Zbrodnie nigdy nierozliczone. 73. rocznica wyzwolenia Ravensbruck
Sprawa obozu była badana za czasów PRL, w latach siedemdziesiątych, została jednak zawieszona. Dziś Polska wraca do kontroli zbrodni, które miały tam miejsce. Z danych IPN wynika, że Polki stanowiły około 1/4 wszystkich więźniarek, czyli 40 tys. osób, spośród których przeżyło jedynie 8 tys.
/ Wikipedia licencja Creative Commons/Bundesarchiv
W obozie więzione były m. in. kobiety walczące w AK, spory odsetek stanowiły osoby biorące udział w Powstaniu Warszawskim, razem z Żydówkami były one ofiarami masowych mordów, poddawano je także medycznym eksperymentom. Najmłodsza z ofiar eksperymentów liczyła 16 lat.
Kobiety umierały tam także z głodu, wyziębienia, wycieńczenia oraz w wyniku licznych chorób.
Spośród kadry obozu niewielką część skazano w Norymberdze na karę śmierci, większa grupa otrzymała wyroki długoletniego więzienia, jednakże opuściła je już po pięciu latach. Niektórzy z lekarzy pracujących w obozie dostali prawo wykonywania zawodu po krótkiej karencji.
Kiedy w 1995 roku polskie ofiary obozu chciały, by umieszczono w muzeum, które znajduje się na miejscu dawnego miejsca kaźni, tablicę przypominającą ich tragiczne przejścia, dyrekcja muzeum odmówiła. Tablica pojawiła się tam dopiero po roku.
Wśród więźniarek, które przeżyły obóz była m. in. akrorka Zofia Rysiówna i dr n. med. Wanda Półtawska oraz Karolina Lanckorońska.
aj
źródło: IPN
#REKLAMA_POZIOMA#
