Władysław Komendarek: Jeśli artysta nie jest wariatem, to nie jest artystą

– Staram się od zawsze, żebym miał wewnętrzny spokój i radość z życia. Kiedyś nie miałem profesjonalnych instrumentów i to powodowało mój smutek. Od zawsze byłem konsekwentny, bo lubię to, co robię, i dlatego wciąż zajmuję się muzyką, no i mieszkam w lesie – mówi Władysław Komendarek, muzyk, kompozytor, instrumentalista, w rozmowie z Bartoszem Boruciakiem.
 Władysław Komendarek: Jeśli artysta nie jest wariatem, to nie jest artystą
/ fot. Komendarek / Facebook

Co musisz wiedzieć:

  • Władysław Komendarek to muzyk, instrumentalista, kompozytor muzyki elektronicznej
  • W latach 1973-1983 był członkiem grupy EXODUS
  • – Od kilku lat tworzę wyłącznie na scenie, w domu tego nie robię – mówi artysta w rozmowie z Bartoszem Boruciakiem.

– Chciałby Pan coś zmienić w swoim artystycznym życiu?

– Nic bym nie zmieniał. Kiedy miałem dwadzieścia lat, to zmieniłem podejście do naszej ziemskiej cywilizacji.

– Czyli Pan żyje na innej planecie?

– Tak.

– To niech Pan opowie o swojej planecie, na której Pan rezyduje.

– Zeta Reticuli 4. Oddalona od Ziemi czterdzieści lat świetlnych. Ponieważ nie mogę zagrzać miejsca w jednej przestrzeni, to teraz jestem na innej planecie, egzoplanecie.

"Lubię spokój"

– Dlaczego nie mógł się Pan odnaleźć na Ziemi?

– Gdyż są wojny. Ja tego nie cierpię. Lubię spokój. Nie chcę się otaczać toksycznymi ludźmi. Zamiast z nimi funkcjonować, wolę się uczyć. Nieustannie staram się rozwijać swój warsztat. Lewą ręką gram solówki na syntezatorze.

– Na ilu syntezatorach gra Pan jednocześnie w trakcie koncertu?

– W Polsce nikt nie pozwoli na to, żebym rozkładał cały mój sprzęt przez dwa dni. Na warunki polskie biorę 5–6 syntezatorów. To dla mnie jest za mało. Kiedy tworzę na żywo, to potrzebuję mieć na poczekaniu coś innego. Każdy syntezator to są miliardy możliwości. Nie po to mam tyle elektroniki, żeby grać pop. Gram różne rzeczy, mieszam gatunki. Nie ograniczam się.

– To jest Pan chodzącą muzyką.

– Taki jestem [śmiech]. Muzyką można leczyć chorych ludzi.

– Skąd Pan bierze spokój i radość z życia?

– Staram się od zawsze, żebym miał wewnętrzny spokój i radość z życia. Kiedyś nie miałem profesjonalnych instrumentów i to powodowało mój smutek. Od zawsze byłem konsekwentny, bo lubię to, co robię, i dlatego wciąż zajmuję się muzyką. A po drugie mieszkam w lesie.

– Wciąż w Sochaczewie?

– Zgadza się. Tam mam spokój. Mam niedaleko obwodnicę w kierunku Poznania, ale mi to nie przeszkadza. Wiesz co, przejdźmy na „ty”, bo nie lubię formy „pan”. W rocku i w heavy metalu na „pan” się nie mówi.

– Dobrze. Która estetyka muzyczna jest najbliższa Twojemu sercu?

– Bardzo dobre pytanie. Stylistyka ta to jest progresywny rock, w różnych odmianach. Tutaj ważne są palce, a nie elektroniczne dodatki. I to jest życie. Nogami też gram. Kiedyś też nosem próbowałem [śmiech].

"Nie zauważyłem, żeby w Polsce ktoś tak robił"

– Czyli żyjesz muzyką.

– Cały czas. Nieustannie [śmiech]. Mogę Ci nawet teraz zaśpiewać.

– A proszę bardzo!

