PRZECZYTAJ ANALIZĘ - LINK

Telefon zaufania z założenia miał być miejscem, w którym dzieci we wszystkich państwach Unii Europejskiej będą mogły zasięgnąć, pod jednakowym numerem telefonu, poufnej porady w trudnych, wrażliwych sprawach, związanych m. in. z doświadczaniem przemocy. W Polsce numer ten od 2008 r. prowadzony jest przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę (dawniej Fundacja Dzieci Niczyje). Analiza funkcjonowania telefonu zaufania oraz materiały zamieszczone na poświęconej mu stronie internetowej, mogą prowadzić do wniosku, że przy okazji udzielania konsultacji istnieje realna możliwość przekazywania dzieciom treści promowanych przez ruch LGBT. Na stronie internetowej telefonu zaufania (www.116111.pl) zachęca się młodych ludzi m.in. do tego, by uczestniczyli w organizowaniu w swoich szkołach tzw. tęczowych piątków, pisali do szkolnych gazetek na tematy związane z „LGBT+” i zgłaszali nauczycielom zapotrzebowanie na „lekcje poświęcone przeciwdziałaniu homofobii, transfobii i dyskryminacji”. Znalazły się na niej również przekierowania do strony internetowej stowarzyszenia promującego radykalne postulaty ruchu LGBT.

- Po wpisaniu numeru 116111 w wyszukiwarce internetowej, na pierwszej pozycji pojawia się strona 116111.pl. Znajdujemy na niej opis tego jak zostać sojusznikiem „Kampanii LGBT+ja”, prowadzonej przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę oraz odnośnik do strony internetowej stowarzyszenia Miłość Nie Wyklucza. Zamieszczenie w podręczniku szkolnym adresu tej strony internetowej czy samego numeru telefonu zaufania jest przykładem tego, jak współcześnie stowarzyszenia i organizacje zewnętrzne de facto prowadzą w szkołach działalność bez dopełnienia procedury przewidzianej w art. 86 ust. 2 Prawa oświatowego. Stanowi ona wyraz konstytucyjnej zasady pierwszeństwa wychowawczego rodziców - wskazuje r.pr. Marek Puzio, analityk Instytutu Ordo Iuris.

Instytut Ordo Iuris zwrócił się już z wnioskiem do Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, które jest organem nadzorczym w stosunku do Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę.  Prawnicy planują również wystąpienie do Rzecznika Praw Dziecka, domagając się przeprowadzenia kontroli, czy konsultanci telefonu zaufania zostali zweryfikowania w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym. Instytut zamierza również zwrócić się do Ministerstwa Edukacji i Nauki o wszczęcie procedury zmiany treści lub wycofania dopuszczenia do użytku szkolnego podręczników promujących stronę „telefonu zaufania”.