Dariusz Łaszyca: Halloween – dobry obyczaj czy nadużycie obyczajowe
Jak co roku 31 października, niektórzy z nas będą celebrować tzw. Halloween. Zanim przebierzemy swoje dziecko w kościotrupa, śmierć lub ducha, zastanówmy się w czym tak naprawdę pozwalamy naszym dzieciom uczestniczyć.
/ Pixabay.com/CC0 Creative Commons
Co roku powraca temat słuszności obchodzenia tzw. święta Halloween. Jako człowiek niepokorny, aczkolwiek dążący do pozyskania prawdy zadam kilka pytań. Być może będą to pytania kłopotliwe i niewygodne. Być może będą pytaniami retorycznymi i niepotrzebnymi. Czy obrzędy Halloween zakłócają nasze myślenie o tradycyjnym chrześcijańskim Święcie Zmarłych? Czy chodzące po naszych domach dzieci i pytające nas: „psikus czy cukierek?”- to nadużycie obyczajowe czy dobry obyczaj? Czy nasza wrażliwość religijna nakazuje nam potępienie tego faktu? Czy jest to obyczaj wyłącznie agnostyków i ateistów? Czy podnoszenie faktu śmierci do rangi wesołego obyczaju jest nietaktem? Czy obyczaj Halloween przyjmie się w polskiej kulturze? Jak co roku spotkamy się z dziećmi świętującymi Halloween. Tradycyjnie obchodzony w Polsce Dzień Wszystkich Świętych (1 listopad) oraz wspomnienie zmarłych (2 listopad) często zastępowane są promowaniem Halloween. Czy jest to rozpowszechnianie okultyzmu i magii? Praktyki okultystyczne są często skrywane pod pozorem zabawy „przekupywania duchów”. Zaprasza się do tej zabawy dzieci i młodzież. Jednak nie są one zgodne z nauką Kościoła. Zatem praktykowanie Halloween mija się z powołaniem chrześcijanina. Korzenie tych obyczajów sięgają pogańskich obchodów święta duchów, w czasie których oddawano cześć celtyckiemu bogu śmierci. Warto dopowiedzieć, że zgodnie z katechizmem Kościoła Katolickiego złą praktyką jest także korzystanie z horoskopów, astrologii, chiromancji, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, zjawisk jasnowidztwa oraz posługiwanie się wszelkiego rodzaju medium. Zgodnie ze starożytnymi i pogańskimi wierzeniami wraz z końcem lata, dusze zmarłych wychodzą z grobów i błąkając się po ziemi szukają ciał, w które mogłyby wniknąć. Popularna w dzisiejszych czasach wydrążona dynia, była kiedyś symbolem potępionej duszy, a dynia podświetlona od środka – znakiem rozpoznawczym czcicieli szatana. Warto o tym pamiętać i postępować zgodnie z tym co podpowiada nam zdrowy rozsądek.
Dariusz Łaszyca