– [Władysław Komendarek śpiewa wymyślone przez siebie frazy]. Szkoda, że tego nie nagrałem, co przed chwilą zrobiłem. Czasami ktoś zadaje pytanie, kiedy i jak improwizuję. Odpowiadam, że to robię, ale pamiętajmy, że 80 procent muzyki, to jest forma przemyślana wcześniej w głowie. Od kilku lat tworzę wyłącznie na scenie, w domu tego nie robię. Powiem Ci, że nie zauważyłem, żeby w Polsce ktoś tak robił. Mam całkowity luz. Powiem Ci, że mam ogród zoologiczny w domu. Zwierzęta same do mnie przychodzą. Ostatnio była u mnie nawet sarna.

– To jaki masz zwierzyniec u siebie w Sochaczewie?

– Na pewno mam ptaszki, które bardzo ładnie śpiewają. Są to np. skowronki. Bardzo mnie zaskoczyły kosy, które mają niesamowity głos. Jednak, żeby nie było tak pięknie, kosy robią niesamowity bałagan. Gdy spadają liście z drzew, robię z nimi porządek i tworzę kopiec, a na drugi dzień już go nie ma. Pewnie kosy szukają jakichś robaczków i nie mam do nich pretensji. Przecież muszą coś jeść.

– Co robisz, że nie interesują Cię doczesne problemy?

– Trzeba mieć silną wolę. Trzeba dążyć do tego, co się najbardziej lubi. Nie dawać się manipulować.

– Jednak trudno statystycznemu Kowalskiemu, który przyzwyczaił się do swojej strefy komfortu, prowadzić Twój styl życia.

– No tak! Mogą powiedzieć, że jestem wariatem.

– To znaczy?

– Jeśli artysta nie jest wariatem, to nie jest artystą.

– Jeżeli nazwę Cię wariatem, to nie odbierzesz tego negatywnie?

– A skąd!

– Jak ludzie reagują na Twoje wariactwo?

– Na ulicy robię takie patenty, że jestem inaczej ubrany. Na wywiady i na koncerty mam zupełnie inną stylizację, niż gdy przemieszczam się po mieście, czy gdy mam coś załatwić w urzędzie. Wtedy ludzie mnie nie poznają.

– Nie gubisz się w tych kreacjach?

– Nie. Mam 20 strojów.

– Nie myślałaś o tym, żeby być działaczem społecznym?

– Działam przez muzykę. Interesuję się filozofią. Wymyślam dużo bajek. Zajmuję się też grafiką, a wzięło się to z nudy i potrzeby zagospodarowania czasu. Chcą nawet wystawę zrobić z moich rysunków.

– Mam wrażenie, że bardzo często odmawiasz grania koncertów ze względu na swoje wymagania sceniczne.

– W życiu! Nigdy nie odmawiam grania koncertów. Tylko trzeba przede wszystkim przestrzegać warunków, które są ustalane wcześniej.

– Czyli jesteś też biznesmenem, a nie tylko artystą.

– Sam nie wiem, czy jestem, ale zarobiłem na płytach winylowych.

– Można powiedzieć, że Twoja wartość z roku na roku wzrasta.

– Bardzo ładnie to określiłeś.

– Jaka gałąź Twojej działalności jest najbardziej opłacalna finansowo?

– Reklamy w telewizji. W latach 80. zrobiłem ich ok. 40. Natomiast byłem bardzo wkurzony, gdy kiedyś bez mojej wiedzy wykorzystali mój utwór „Pogoń za laserem” w reklamie. Wtedy była afera. Musiałem namierzyć osobę, która to zrobiła, a później otrzymałem za to pieniądze. Wzięli moją kompozycję z archiwum TVP. Jednak awantury nie robiłem, bo nie jestem agresywny.

– Jak wyglądała historia dotycząca tego, że 50 Cent, bardzo znany amerykański raper, wykorzystał fragment Twojego utworu?

– Mam to wszystko udokumentowane. Zanim ją opublikował, wysłał do mnie wersję z fragmentem mojego utworu i pokazał, jak widzi ten kawałek. Piosenki można posłuchać w internecie nazywa się „Crazy”.

– Jak wygląda Twój dzień?

– Normalnie. Kiedy wstaję rano, to jem trzy jabłka. Później piję szklankę ciepłej wody z malutką łyżeczką miodu. Jem też pokrzywy.

– W jakiej formie jesz pokrzywy?

– Czarny chleb, masło albo serek i na to pokrzywa. Jem też dużo marchwi. Piję tran. Piję dużo wody. Nie jem przetworzonego jedzenia. Jestem rocznik 1948.

– Jakim byłeś dzieckiem?

