Rząd hoduje sobie nowych wyborców

Polityka społeczna obecnego rządu nie jest nastawiona na zmierzenie się z najważniejszym dla Polski wyzwaniem, czyli poprawą dzietności. To raczej próba zmiany struktury społecznej, która ma zmniejszyć liczbę konserwatywnych wyborców oraz spełnić ideologiczne postulaty garstki lewicowych radykałów.
Posiedzenie rządu Rząd hoduje sobie nowych wyborców
Posiedzenie rządu / fot. PAP/Paweł Supernak

Demografia nie ma barw politycznych. Zbyt mała liczba rodzących się dzieci dla każdej władzy oznacza takie same skutki: starzejące się społeczeństwo, rosnące wydatki na opiekę zdrowotną, mniej aktywnych zawodowo, spadek innowacyjności i wreszcie konieczność sprowadzania migrantów, którzy zapełniają lukę na rynku pracy.

Polityka wkracza w momencie, gdy na obok odkłada się wiedzę o przyczynach spadków urodzeń oraz metodach wpływania ma poprawę sytuacji, a na scenę wkracza ideologia. Wówczas nie chodzi już jednak o demografię, ale dopieszczenie elektoratów – trochę finansowo, ale przede wszystkim w sferze wartości.

Przyczyny zapaści

Powodów, które wpłynęły na katastrofalny spadek urodzeń w Polsce, jest przynajmniej kilkanaście. Od cywilizacyjnych (zmiana stylu życia, dłuższy okres kształcenia, a co za tym idzie późniejsze rozpoczynanie życia zawodowego, poszerzająca się sfera samotności – zwłaszcza młodych ludzi), przez obyczajowe (zmiana modelu rodziny, emancypacja kobiet i przedkładanie kariery zawodowej nad macierzyństwo), materialne (mała dostępność mieszkań umożliwiających rozwój rodziny, umowy śmieciowe, trudno dostępne kredyty hipoteczne), zdrowotne (przesuwający się wiek urodzenia pierwszego dziecka powoduje, że kobiety coraz trudniej zachodzą w ciążę), makroekonomiczne (wysokie bezrobocie panujące w Polsce przez dwie dekady transformacji, niskie zarobki), psychologiczne (powtarzające się doświadczenia kryzysów i związana z tym niepewność), technologiczne (cyfryzacja relacji międzyludzkich i związana z tym nieumiejętność nawiązywania trwałych związków) po kulturowe (promowanie indywidualizmu i samorealizacji jako modelu osiągania szczęścia).

Każdy z tych powodów zasługuje nie tylko na artykuł, ale na dogłębne, obiektywne badania i rozprawy naukowe. Tyle tylko, że obecna władza szczególnie nie chce ich widzieć, gdyż podważyłyby sens polityki społecznej czy finansowej. Wiedza odziera ideologię z jej magii.

„Babciowe”, czyli kulą w płot

Sztandarowym projektem społecznym obecnej ekipy jest wypłacanie półtora tysiąca złotych matkom, które szybko wracają na rynek pracy. Donald Tusk nazwał to „babciowym”, minister rodziny Agnieszka Dziemianowicz-Bąk programem „aktywny rodzic” – i z tego powodu w rządzie doszło do scysji, bo premier nie chciał, by odbierać mu zasługi.

W zamyśle projekt ma zapewniać kobietom wyrównywanie szans w realizacji kariery zawodowej. Mając do dyspozycji dodatkowe pieniądze, mogą wynająć opiekunkę, zapłacić za żłobek czy namówić babcię, by za opłatą zaopiekowała się maluchem. Wszystko w imię równouprawnienia.

Jednak w tym programie niemal wszystko jest błędne. Dodatkowe transfery spowodowały natychmiastowy wzrost kosztów żłobków i stawek godzinowych opiekunek. Sytuacja finansowa matek poprawiła się zatem nieznacznie.

Dodatkowo doświadczenia wielu krajów pokazują, że szybki powrót do pracy po urodzeniu pierwszego dziecka zniechęca kobiety do posiadania kolejnych. W krajach, które odnoszą umiarkowane sukcesy w polityce demograficznej – Czechy, Węgry czy Francja – pomoc jest raczej konstruowana w ten sposób, by kobiety aspiracje prokreacyjne spełniały w możliwie krótkim czasie. W ten sposób wypadają co prawda z rynku pracy na kilka lat, ale później mogą realizować swoją karierę bez większych zakłóceń.

