Mistrzowie Polski - w straconych szansach...

Mistrzowie Polski - w straconych szansach...

Od kilku tygodni mówiło się, że mecz w Białymstoku między Jagiellonią a Pogonią Szczecin – a więc dwoma klubami, które z czołowej „siódemki” Ekstraklasy, walczącej o tytuł, nigdy nie były jeszcze mistrzem Polski – może zadecydować o triumfie w lidze. Nie zdecydował. Dalej jest jak w czeskim filmie, gdzie nikt nic nie wie. Albo jak u Sokratesa, że „wiem, że nic nie wiem”. Za to nasz Śląsk Wrocław długimi, choć nieporadnymi szusami zbliża się do mistrzostwa. Niestety, jest to mistrzostwo Polski w niewykorzystywaniu potknięć rywali. Gdyby klub, który mi, starszemu panu, kojarzyć się będzie zawsze z ulicą Oporowską i stadionem tamże, grał choćby w połowie tak skutecznie, jak w pierwszej połówce sezonu, gdy został mistrzem jesieni – to dzisiaj we Wrocławiu świętowano by już „majstra”, choć pozostało do końca sezonu parę kolejek. Ostatni mecz z „czerwoną latarnią” czyli „Niebieskimi – znaczy Ruchem Chorzów-  był jak metafora sezonu. Jak można walcząc o złoty medal, a co najmniej o lukratywną finansowo grę w pucharach przegrać z pewnym już (choć na papierze teoretycznie nie) spadkowiczem? Jak można stracić z nim u siebie trzy gole? Oto są pytania godne księcia duńskiego Hamleta.

 

Skoro już przy Danii jesteśmy, to oglądałem dopiero co trzyczęściowy dokument „1992 Wielka Gra” o grze naszej reprezentacji piłkarskiej na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie . Zdobyliśmy wtedy srebrny medal. Przegraliśmy tylko dwa mecze: minimalnie 2:3 finał z gospodarzami, tracąc decydującego gola w ostatniej akcji meczu oraz jeden mecz w eliminacjach – za to jak – bo aż 0:5 w Aarhus z Danią. Skądinąd Duńczycy byli sprawcami jednej z dwóch największych sensacji w europejskiej piłce w ostatnich trzech i pół dekadzie. I to w tym samym 1992 roku.

Reprezentanci kraju opisywanego parę wieków wstecz przez naszego Jana Chryzostoma Paska w jego "Pamiętnikach" przegrali eliminacje do finałów mistrzostw Europy i ich reprezentanci rozjechali się na wakacje. Tymczasem w związku z wojną na Bałkanach wykluczono z ME reprezentację Jugosławii, bo poszczególne narody tworzące tę ojczyznę Josipa Broz Tito już walczyły ze sobą o własne państwa z jak największym terytorium. Ściągnięci z jakichś plaż Duńczycy całkiem na luzie i sensacyjnie zdobyli złoto.

Był to największy sukces w historii duńskiej piłki. Po pogromie naszej reprezentacji z Aleksandrem Kłakiem, Wojciechem Kowalczykiem, Andrzejem Juskowiakiem (chłopak z Gostynia- będę tam w dniu, w którym Państwo kupią ten egzemplarz „Słowa Sportowego”) Grzegorzem Mielcarskim, Marcinem Jałochą, kapitałem Jerzym Brzęczkiem, Dariuszem Adamczukiem czy rezerwowym bramkarzem Arkadiuszem Onyszko (wszystkich wymieniam z pamięci) Duńczycy myśleli o olimpijskim medalu, ale „myślał indyk o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścięli” (jak mówi stare polskie przysłowie) i srebro pojechało do Polski.

 

Tyle dzisiaj o Dunach, a dla obowiązku dodam, że drugą największą sensacją ostatnich paru dekad w europejskim futbolu na poziomie reprezentacji, było zwycięstwo Grecji na ME 2004. Działo się to w Portugalii, a finał odbywał się z udziałem gospodarzy. Ku osłupieniu futbolowej Europy, Grecy ,grający mało porywającą, delikatnie mówiąc, piłkę z żelazną obroną i bez żadnych tam szarż na rywala, bez żadnego „Zorby”, oddawali parę strzałów na mecz i ryglowali dostęp do własnej bramki – wygrali w finale z Portugalią 1:0. Bardzo często myślę o tym meczu. Dlaczego? Bo co chwilę wpadam na korytarzach Parlamentu Europejskiego na kapitana ówczesnych mistrzów Europy, pomocnika Teodorosa Zagorakisa, mojego kolegę europosła...

