Ks. Janusz Chyła: Świat, którego nie widać

Bóg stworzył wiele istot, które „wypełniają” niewidzialny świat. Są to aniołowie. Tradycja Kościoła mówi o niezliczonej ich liczbie, usystematyzowanej hierarchicznie. Wśród chórów anielskich wymieniamy między innymi aniołów, archaniołów, cherubinów i serafinów. Wszystkie te istoty są bytami osobowymi, a zatem mają wolną wolę, rozum i wzajemne odniesienia, których najgłębszym wyrazem jest miłość. Ze swej natury aniołowie są doskonalsi od ludzi. Nie posiadają jednak ciała. Istnieje pewna humorystyczna odpowiedź na pytanie zawierające ludzkie wyobrażenie o przemieszczaniu się aniołów: Dlaczego one fruwają? Ponieważ nie przywiązują do siebie wagi. Warto od nich uczyć się takiej postawy.
Do świata niewidzialnego, oprócz aniołów, należą wszyscy, którzy zakończyli ziemskie życie. A zatem święci, z Maryją jako Królową aniołów na czele. Należą także wszystkie dusze opuszczające w chwili śmierci ludzkie ciała. Oczekują one na powszechne zmartwychwstanie ciał przy końcu czasów, gdy nastanie nowe niebo i nowa ziemia.
Między światem widzialnym a niewidzialnym istnieje więź. Poprzez modlitwę możemy pozostawać w duchowym kontakcie z aniołami, świętymi i tymi, którzy nas w pielgrzymce do nieba poprzedzili.