Znany polski bloger ujawnił jak został jako dziecko nakłoniony do "zmiany płci". Dziś aktywiści usiłują go zastraszyć
Tęczowa lewica zawsze próbuje zniszczyć tych, którzy zerwali się jej z łańcucha. Nieważne nawet, czy kiedykolwiek na tym łańcuchu byli.
Progresywna lewica próbowała więc zniszczyć Ulę Kuczyńską, gdy ta, jako feministka drugiej fali i asystentka posła Konecznego, sprzeciwiła się wynaturzonemu, „niebinarnemu językowi”. Kuczyńska została wtedy ze swojej pozycji "zwolniona". Postępowi działacze pozbawili kontraktów Kayę Szulczewską, znaną z Instagrama, gdy ta zaczęła krytykować genderowe szaleństwa – nie mogło tak być, żeby kobieta nie zgadzała się z transseksualną definicją kobiecości! Agresję tego odłamu lewicy znam też ja. Kiedy lata temu zrozumiałem, że się zmieniłem, a ze mną moje poglądy, spotkała mnie fala nie tylko nienawiści, wypływająca z progresywnych środowisk, ale też realna przemoc.
Grożono mojemu partnerowi: jacyś szaleńcy przyjechali do jego miejsca pracy i chcieli je zamknąć. Grożono mi, wysyłając anonimowe i osobiste wiadomości. Grożono mojej babci w jej domu i próbowano zorganizować pobicie mnie w Berlinie. Teraz obiektem podobnych ataków jest Łukasz Sakowski.
Koszt prawdy
Łukasz Sakowski jest osobą o wielu talentach - pełni rolę dziennikarza, biologa oraz popularyzatora nauki. Jego blog o nazwie "To tylko teoria" cieszy się ogromnym zainteresowaniem na platformie społecznościowej Facebook, gdzie obserwuje go ponad 200 tysięcy osób.
Kilka dni temu Sakowski stał się głośny w całej Polsce, gdy ujawnił, że przeprowadzony z nim wywiad na temat żywności ekologicznej dla jednego z najważniejszych polskich tygodników nie został opublikowany ze względów światopoglądowych. Okazało się, że powodem takiego działania było jego sceptyczne podejście do zmiany płci.
Obecnie – w kwietniu - Sakowski zdecydował się opowiedzieć swoją osobistą historię, która wiązała się najpierw z procesem „zmiany płci”, a następnie z jej odwróceniem. W obszernym wpisie na platformach społecznościowych mężczyzna postanowił podzielić się tym doświadczeniem.
„Gdy miałem 13 lat, zostałem zmanipulowany przez poznanego w Internecie, ok. 40-letniego wówczas transseksualistę, który wmówił mi, że bycie gejem jest złe, nakłonił mnie do utożsamiania się jako osoba transseksualna (»transkobieta«), a następnie dawał mi, od 14. roku życia, blokery dojrzewania i żeńskie hormony”
– wyjawił bloger.
Wyznanie Sakowskiego było jednocześnie rozliczeniem się z krzywdzą, jaka została mu wyrządzona, ale też rzucało jasne światło na środowiska gender i ich propagandę: że nikt nie transuje dzieci, że „tranzycja” nie szkodzi najmłodszym, że aktywiści trans chcą tylko najlepiej dla najmłodszych. Za nagłośnienie prawdy Sakowski płaci teraz wysoką cenę.
Groźby
"Otrzymuję groźby napaści i oblania mnie na ulicy "szejkiem". Czy wiecie, kto stoi za tym profilem poznańskich chuliganów? Jeśli tak, proszę o informację w wiadomości prywatnej. Autorzy w sposób zawoalowany i dwuznaczny wystosowali pogróżki "oblania mnie" na ulicy, napisane tak, by brzmiały i jak żart, i jak groźba oblania kwasem. A to na podstawie kłamstwa, że związałem się z Ordo Iuris"
pisze dzisiaj na swoim blogu na Facebooku Sakowski.