 

*tekst ukazał się w „Słowie Sportowym” (29.04.2024)


 

POLECANE
Jestem przekonany, że prawda zwycięży. Krzysztof Szczucki stawił się w prokuraturze Wiadomości
"Jestem przekonany, że prawda zwycięży". Krzysztof Szczucki stawił się w prokuraturze

- Stawiany mi zarzut jest bezpodstawny, nie wytrzymuje konfrontacji z faktami i z prawem - przekazał poseł Krzysztof Szczucki komentując zarzuty prokuratury ws. rzekomych nadużyć w Rządowym Centrum Legislacyjnym.

Sekcja zwłok Barbary Skrzypek. Jest decyzja pilne
Sekcja zwłok Barbary Skrzypek. Jest decyzja

Prokuratura zdecydowała o zarządzeniu na wtorek sekcji zwłok Barbary Skrzypek, co ma na celu ustalenie przyczyny zgonu - poinformował rzecznik PK prok. Przemysław Nowak. Dodał, że to standardowa decyzja, która jest związana z faktem, że przyczyna zgonu nie została ustalona w dniu śmierci przez lekarza.

Działacz Platformy skazany za pedofilię. Skrzywdził kilkanaścioro dzieci Wiadomości
Działacz Platformy skazany za pedofilię. Skrzywdził kilkanaścioro dzieci

Były szef powiatowych struktur Platformy Obywatelskiej w Złotowie został skazany na 11 lat więzienia. Wyrok jest nieprawomocny.

Niepokojące informacje z granicy. Jest komunikat Straży Granicznej z ostatniej chwili
Niepokojące informacje z granicy. Jest komunikat Straży Granicznej

W poniedziałek Straż Graniczna opublikowała nowy raport dot. sytuacji na granicy polsko-białoruskiej.

Barbara Skrzypek nie żyje. Tusk, Bodnar i Trzaskowski milczą czwarty dzień gorące
Barbara Skrzypek nie żyje. Tusk, Bodnar i Trzaskowski milczą czwarty dzień

W sobotę w wieku 66 lat zmarła Barbara Skrzypek, wieloletnia współpracowniczka Jarosława Kaczyńskiego. Komentatorzy zwracają uwagę na warunki przesłuchania, jakiemu poddała ją trzy dni wcześniej prokurator Ewa Wrzosek, w tym niedopuszczenie do przesłuchania pełnomocnika Barbary Skrzypek.

Rzecznik Prokuratury Okręgowej w Warszawie, gdzie była przesłuchiwana Barbara Skrzypek, idzie na urlop. Jest komunikat gorące
Rzecznik Prokuratury Okręgowej w Warszawie, gdzie była przesłuchiwana Barbara Skrzypek, idzie na urlop. Jest komunikat

Prokuratura Okręgowa w Warszawie przekazała, że rzecznik prok. Piotr Skiba idzie na urlop. W oświadczeniu stwierdzono, że "terminy udzielania odpowiedzi na pisemne pytania prasowe mogą ulec wydłużeniu".

Wiadomości
Aparat samoligaturujący – nowoczesna alternatywa dla tradycyjnych aparatów ortodontycznych

Piękny, równy uśmiech to marzenie wielu z nas, jednak natura nie zawsze jest dla nas łaskawa. Na szczęście współczesna ortodoncja dysponuje wieloma skutecznymi metodami, które pomagają skorygować rozmaite wady zgryzu. Wśród nich coraz większą popularność zdobywają aparaty samoligaturujące. Dowiedz się, czym są i dlaczego warto się na nie zdecydować!

Karol Nawrocki zabrał głos ws. książki Spowiedź Nikosia zza grobu polityka
Karol Nawrocki zabrał głos ws. książki "Spowiedź Nikosia zza grobu"

Karol Nawrocki dostarczył do PKW podpisy do rejestracji w wyborach prezydenckich. Podczas konferencji prasowej został zapytany o napisanie książki "Spowiedź Nikosia zza grobu" o trójmiejskim gangsterze Nikodemie Skotarczaku, pseudonim Tadeusz Batyr.

Polska wycofuje się z ważnego traktatu Wiadomości
Polska wycofuje się z ważnego traktatu

Polska wraz z Litwą, Łotwą i Estonią wypowiadają traktat ottawski, który zakazuje używania min przeciwpiechotnych.

Komunikat dla mieszkańców Poznania Wiadomości
Komunikat dla mieszkańców Poznania

We wtorek 18 marca w Poznaniu rozpoczęły się prace remontowe jezdni ul. Chartowo. MPK Poznań poinformowało o zmianach w trasach linii autobusowych.

REKLAMA

Mistrzowie Polski - w straconych szansach...

