Google upamiętniło polskiego naukowca. Kim był Rudolf Weigl?
2 września 138 lat temu w małym miasteczku na Morawach na świat przyszedł Rudolf Weigl. Był absolwentem studiów przyrodniczych Uniwersytetu Lwowskiego. Prace nad skuteczną szczepionką przeciw tyfusowi plamistemu rozpoczął jeszcze podczas I wojny światowej. W okresie dwudziestolecia międzywojennego kontynuował swoje badania, aby oficjalnie ogłosić je w 1930 roku. „Wielki tryumf nauki polskiej” – pisał dziennik „ABC”.
Weigl przeprowadził akcję szczepień podczas katolickich misji w Chinach. W 1939 roku opanowywał także epidemię tyfusu plamistego w Abisynii, dzisiejszej Etiopii, jednak po wybuchu II wojny światowej postanowił wrócić do kraju, bojąc się, że z powodu działań wojennych może nastąpić gwałtowny wzrost zakażeń.
W 1941 roku, po wkroczeniu niemieckich wojsk do Lwowa i zamordowaniu przez nich w nocy z 3 na 4 lipca grupy 25 polskich profesorów i kilkunastu członków ich rodzin, Weigl podjął trudną decyzję o prowadzeniu Instytutu Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami na rzecz niemieckiej armii. Wymógł na Niemcach prawo do całkowitej swobody w doborze personelu, biorąc za niego pełną odpowiedzialność.
Polski naukowiec nigdy nie wyparł się swojej ojczyzny. W 1942 roku za swoje osiągnięcia w dziedzinie biologii został zgłoszony do Nagrody Nobla. Jednak poparcia jego kandydatury odmówili Niemcy jako rewanż za odmowę podpisania Volkslisty i objęcia katedry w Berlinie.
