Pani Ania kupiła wadliwy towar w sklepie. Chciała go oddać ale sprzedawca nie chciał uznać zwrotu. Pani Ania postanowiła domagać się sprawiedliwości w sądzie ale, gdy zobaczyła, że zajmie jej to wiele czasu, zrezygnowała. Od stycznia pani Ania będzie mogła próbować dogadać się z producentem wadliwego korzystając usług z mediatora lub koncyliatora.
10 stycznia weszła w życie ustawa o rozwiązywaniu sporów konsumenckich. W zakresie swych regulacji ustawa wdraża do polskiej rzeczywistości prawnej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady UE z dnia 21.05.2013 roku w sprawie alternatywnych metod rozstrzygania sporów konsumenckich. Aby doszło do sporu między konsumentem a przedsiębiorcą muszą ze sobą zawrzeć umowę. Taką umową jest chociażby zakup pary butów w sklepie internetowym lub zlecenie naprawy pralki specjaliście. Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Oznacza to, ze wszyscy możemy być konsumentami. Pani Ania kupując towar w sklepie oczekiwała, że zakup ją usatysfakcjonuje. Prawdopodobnie również producent liczył, że sprzedaje towar satysfakcjonujący klienta. Jednak, kiedy pani Ania przyszła do domu uznała, że towar wykonany jest nierzetelnie. Przedsiębiorca odmówił uznania reklamacji. Pani Ania chciała wyegzekwować swoje prawa przed sądem ale zdała sobie sprawę, że czeka ją długotrwały i kosztowny proces. Teraz może wezwać przedsiębiorce do polubownego rozwiązania sporu, pod warunkiem jednak, że przedsiębiorca nie umieści na swojej stronie informacji, że nie godzi się na pozasądowe rozwiązywanie sporów z klientami. Brak oświadczenia takiego oświadczenia traktowane będzie jako wyrażenie zgody. Przedsiębiorca może na swojej stronie internetowej lub w umowach, które zawiera z konsumentami podać nazwę podmiotu, do którego klient powinien zwrócić się, by rozwiązać spór. Sprawa powinna zostać rozwiązania w ciągu 90 dni od momentu dostarczenia wszystkich informacji podmiotowi, który będzie zajmował się mediacją. Postępowanie powinno być bezpłatne, jednak podmiot, który będzie rozwiązywał spór, może wprowadzić odpłatność nieznacznej wysokości.
Kto może rozwiązać spór?W myśl ustawy w Polsce powstaną podmioty, do których będzie mógł się zgłosić konsument, aby rozwiązać spór. Będą to podmioty niepubliczne utworzone przez przedsiębiorców z danej branży (np. gastronomicznej) lub podmioty publiczne np. URE, UKE, UTK. Gdy dla danego sporu nie zostanie utworzony podmiot o charakterze sektorowym spory będzie rozwiązywać Inspekcja Handlowa. Wykaz podmiotów, które mogą rozwiązywać spory znajduje się na stronach Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Andrzej Berezowski
Zobacz również artykuł
Pozasądowe rozwiązywanie sporu – ważne informacjeArtykuł ukazał się w najnowszym numerze "TS" (04/2017) dostępnym również w wersji cyfrowej tutaj