Mistrzowie Polski - w straconych szansach...

Od kilku tygodni mówiło się, że mecz w Białymstoku między Jagiellonią a Pogonią Szczecin – a więc dwoma klubami, które z czołowej „siódemki” Ekstraklasy, walczącej o tytuł, nigdy nie były jeszcze mistrzem Polski – może zadecydować o triumfie w lidze. Nie zdecydował. Dalej jest jak w czeskim filmie, gdzie nikt nic nie wie. Albo jak u Sokratesa, że „wiem, że nic nie wiem”. Za to nasz Śląsk Wrocław długimi, choć nieporadnymi szusami zbliża się do mistrzostwa. Niestety, jest to mistrzostwo Polski w niewykorzystywaniu potknięć rywali. Gdyby klub, który mi, starszemu panu, kojarzyć się będzie zawsze z ulicą Oporowską i stadionem tamże, grał choćby w połowie tak skutecznie, jak w pierwszej połówce sezonu, gdy został mistrzem jesieni – to dzisiaj we Wrocławiu świętowano by już „majstra”, choć pozostało do końca sezonu parę kolejek. Ostatni mecz z „czerwoną latarnią” czyli „Niebieskimi – znaczy Ruchem Chorzów-  był jak metafora sezonu. Jak można walcząc o złoty medal, a co najmniej o lukratywną finansowo grę w pucharach przegrać z pewnym już (choć na papierze teoretycznie nie) spadkowiczem? Jak można stracić z nim u siebie trzy gole? Oto są pytania godne księcia duńskiego Hamleta.

 

Skoro już przy Danii jesteśmy, to oglądałem dopiero co trzyczęściowy dokument „1992 Wielka Gra” o grze naszej reprezentacji piłkarskiej na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie . Zdobyliśmy wtedy srebrny medal. Przegraliśmy tylko dwa mecze: minimalnie 2:3 finał z gospodarzami, tracąc decydującego gola w ostatniej akcji meczu oraz jeden mecz w eliminacjach – za to jak – bo aż 0:5 w Aarhus z Danią. Skądinąd Duńczycy byli sprawcami jednej z dwóch największych sensacji w europejskiej piłce w ostatnich trzech i pół dekadzie. I to w tym samym 1992 roku.

Reprezentanci kraju opisywanego parę wieków wstecz przez naszego Jana Chryzostoma Paska w jego "Pamiętnikach" przegrali eliminacje do finałów mistrzostw Europy i ich reprezentanci rozjechali się na wakacje. Tymczasem w związku z wojną na Bałkanach wykluczono z ME reprezentację Jugosławii, bo poszczególne narody tworzące tę ojczyznę Josipa Broz Tito już walczyły ze sobą o własne państwa z jak największym terytorium. Ściągnięci z jakichś plaż Duńczycy całkiem na luzie i sensacyjnie zdobyli złoto.

Był to największy sukces w historii duńskiej piłki. Po pogromie naszej reprezentacji z Aleksandrem Kłakiem, Wojciechem Kowalczykiem, Andrzejem Juskowiakiem (chłopak z Gostynia- będę tam w dniu, w którym Państwo kupią ten egzemplarz „Słowa Sportowego”) Grzegorzem Mielcarskim, Marcinem Jałochą, kapitałem Jerzym Brzęczkiem, Dariuszem Adamczukiem czy rezerwowym bramkarzem Arkadiuszem Onyszko (wszystkich wymieniam z pamięci) Duńczycy myśleli o olimpijskim medalu, ale „myślał indyk o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścięli” (jak mówi stare polskie przysłowie) i srebro pojechało do Polski.

 

Tyle dzisiaj o Dunach, a dla obowiązku dodam, że drugą największą sensacją ostatnich paru dekad w europejskim futbolu na poziomie reprezentacji, było zwycięstwo Grecji na ME 2004. Działo się to w Portugalii, a finał odbywał się z udziałem gospodarzy. Ku osłupieniu futbolowej Europy, Grecy ,grający mało porywającą, delikatnie mówiąc, piłkę z żelazną obroną i bez żadnych tam szarż na rywala, bez żadnego „Zorby”, oddawali parę strzałów na mecz i ryglowali dostęp do własnej bramki – wygrali w finale z Portugalią 1:0. Bardzo często myślę o tym meczu. Dlaczego? Bo co chwilę wpadam na korytarzach Parlamentu Europejskiego na kapitana ówczesnych mistrzów Europy, pomocnika Teodorosa Zagorakisa, mojego kolegę europosła...

 

*tekst ukazał się w „Słowie Sportowym” (29.04.2024)



 

Polecane
Emerytury
Stażowe