Na czym miałoby polegać jego związanie się z Ordo Iuris? Łukasz Sakowski opublikował felieton w magazynie KONTRA, który z kolei związany jest z katolickimi prawnikami. Tekst Sakowskiego traktuje o negatywnych skutkach ideologii gender: skutki te są obecnie znane na tyle, że kilkanaście stanów Ameryki i większość Skandynawii zakazuje „tranzycji” nieletnich. Jest to jednak fakt, który środowiska tęczowe próbują przemilczeć lub wprost uciszyć.
Współpraca – czy stała, czy jednorazowa – z KONTRĄ i Ordo Iuris nie jest, oczywiście, nielegalna ani gorsząca. Nie ma natomiast nic dziwnego w tym, że lewicowe środowiska próbują katolickich działaczy demonizować. Według nich, sama rozmowa z kimś o odmiennych poglądach to przestępstwo, pragną więc ośmieszyć katolików i zniechęcić blogera na starcie. Żadna niespodzianka.
O wiele bardziej powinny nas martwić groźby oblania Sakowskiego „szejkiem”, koktajlem z mleka, czy jakąkolwiek inną substancją. Podobne akcje doprowadziły już na Zachodzie do realnych tragedii. Bo "szejk z mleka" najczęściej oznacza kwas lub beton.
Szybko schnie, żre w oczy
Tradycja okaleczania swoich przeciwników szejkami ma wiele lat tradycji na lewicy, szczególnie wśród anarchistów. Klasycznym jej przykładem są wydarzenia z USA z 2019 roku.
30 lipca, prawie cztery lata temu, policja w Portland opublikowała tweet informujący o otrzymaniu zgłoszeń, że "niektóre z rzuconych mlecznych koktajli" podczas wcześniejszej demonstracji grup skrajnie lewicowych i prawicowych w centrum miasta "zawierały cement szybkoschnący" i zachęcała każdego, kto "został trafiony substancją", do zgłaszania tego.
W Portland doszło wtedy do starć między demonstrantami konserwatywnymi i anarchistami. Uczestniczyli w nich członkowie prawicowej grupy Proud Boys i skrajnie lewicowej grupy anarchistycznej Rose City Antifa. Inną konserwatywną demonstrację zorganizowano w imieniu ruchu "HimToo". Obie zostały zaatakowane.
Policja nie wyjaśniła, czy mleczne koktajle zostały rzucone przez jakąś konkretną grupę czy w kierunku jakiegoś konkretnego celu, ale gazeta "The Oregonian" podała, że niektórzy protestujący, których przynależność była „postępowa”, rzucały jajkami i mlecznymi koktajlami w policjantów, a zarówno policja, jak i demonstranci używali gazu pieprzowego.
Jednym z trafionych takim „mlecznym koktailem” był wtedy Andy Ngo, najsłynniejszy chyba dziennikarz, dokumentujący przestępstwa Antify. Dziennikarz musiał być wtedy hospitalizowany i dzięki szybkiej pomocy medyków uniknął ślepoty.
Co grozi Sakowskiemu?
Czy jednak tyle samo szczęścia będzie miał Sakowski, jeżeli – nie daj Boże! - zostanie zaatakowany przez polskie środowiska lewicowe? Czy tyle samo szczęścia będzie miał każdy z nas, gdy przyjdzie nasza kolej, by zapłacić za mówienie prawdy? Szybkoschnący cement – lub jeden z wielu różnych kwasów - można nabyć w sklepach w niskiej cenie (lub zmieszać samemu) i wymaga jedynie dodania wody. Niejasne jest, czy mieszanina betonowa zostaje zwykle pozostawiona do stwardnienia, a następnie dodana do białych mlecznych koktajli, czy też sam proszek trafia do „mleka” i zostaje znaleziony w koktajlach. Kto jednak chce się przekonać na własnej skórze?
Policja w Portland nie odpowiedziała natychmiast – dziennikarz musiał trafić do szpitala. Miejmy nadzieję, że w Polsce władze będą umiały zareagować na czas – zanim do ataku dojdzie, zanim ludzkie życie i zdrowie zostanie narażone na niebezpieczeństwo.