Nie żyje Ludwika Wujec, działaczka opozycji demokratycznej w PRL

O śmierci Ludwiki Wujec poinformował jej syn, Paweł Wujec.
"Dziś odeszła moja Mama, Ludwika Wujec. Miała 83 lata. Nikt bliski nie mówił do niej 'Ludwika'. Mama, Babcia, 'Baba', Stryjenka. Ludka, Ludwisia, Ludeczka. Dziękujemy wszystkim przyjaciołom i znajomym, którzy tak chętnie - i nieraz tłumnie - odwiedzali Mamę w ostatnich latach. Mama uwielbiała te spotkania, żyła dla nich, sprawiały jej mnóstwo radości. Kochała życie i ludzi"
- przekazał syn Ludwiki Wujec.
Ludwika Wujec
Ludwika Wujec od 1976 r. współpracowała z Komitetem Obrony Robotników, następnie z Komitetem Samoobrony Społecznej KOR. W ramach KOR organizowała pomoc dla represjonowanych robotników, m. in. z Ursusa i Radomia. W 1977 r. była współtwórczynią i jednym z redaktorów pisma „Robotnik" i „Biuletynu Informacyjnego" KOR i KSS KOR.
W 1980 r. wstąpiła do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” i współpracowała z pismem Regionu Mazowsze „Niezależność", a w 1981 r. podjęła pracę w Agencji Prasowej Solidarność. W tym samym roku była sygnatariuszką deklaracji ideowej Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niezależność. W dniach od 14 grudnia 1981 r. do dnia 3 marca 1982 r. była internowana w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Olszynka Grochowska, następnie w Gołdapi. W latach 1984-1989 r. była członkiem redakcji pisma podziemnego „Tygodnik Mazowsze”, z którym współpracowała od 1982 r. W 1983 r. została pełnomocnikiem Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej ds. więźniów politycznych. Ponadto w latach 1982-1988 była zaangażowana w prace Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom. W latach 1989-1990 była pracownikiem a następnie wicedyrektorem Biura Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym „Solidarności" Lechu Wałęsie, podczas obrad Okrągłego Stołu była asystentką Tadeusza Mazowieckiego.
CZYTAJ TAKŻE: Nie żyje związkowiec Józef Kaczorowski