– W szkole podstawowej byłem ubierany inaczej niż moi rówieśnicy. Miałem kokardkę we włosach, które były długie. Miałem też krawacik i garniturek. Byłem przez to trochę prześladowany. Mama przeniosła mnie do innej szkoły, i to się uspokoiło. Byłem inny.

– Co to oznacza, że byłeś inny?

– Krzyczeli, że idzie wirtuoz.

– Od kiedy zacząłeś grać?

– Od 8. roku życia. Próbowałem też grać na gitarze solowej, ale zrezygnowałem. Wołałem gitarę rytmiczną. Pamiętam, jak chciałem w zespole przebijać się przez kolegów gitarzystów, którzy ze względu na wzmacniacze byli głośniejsi ode mnie, a co ja wtedy robiłem? Grałem tak głośno, że aż miałem całe palce we krwi.

– Ile masz instrumentów w domu?

– Sporządziłem listę, około 150. A wiesz, co mi najbardziej psuje humor?

– Co takiego?

– Jak mi sprzęt nie działa. Bardziej szanuję wypożyczone sprzęty niż swoje.

– Co sądzisz o sztucznej inteligencji?

– Za jakiś czas spowoduje wielki kataklizm, mówią też o tym naukowcy. To jest łańcuch robotów, wystarczy, że jeden robot się pomyli i kicha. To samo tyczy się komputerów.

– Pojawiły się krytyczne opinie w branży muzycznej na Twój temat ze względu na prowadzony przez Ciebie styl życia?

– Niektórzy boją się ze mną dyskutować.

– Dlaczego?

– Bo jestem inny.

– Wciąż nagrywasz wszystkie swoje pomysły?

– Cały czas. Później to łączę i miksuję. Tak się tworzy muzyka.


 

POLECANE
Niemiecka telewizja oburzona wydawaniem przez rząd Tuska pieniędzy z KPO na sauny i jachty z ostatniej chwili
Niemiecka telewizja oburzona wydawaniem przez rząd Tuska pieniędzy z KPO na sauny i jachty

– Około 280 mln euro przeznaczono na zakup saun, solariów, jachtów i innych dóbr luksusowych – mówi w reportażu niemieckiej telewizji ARTE dziennikarka Anja Mainwald i zwraca uwagę na skandal wokół KPO w Polsce.

Nie żyje Stanisław Soyka. Jest komunikat prokuratury z ostatniej chwili
Nie żyje Stanisław Soyka. Jest komunikat prokuratury

W poniedziałek odbędzie się sekcja zwłok Stanisława Soyki. To rutynowa procedura – podała Prokuratura Rejonowa w Sopocie.

Holandia tonie w znakach drogowych. Eksperci alarmują o zagrożeniu Wiadomości
Holandia tonie w znakach drogowych. Eksperci alarmują o zagrożeniu

Na holenderskich drogach ustawiono już ponad trzy miliony znaków. Jak wyliczają eksperci, aż około 600 tys. z nich jest zbędnych. Zamiast pomagać kierowcom, tablice często utrudniają koncentrację i zwiększają ryzyko kolizji.

Stanowski zmiażdżył Jońskiego. Europoseł KO sam się podłożył z ostatniej chwili
Stanowski zmiażdżył Jońskiego. Europoseł KO sam się podłożył

Jak się popatrzy na te rozmowy przywódców europejskich, to bez Donalda Tuska one w ogóle by nie istniały. Tak na dobra sprawę Donald Tusk jest autorytetem dla Europy - powiedział Dariusz Joński w programie TVP Info Woronicza 17. - To nie jest program satyryczny - usłyszał od prezydenckiego doradcy, Błażeja Poboży. To niejedyna wypowiedź europosła KO, po której usłyszał dziś ciętą ripostę. Kolejną usłyszał od Krzysztofa Stanowskiego ws. ustawy wiatrakowej i cen energii.

Prezydent zawetuje kolejną ustawę? Nie będzie zgody z ostatniej chwili
Prezydent zawetuje kolejną ustawę? "Nie będzie zgody"

Prezydent Karol Nawrocki pokrzyżuje plany rządu Donalda Tuska dotyczące podniesienia akcyzy na alkohol. – Jeżeli pan prezydent powiedział, że nie podpisze ustawy podwyższającej podatki to nie podpisze takiej ustawy. I tyle – powiedział szef Kancelarii Prezydenta Zbigniew Bogucki.

