Michał Ossowski, red. naczelny "TS": Zbójnickie prawo w służbie zdrowia
Zainicjowana w 2008 roku przez Platformę Obywatelską prywatyzacja służby zdrowia na szeroką skalę miała przynieść poprawę poziomu opieki zdrowotnej. Jednym z koronnych argumentów było zapewnienie, że placówki służby zdrowia w rękach prywatnych przedsiębiorców będą lepiej zarządzane, przez co podniesiona zostanie także jakość opieki zdrowotnej. Czy tak jest rzeczywiście?
/ pixabay.com
Przykład szpitala w Złotoryi pokazuje, że niekoniecznie. Szerzej o tym piszemy w najnowszym wydaniu „Tygodnika”. Czy wobec tego należy przyjąć, że prywatyzacja sama w sobie jest zła? Nie do końca. Osobiście mnie jako obywatela mniej interesuje, czy leczę się w szpitalu prywatnym czy publicznym. Ważny jest dla mnie natomiast poziom świadczonych usług i poczucie, że trafiając do szpitala, mogę się czuć bezpiecznie. Jako obywatel podlegam powszechnemu systemowi ubezpieczeń i jestem zobowiązany do płacenia składek na ubezpieczenie zdrowotne. Składki te płacę Państwu i od Państwa wymagam, aby moje interesy były zabezpieczone także i w tym zakresie. Sprawa Sławy Kolano, zwolnionej dyscyplinarnie po ujawnieniu, że na dyżurze w Złotoryjskim szpitalu na 40 pacjentów była jedna pielęgniarka, daje do myślenia, czy przyjęty w 2008 roku model funkcjonowania służby zdrowia zdaje egzamin, czy też może optymalizacja zakładów opieki zdrowotnej odbywa się w rzeczywistości kosztem obywateli i pracowników zatrudnionych w tych placówkach. Nie mniej bulwersująca jest wypowiedź starosty Złotoryi, który na wieść o odmowie pokrycia kosztów leczenia pielęgniarki ochlapanej podczas zakłucia krwią zarażonego pacjenta przez zarządcę szpitala, skomentował „Takie jego zbójnickie prawo”, pokazując tym samym skalę szacunku do własnych wyborców.
Michał Ossowski
Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (15/2018) do kupienia w wersji cyfrowej tutaj.
Michał Ossowski
Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (15/2018) do kupienia w wersji cyfrowej tutaj.
