej oraz nauczycielem wychowania fizycznego.

Przełom

Rok 1986 okazał się dla tego szkoleniowca szczególny. Wtedy to sam Alex Ferguson mianował go swoim asystentem w reprezentacji Szkocji, która nie wyszła z grupy na mistrzostwach świata w Meksyku. Ponadto rozpoczął pracę ze szkockimi kadrami młodzieżowymi. Reprezentację do lat szesnastu doprowadził w 1989 roku do finału mistrzostw świata, zaś trzy lata później z kadrą U-21 dotarł do półfinału mistrzostw Europy. Był również asystentem Andy’ego Roxburgha podczas Mundialu 1990 i Euro 1992, gdzie „Tartan Army” także nie wyszła z grupy. Pod koniec 1993 roku zastąpił tego szkoleniowca na stanowisku selekcjonera Szkocji po tym, gdy ta nie zdołała awansować do mistrzostw świata w USA. Zrównał się z nim osiągnięciami, gdyż wystąpił ze Szkotami zarówno na czempionacie globu, jak i Starego Kontynentu. W 1996 roku w Anglii zabrakło tylko jednego gola do historycznego wyjścia z grupy (Szkocja na żadnej międzynarodowej imprezie nie zdołała wejść do fazy pucharowej!). Po bezbramkowym remisie z Holandią przyszła porażka 0:2 z Anglią w derbach Wysp Brytyjskich, zaś zwycięstwo 1:0 ze Szwajcarią okazało się zbyt skromne, by znaleźć się w ćwierćfinale. Natomiast dwa lata później we Francji na swym ostatnim mundialu Szkoci w meczu otwarcia ulegli 1:2 późniejszym wicemistrzom z Brazylii, po czym zremisowali 1:1 z Norwegią, a szansę na awans do 1/8 finału zaprzepaścili, przegrywając 0:3 z Marokiem.

Brown pozostał na stanowisku selekcjonera do 2001 roku. Do tego czasu drogę do Euro 2000 w barażach zamknęli Szkocji ich odwieczni rywale z Anglii, zaś w eliminacjach do mistrzostw świata w 2002 roku nie udało się wywalczyć nawet baraży. Oznaczało to jego pożegnanie z tym stanowiskiem. Potem pracował w Preston North End, Motherwell i Aberdeen, ale bez większych sukcesów. W 2013 roku został członkiem rady nadzorczej w ostatnim z wymienionych klubów. Pełnił tę funkcję przez sześć lat.

W 1999 roku za zasługi dla szkockiego futbolu został kawalerem Orderu Imperium Brytyjskiego. Dwa lata później otrzymał również tytuł doktora honoris causa w dziedzinie sztuki na Uniwersytecie Abertay. Zmarł w Ayr na południu Szkocji, pięć dni przed swoimi 83. urodzinami.

Cześć Jego pamięci!

Tekst pochodzi z 27 (1797) numeru „Tygodnika Solidarność”.



 

Polecane
Emerytury
Stażowe