Przeszukanie u Ewy Stankiewicz. Sędzia nie zostawia suchej nitki na służbach tylko u nas
Przeszukanie u Ewy Stankiewicz. Sędzia nie zostawia suchej nitki na służbach

7 marca 2025 roku Żandarmeria Wojskowa przeprowadziła przeszukanie w domu dziennikarki Ewy Stankiewicz oraz jej męża, inżyniera Glenna Jørgensena. Funkcjonariusze weszli do trzech pomieszczeń: mieszkania, komórki lokatorskiej oraz piwnicy. W działaniach uczestniczyło dziewięciu żandarmów. Czynność została przeprowadzona na podstawie postanowienia prokuratora i dotyczyła rzekomych fragmentów wraku samolotu Tu-154M, który uległ katastrofie 10 kwietnia 2010 roku w Smoleńsku.

Szokujące sceny w centrum Berlina. Sześć osób rannych z ostatniej chwili
Szokujące sceny w centrum Berlina. Sześć osób rannych

W sobotni wieczór, 23 sierpnia, w centrum Berlina doszło do groźnego starcia między dwiema grupami. W pobliżu Forum Humboldta, tuż obok odbudowanego Zamku Miejskiego, uczestnicy bójki sięgnęli po noże.

Komunikat dla mieszkańców Krakowa z ostatniej chwili
Komunikat dla mieszkańców Krakowa

W poniedziałek 25 sierpnia 2025 r. wprowadzona zostanie czasowa zmiana organizacji ruchu w rejonie mostu Kotlarskiego – będzie ona dotyczyć ograniczenia prędkości.

Hit TVN ponownie w ramówce. Co wydarzy się w nowym sezonie? Wiadomości
Hit TVN ponownie w ramówce. Co wydarzy się w nowym sezonie?

Już 1 września widzowie znów zobaczą kultowy serial kryminalny „Detektywi”. Produkcja będzie emitowana od poniedziałku do piątku o godz. 17:55 na antenie TVN.

Podpalenia ołtarzy i odchody w konfesjonałach. Niemiecki Kościół: agresja nasila się od 2015 r. Wiadomości
Podpalenia ołtarzy i odchody w konfesjonałach. Niemiecki Kościół: agresja nasila się od 2015 r.

W Niemczech odnotowuje się coraz bardziej brutalne i bezczelne akty wandalizmu w kościołach katolickich i ewangelickich. Zniszczone figury świętych, podpalenia ołtarzy, odchody pozostawione w kropielnicach i konfesjonałach – to tylko niektóre z drastycznych przykładów profanacji miejsc kultu.

REKLAMA

Władysław Komendarek: Jeśli artysta nie jest wariatem, to nie jest artystą

– Staram się od zawsze, żebym miał wewnętrzny spokój i radość z życia. Kiedyś nie miałem profesjonalnych instrumentów i to powodowało mój smutek. Od zawsze byłem konsekwentny, bo lubię to, co robię, i dlatego wciąż zajmuję się muzyką, no i mieszkam w lesie – mówi Władysław Komendarek, muzyk, kompozytor, instrumentalista, w rozmowie z Bartoszem Boruciakiem.
 Władysław Komendarek: Jeśli artysta nie jest wariatem, to nie jest artystą
/ fot. Komendarek / Facebook

Co musisz wiedzieć:

  • Władysław Komendarek to muzyk, instrumentalista, kompozytor muzyki elektronicznej
  • W latach 1973-1983 był członkiem grupy EXODUS
  • – Od kilku lat tworzę wyłącznie na scenie, w domu tego nie robię – mówi artysta w rozmowie z Bartoszem Boruciakiem.

– Chciałby Pan coś zmienić w swoim artystycznym życiu?

– Nic bym nie zmieniał. Kiedy miałem dwadzieścia lat, to zmieniłem podejście do naszej ziemskiej cywilizacji.

– Czyli Pan żyje na innej planecie?

– Tak.

– To niech Pan opowie o swojej planecie, na której Pan rezyduje.

– Zeta Reticuli 4. Oddalona od Ziemi czterdzieści lat świetlnych. Ponieważ nie mogę zagrzać miejsca w jednej przestrzeni, to teraz jestem na innej planecie, egzoplanecie.

"Lubię spokój"

– Dlaczego nie mógł się Pan odnaleźć na Ziemi?

