ETPCz: Polska naruszyła Europejską Konwencję Praw Człowieka

The European Court of Human Rights ruled a violation of Article 6 § 1 (right of access to a court) of the European Convention on Human Rights in Broda and Bojara v. Poland (applications no. 26691/18 & 27367/18) regarding dismissal of vice-presidents of courts by minister Ziobro pic.twitter.com/Jxw8zmeimd
— Rule of Law in Poland (@RULEOFLAWpl) June 29, 2021
"Dwóm sędziom trzeba zapłacić 20 tys. euro" – relacjonuje postanowienie ETPCz "Rzeczpospolita”, która jako pierwsza poinformowała o decyzji Trybunału.
Jak wynika z treści decyzji sądu, którą opublikowano na twitterowym profilu "Rule of Law in Poland", decyzja ETPCz dotyczy sędziów Alinę Bojarę oraz Mariusza Brodę. Zdaniem ETPcz, ich zwolnienie narusza art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Dzisiejszy wyrok ETPC w sprawie odwołanych wiceprezesów sądów nie jest zaskakujący. Trybunał po prostu kontynuuje dotychczasową linię orzeczniczą w sprawach sędziowskich (zwłaszcza Baka p. Węgrom, Denisov p. Ukrainie, Bilgen p. Turcji).
— Marcin Szwed (@marcinszwed89) June 29, 2021
– Ten wyrok ma znaczenie zarówno dla sędziów jak i dla nas obywateli. Sędziowie zostali zwolnieni za pośrednictwem faksu, bez podania żadnej przyczyny. Teraz sprawa może trafić do wyższej izby. Po uprawomocnieniu się tego wyroku sędziowie mogą żądać wypłaty odszkodowania – komentowała w rozmowie z „Rz” mec. Sylwia Gregorczyk-Abram.
Artykuł 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka mówi:
Artykuł 6
Prawo do rzetelnego procesu sądowego
1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej. Postępowanie przed sądem jest jawne, jednak prasa i publiczność mogą być wyłączone z całości lub części rozprawy sądowej ze względów obyczajowych, z uwagi na porządek publiczny lub bezpieczeństwo państwowe w społeczeństwie demokratycznym, gdy wymaga tego dobro małoletnich lub gdy służy to ochronie życia prywatnego stron albo też w okolicznościach szczególnych, w granicach uznanych przez sąd za bezwzględnie konieczne, kiedy jawność mogłaby przynieść szkodę interesom wymiaru sprawiedliwości.
2. Każdego oskarżonego o popełnienie czynu zagrożonego karą uważa się za niewinnego do czasu udowodnienia mu winy zgodnie z ustawą.
3. Każdy oskarżony o popełnienie czynu zagrożonego karą ma co najmniej prawo do:
a) niezwłocznego otrzymania szczegółowej informacji w języku dla niego zrozumiałym o istocie i przyczynie skierowanego przeciwko niemu oskarżenia;
b) posiadania odpowiedniego czasu i możliwości do przygotowania obrony;
c) bronienia się osobiście lub przez ustanowionego przez siebie obrońcę, a jeśli nie ma wystarczających środków na pokrycie kosztów obrony - do bezpłatnego korzystania z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, gdy wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości;
d) przesłuchania lub spowodowania przesłuchania świadków oskarżenia oraz żądania obecności i przesłuchania świadków obrony na takich samych warunkach jak świadków oskarżenia;
e) korzystania z bezpłatnej pomocy tłumacza, jeżeli nie rozumie lub nie mówi językiem używanym w sądzie.