Krzysztof "Toyah" Osiejuk: Za jakie grzechy musimy czytać „Süddeutsche Zeitung”?
Od pewnego już czasu zjednoczona antypisowska propaganda próbuje grać rzekomym polskim szowinizmem, który, jak słyszymy, kiełkował w nas całe lata, a dziś, czując moralne wsparcie faszystowskiej władzy, triumfalnie rozkwita. Kilka tygodni temu pisałem o kompromitującej wpadce „Agory”, która, może i nawet kierując się szczerymi intencjami, przedstawiła kompletnie fikcyjną historię brutalnego ataku „polskiej hołoty” na czarną, ciężarną kobietę z dzieckiem i w swojej naiwności pomyślałem, że oni w przyszłości jednak będą już bardziej ostrożni. Okazuje się, że nic z tego. Nagle się okazuje, że nie ma dnia, by jakiś zwolennik obecnej władzy nie zaatakował Bogu ducha winnego Azjaty, Afrykanina, czy Niemca. Nagle, jak się okazuje, nie ma dnia, by gdzieś – swoją drogą, ciekawe, że głównie w Warszawie – nie doszło do rasistowsko motywowanej agresji, która przez antyrządowe media jest natychmiast rozdmuchiwana do takich rozmiarów, że chyba nawet najgłupszy „obrońca demokracji” poczuje niepokój. Proszę bowiem spojrzeć na kontekst, w jakim się to wszystko dzieje. W lipcu mieliśmy w Polsce Światowe Dni Młodzieży i pozostawiając przez chwilę na boku to, co stanowiło ich podstawowy sens, a więc ową eksplozję żywej religijności, większość z nas przez cały czas miało w głowie świadomość, że dzisiejsza Polska to autentyczna oaza w świecie zepsutym, złym i przede wszystkim skrajnie niebezpiecznym. Jednocześnie, każdy niemal dzień przynosi nam kolejną wiadomość, że w Wielkiej Brytanii ciężko i uczciwie pracujący Polacy znów zostali brutalnie zaatakowani przez lokalną żulownię, a brytyjskie władze nie są w stanie nic na to poradzić. I na tym tle, wspierani przez antyrządowe media politycy opozycji zwracają się do społeczeństwa z apelem o refleksję, „Gazeta Wyborcza” organizuje ogólnopolską akcję czytania niemieckich gazet w tramwajach, a internet zalewają memy z wytłuszczonym na czarno napisem „Nur für Deutsche”. Przepraszam bardzo, ale co oni jedzą?
Syn mój jechał dziś pociągiem z Przemyśla do Krakowa i cała podróż upłynęła mu w towarzystwie bandy Niemców w różnym wieku, która zachowywała się tak jakby uważała, że są tam sami, a w dodatku u siebie. Z relacji mojego syna wynika, że w pewnym momencie tam się zrobiła taka atmosfera, że gdyby nagle ci Niemcy wysiedli, a zamiast nich do pociągu wtoczyła się banda pijanych kibiców Wisły Kraków, pozostali pasażerowie odetchnęliby z ulgą. Czy może któryś z tych Januszów z Przemyśla, Rzeszowa czy Tarnowa może któremuś z tych Niemców dał w pysk, albo przynajmniej mu zwrócił uwagę na niestosowność ich zachowania, albo może ich ostrzegł przed polskim dzikim szowinizmem? Absolutnie nie. Zero. Oni w całkowitym przeświadczeniu o tym, że nic im nie grozi, dojechali do samego Krakowa i, jak się domyślam, ruszyli na tak zwane miasto. I tam też, jak się domyślam, włos z głowy im nie spadł.
I co? Jutro do wszystkich tych ludzi, którzy byli świadkami owego niemieckiego zbydlęcenia, zwróci się Ryszard Petru i im zacznie tłumaczyć, żeby się nie kompromitowali przed cywilizowanym światem? Na co licząc? Że oni jak jeden mąż założą koszulki z napisem „KOD” i wyjdą na ulicę? No bo zakładam, że im w tej ich desperacji nie przyszło do głowy, że słysząc o tych wszystkich okropnościach, Komisja Wenecka unieważni wynik ostatnich wyborów. Mimo to, powtórzę swoje pytanie raz jeszcze: czym ich tam w tej Warszawie karmią?
Miniony weekend upłynął nam na załamywaniu rąk nad tym, co szeroko pojęty obóz władzy pod bacznym okiem Jarosława Kaczyńskiego wyprawia wokół Katastrofy Smoleńskiej, a dominujący wniosek, jaki z naszych rozważań płynął był taki, że Prawo i Sprawiedliwość nieubłagalnie zmierza do ostatecznego upadku. Oczywiście, jeśli weźmiemy pod uwagę ich kolejne popisy, nie możemy nie przestać myśleć o nadciagającej katastrofie. Z drugiej strony, kiedy oczami wyobraźni widzę tych z kolei durniów, jak jeżdżą tam i z powrotem między Młocinami a Kabatami i czytają „Süddeutsche Zeitung”, natychmiast się uspokajam i otwieram kolejną flaszkę. Za nasze zdrowie.
Z przyjemnością informuję, że już bardzo niedługo w księgarni pod adresemwww.coryllus.pl pojawi się moja nowa, ósma już, książka pod intrygującym, mam nadzieję, tytułem „O samotnej wyspie, zapomnianej łodzi i oceanie bez kresu”. Oczywiście cały czas zachęcam do kupowania książek wcześniejszych.