Pięć lat temu świat z zapartym tchem śledził to, co działo się na Ukrainie. Telewizje informacyjne transmitowały wydarzenia z Kijowa, a Polacy zastanawiali się, czy za naszą wschodnią granicą dojdzie do wojny. Gwałtowne zmiany polityczne nie tylko zdestabilizowały sytuację, ale również ułatwiły inwazję „zielonych ludzików”. Podrażniona Rosja postanowiła skorzystać bowiem na problemach swojego sąsiada i zajęła część jego terytorium. Tak po prostu. W XXI wieku. W Europie.

Świat zareagował dość szybko i nawet – jak na siebie – stanowczo. Posypały się więc różnego rodzaju sankcje, zakazy, bojkoty. Czas jednak płynął, a upór Europy Zachodniej miękł. Zwłaszcza gdy był podmywany przez konkretne pieniądze. Nagle okazało się, że Rosja nie jest już taka straszna, a żyć przecież trzeba.

Od czasu do czasu przypominano sobie o Ukrainie. Zwłaszcza wtedy, gdy w Donbasie odżywały działania wojenne. Bo przecież „zielone ludziki” nie zniknęły. Zmieniły tylko mundury, zajęły tereny i czekały na sygnał. Wojna na Ukrainie stała się wyrzutem sumienia Europy, choć niestety coraz słabiej słyszalnym.

W sierpniu ubiegłego roku prezydent Rosji Władimir Putin przyleciał do Austrii, by... bawić się na weselu ówczesnej szefowej dyplomacji Karin Kneissl. Na ślubie był też m.in. ówczesny kanclerz Sebastian Kurz. Świat obiegły wówczas zdjęcia tańczących Kneissl i Putina. Z Austrii prezydent Rosji udał się do Niemiec, gdzie spotkał się z kanclerz Angelą Merkel. W końcu gazociąg Nord Stream II sam się nie wybuduje. A kto jak kto, ale kanclerz Niemiec broni tego projektu do końca.

Teraz Europa poszła o krok dalej. Najwyraźniej uznano, że pięć lat to wystarczająco długo, by puścić w niepamięć aneksję terytorium. Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy zdecydowało o przywróceniu Rosji prawa głosu w tym gremium.

Mało tego! Delegacji moskiewskiej udało się doprowadzić do przyjęcia uchwały, w której zagwarantowano, że w przyszłości nie będzie już można pozbawiać poszczególnych państw prawa głosu i odbierać im innych uprawnień członkowskich. Żeby było zabawniej, Rada Europy zajmuje się przede wszystkim promocją i ochroną praw człowieka oraz demokracji. A Krym? Oj tam, oj tam.

Pięć lat temu nie łudziłem się specjalnie, że sankcje wytrzymają próbę czasu. Wiedziałem, że prędzej czy później wszystko wróci do normy. Teraz wydaje się, że to Rosja i Władimir Putin wychodzą ostatecznie z tej długiej potyczki zwycięsko. I jest to cholernie smutna refleksja.

Autor jest dziennikarzem portalu DoRzeczy.pl.

Karol Gac



#REKLAMA_POZIOMA#