Ks. Janusz Chyła: Bóg zrodzony, a nie stworzony
Liczne dyskusje i spory teologów doprowadziły do sformułowania wyznania wiary, że Syn jest „zrodzony, a nie stworzony”. Stało się to na Soborze Nicejskim w 325 roku i było odpowiedzią na błędne interpretacje Ariusza i jego zwolenników. Twierdzili oni, że Syn, choć jest wyjątkowy, to nie jest równy Ojcu, a jedynie najdoskonalszy ze stworzeń lub jest przez Ojca adoptowany.
/ fot. Pixabay
Wszystko, co istnieje, powiązane jest siecią zależności. Jedne byty zawdzięczają swój początek i trwanie innym. Zasada ta dotyczy rzeczy, a w sposób szczególny osób. Jako ludzie uczestniczący w Bożym dziele współtworzenia świata, możemy być przyczyną powstawania innych rzeczy. Wyjątkowym cudem jest przekazywanie życia. Z człowieka rodzi się nowy człowiek, posiadający tę samą naturę i godność, co jego rodzice.
Wiele jest czynników, które dopingują Kościół do poszukiwania głębszego sensu Objawienia i definiowania prawd w postaci dogmatów. Paradoksalnie tymi czynnikami mogą być również interpretacje błędne. Herezje (gr. hairesis), które są wyborem części z całości albo części zamiast całości, same w sobie ranią jedność Kościoła, ale w tym samym czasie mogą wytrącać z intelektualnego letargu.
Mówiąc o Bogu, posługujemy się porównaniami zaczerpniętymi z rzeczywistości nam znanej. Niepodobieństwo między tym, co ziemskie a Boże jest jednak większe od podobieństwa. Pojęcie „zrodzony” używane jest dla ukazania jedynej w swoim rodzaju relacji między osobami Syna i Ojca. Syn ma tę samą naturę co Ojciec. Patrząc jednak na świat ludzki, narzuca się myśl, że Syn jest młodszy od Ojca. Ale nie tak ma się sprawa z Osobami Bożymi jak z ludzkimi. Syn Boży, tak samo jak Ojciec, istniał od zawsze. I choć trudne to do zrozumienia, zrodzenie Syna jest odwieczne. Polega ono na darze życia i miłości, ale takich, które były i będą bez początku i bez końca.
Wiele jest czynników, które dopingują Kościół do poszukiwania głębszego sensu Objawienia i definiowania prawd w postaci dogmatów. Paradoksalnie tymi czynnikami mogą być również interpretacje błędne. Herezje (gr. hairesis), które są wyborem części z całości albo części zamiast całości, same w sobie ranią jedność Kościoła, ale w tym samym czasie mogą wytrącać z intelektualnego letargu.
Mówiąc o Bogu, posługujemy się porównaniami zaczerpniętymi z rzeczywistości nam znanej. Niepodobieństwo między tym, co ziemskie a Boże jest jednak większe od podobieństwa. Pojęcie „zrodzony” używane jest dla ukazania jedynej w swoim rodzaju relacji między osobami Syna i Ojca. Syn ma tę samą naturę co Ojciec. Patrząc jednak na świat ludzki, narzuca się myśl, że Syn jest młodszy od Ojca. Ale nie tak ma się sprawa z Osobami Bożymi jak z ludzkimi. Syn Boży, tak samo jak Ojciec, istniał od zawsze. I choć trudne to do zrozumienia, zrodzenie Syna jest odwieczne. Polega ono na darze życia i miłości, ale takich, które były i będą bez początku i bez końca.
Wczytuję ocenę...
![Mówił o religii i męskim organie, teraz się tłumaczy, że chodziło o... mózg [WIDEO]](https://www.tysol.pl/imgcache/60x42/c/uploads/news/120878/1714139575c6bd0bb9bc35f1507d678c.jpg){kind=small}