– Gdyż są wojny. Ja tego nie cierpię. Lubię spokój. Nie chcę się otaczać toksycznymi ludźmi. Zamiast z nimi funkcjonować, wolę się uczyć. Nieustannie staram się rozwijać swój warsztat. Lewą ręką gram solówki na syntezatorze.

– Na ilu syntezatorach gra Pan jednocześnie w trakcie koncertu?

– W Polsce nikt nie pozwoli na to, żebym rozkładał cały mój sprzęt przez dwa dni. Na warunki polskie biorę 5–6 syntezatorów. To dla mnie jest za mało. Kiedy tworzę na żywo, to potrzebuję mieć na poczekaniu coś innego. Każdy syntezator to są miliardy możliwości. Nie po to mam tyle elektroniki, żeby grać pop. Gram różne rzeczy, mieszam gatunki. Nie ograniczam się.

– To jest Pan chodzącą muzyką.

– Taki jestem [śmiech]. Muzyką można leczyć chorych ludzi.

– Skąd Pan bierze spokój i radość z życia?

– Staram się od zawsze, żebym miał wewnętrzny spokój i radość z życia. Kiedyś nie miałem profesjonalnych instrumentów i to powodowało mój smutek. Od zawsze byłem konsekwentny, bo lubię to, co robię, i dlatego wciąż zajmuję się muzyką. A po drugie mieszkam w lesie.

– Wciąż w Sochaczewie?

– Zgadza się. Tam mam spokój. Mam niedaleko obwodnicę w kierunku Poznania, ale mi to nie przeszkadza. Wiesz co, przejdźmy na „ty”, bo nie lubię formy „pan”. W rocku i w heavy metalu na „pan” się nie mówi.

– Dobrze. Która estetyka muzyczna jest najbliższa Twojemu sercu?

– Bardzo dobre pytanie. Stylistyka ta to jest progresywny rock, w różnych odmianach. Tutaj ważne są palce, a nie elektroniczne dodatki. I to jest życie. Nogami też gram. Kiedyś też nosem próbowałem [śmiech].

"Nie zauważyłem, żeby w Polsce ktoś tak robił"

– Czyli żyjesz muzyką.

– Cały czas. Nieustannie [śmiech]. Mogę Ci nawet teraz zaśpiewać.

– A proszę bardzo!

– [Władysław Komendarek śpiewa wymyślone przez siebie frazy]. Szkoda, że tego nie nagrałem, co przed chwilą zrobiłem. Czasami ktoś zadaje pytanie, kiedy i jak improwizuję. Odpowiadam, że to robię, ale pamiętajmy, że 80 procent muzyki, to jest forma przemyślana wcześniej w głowie. Od kilku lat tworzę wyłącznie na scenie, w domu tego nie robię. Powiem Ci, że nie zauważyłem, żeby w Polsce ktoś tak robił. Mam całkowity luz. Powiem Ci, że mam ogród zoologiczny w domu. Zwierzęta same do mnie przychodzą. Ostatnio była u mnie nawet sarna.

– To jaki masz zwierzyniec u siebie w Sochaczewie?

– Na pewno mam ptaszki, które bardzo ładnie śpiewają. Są to np. skowronki. Bardzo mnie zaskoczyły kosy, które mają niesamowity głos. Jednak, żeby nie było tak pięknie, kosy robią niesamowity bałagan. Gdy spadają liście z drzew, robię z nimi porządek i tworzę kopiec, a na drugi dzień już go nie ma. Pewnie kosy szukają jakichś robaczków i nie mam do nich pretensji. Przecież muszą coś jeść.

– Co robisz, że nie interesują Cię doczesne problemy?

– Trzeba mieć silną wolę. Trzeba dążyć do tego, co się najbardziej lubi. Nie dawać się manipulować.

– Jednak trudno statystycznemu Kowalskiemu, który przyzwyczaił się do swojej strefy komfortu, prowadzić Twój styl życia.

– No tak! Mogą powiedzieć, że jestem wariatem.

– To znaczy?

– Jeśli artysta nie jest wariatem, to nie jest artystą.

– Jeżeli nazwę Cię wariatem, to nie odbierzesz tego negatywnie?

– A skąd!

– Jak ludzie reagują na Twoje wariactwo?

– Na ulicy robię takie patenty, że jestem inaczej ubrany. Na wywiady i na koncerty mam zupełnie inną stylizację, niż gdy przemieszczam się po mieście, czy gdy mam coś załatwić w urzędzie. Wtedy ludzie mnie nie poznają.

– Nie gubisz się w tych kreacjach?

– Nie. Mam 20 strojów.

– Nie myślałaś o tym, żeby być działaczem społecznym?

– Działam przez muzykę. Interesuję się filozofią. Wymyślam dużo bajek. Zajmuję się też grafiką, a wzięło się to z nudy i potrzeby zagospodarowania czasu. Chcą nawet wystawę zrobić z moich rysunków.

– Mam wrażenie, że bardzo często odmawiasz grania koncertów ze względu na swoje wymagania sceniczne.

– W życiu! Nigdy nie odmawiam grania koncertów. Tylko trzeba przede wszystkim przestrzegać warunków, które są ustalane wcześniej.

– Czyli jesteś też biznesmenem, a nie tylko artystą.

– Sam nie wiem, czy jestem, ale zarobiłem na płytach winylowych.

– Można powiedzieć, że Twoja wartość z roku na roku wzrasta.

– Bardzo ładnie to określiłeś.

– Jaka gałąź Twojej działalności jest najbardziej opłacalna finansowo?

– Reklamy w telewizji. W latach 80. zrobiłem ich ok. 40. Natomiast byłem bardzo wkurzony, gdy kiedyś bez mojej wiedzy wykorzystali mój utwór „Pogoń za laserem” w reklamie. Wtedy była afera. Musiałem namierzyć osobę, która to zrobiła, a później otrzymałem za to pieniądze. Wzięli moją kompozycję z archiwum TVP. Jednak awantury nie robiłem, bo nie jestem agresywny.

– Jak wyglądała historia dotycząca tego, że 50 Cent, bardzo znany amerykański raper, wykorzystał fragment Twojego utworu?

– Mam to wszystko udokumentowane. Zanim ją opublikował, wysłał do mnie wersję z fragmentem mojego utworu i pokazał, jak widzi ten kawałek. Piosenki można posłuchać w internecie nazywa się „Crazy”.

– Jak wygląda Twój dzień?

– Normalnie. Kiedy wstaję rano, to jem trzy jabłka. Później piję szklankę ciepłej wody z malutką łyżeczką miodu. Jem też pokrzywy.

– W jakiej formie jesz pokrzywy?

– Czarny chleb, masło albo serek i na to pokrzywa. Jem też dużo marchwi. Piję tran. Piję dużo wody. Nie jem przetworzonego jedzenia. Jestem rocznik 1948.

– Jakim byłeś dzieckiem?

– W szkole podstawowej byłem ubierany inaczej niż moi rówieśnicy. Miałem kokardkę we włosach, które były długie. Miałem też krawacik i garniturek. Byłem przez to trochę prześladowany. Mama przeniosła mnie do innej szkoły, i to się uspokoiło. Byłem inny.

– Co to oznacza, że byłeś inny?

– Krzyczeli, że idzie wirtuoz.

– Od kiedy zacząłeś grać?

– Od 8. roku życia. Próbowałem też grać na gitarze solowej, ale zrezygnowałem. Wołałem gitarę rytmiczną. Pamiętam, jak chciałem w zespole przebijać się przez kolegów gitarzystów, którzy ze względu na wzmacniacze byli głośniejsi ode mnie, a co ja wtedy robiłem? Grałem tak głośno, że aż miałem całe palce we krwi.

– Ile masz instrumentów w domu?

– Sporządziłem listę, około 150. A wiesz, co mi najbardziej psuje humor?

– Co takiego?

– Jak mi sprzęt nie działa. Bardziej szanuję wypożyczone sprzęty niż swoje.

– Co sądzisz o sztucznej inteligencji?

– Za jakiś czas spowoduje wielki kataklizm, mówią też o tym naukowcy. To jest łańcuch robotów, wystarczy, że jeden robot się pomyli i kicha. To samo tyczy się komputerów.

– Pojawiły się krytyczne opinie w branży muzycznej na Twój temat ze względu na prowadzony przez Ciebie styl życia?

– Niektórzy boją się ze mną dyskutować.

– Dlaczego?

– Bo jestem inny.

– Wciąż nagrywasz wszystkie swoje pomysły?

– Cały czas. Później to łączę i miksuję. Tak się tworzy muzyka.



 

Polecane
Emerytury
Stażowe