Kolejny błąd polega na wyolbrzymianiu trudności Polek z powrotem do pracy. Obecnie w naszym kraju notujemy nadmiar ofert zatrudnienia, a odsetek aktywnych zawodowo pań jest najwyższy w historii – ponad 70 procent. Powrót z urlopu macierzyńskiego do aktywności zawodowej nie jest więc fundamentalnym problemem. Znacznie większym jest dramatycznie niska liczba urodzin – wskaźnik dzietności osiągnął rekordowo niski poziom. Statystyczna Polka rodzi 1,29 dziecka, tymczasem aby osiągnąć zastępowalność pokoleń, wartość ta powinna wynosić przynajmniej 2,1.

Następny problem polega na planowej dezaktywizacji kobiet starszych – właśnie tych Tuskowych babć. Jeśli decydują się one na opiekę nad wnukami, rezygnując jednocześnie z własnej aktywności zawodowej, będą w niedługiej przyszłości pobierały niższe emerytury.
No i wreszcie trudny do zrozumienia przez lewicową koalicję aspekt zaburzenia relacji rodzinnych. Siłą tego rodzaju więzi jest bezinteresowność i miłość. Jeśli zastąpimy je rozliczeniami finansowymi, rodzina stanie się słabsza, a jej członkowie mniej skorzy do wzajemnej pomocy. W efekcie więc zakłócone zostają relacje między rodzicami i dziećmi, co prowadzi do dalszej atomizacji społeczeństwa.

CZYTAJ TAKŻE: Paulina Matysiak podziękowała Sławomirowi Mentzenowi

Po pierwsze rodzice

Prowadzone w ostatnich latach badania – także przez zlikwidowany w tym roku przez obecną koalicję Instytut Pokolenia – mówią jednoznacznie, że Polacy preferują opiekę rodziców, następnie rodziny, a zaledwie około 30 procent zdecydowałoby się na opiekę instytucjonalną, czyli żłobkową.

Innymi słowy zamiast szybkiego powrotu do pracy Polki wolałyby dłuższe, płatne urlopy macierzyńskie czy szerzej rodzicielskie. Z jednej strony – dawałoby to rodzicom komfort opiekowania się własnym potomstwem, z drugiej – zapewniałoby dzieciom poczucie bezpieczeństwa wynikające z bliskości z członkami rodziny. Jest to szczególnie istotne w pierwszych dwóch–trzech latach życia.
Preferencje większości Polek nie mają jednak znaczenia w zderzeniu z lewicową ideologią, zgodnie z którą kobiety muszą za wszelką cenę w każdej dziedzinie, zwłaszcza zawodowej, dorównywać mężczyznom. I tu znów dochodzimy do badań, z których wynika, że większe sukcesy zawodowe – zarówno kobiety, jak i mężczyźni – osiągają osoby posiadające rodziny. Sukces osobisty, czego oznaką jest posiadanie stałego partnera i potomstwa, wiąże się z powodzeniem zawodowym.

Samotność i bezdzietność oznaczają zazwyczaj życiową porażkę, nie sukces.

Preferencje dla dużych miast

Sejm pracuje obecnie nad ustawą o zmianie finansowania samorządów. Zakłada ona m.in., że duże miasta będą jeszcze bogatsze, a prowincja zostanie częściowo odcięta od dodatkowych pieniędzy. Pozornie nie ma to związku z demografią, ale w rzeczywistości – jeśli takie rozwiązania wejdą w życie – będzie to miało długoletnie, negatywne skutki dla przyrostu naturalnego.

Ubożenie mniejszych miast wymusi szybszą emigrację młodych ludzi do metropolii. Uzyskana dotąd wiedza jednoznacznie potwierdza, że tego rodzaju zmiany miejsca zamieszkania zmniejszają szanse kobiet na znalezienie partnera odpowiedniego do założenia rodziny. We wszystkich dużych miastach jest zdecydowanie więcej kobiet niż mężczyzn, co oznacza, że ich pozycja na rynku matrymonialnym jest znacznie słabsza.

Duże miasta nie są też liderami, jeśli chodzi o wskaźnik dzietności. Wręcz przeciwnie, przewodzą w statystykach samotności i liczby kobiet bezdzietnych. Najwięcej urodzeń notuje się właśnie poza dużymi miastami –w tzw. obwarzankach oraz w mniejszych miejscowościach, gdzie zachował się tradycyjny model rodziny.

Tu jednak znów wkracza polityka. Znaczna część miejsc o wysokim – jak na Polskę – wskaźniku dzietności, to regiony konserwatywne. Wyrwanie młodych ludzi z tego środowiska i zmuszenie ich do osiedlenia się w Miasteczku Wilanów czy na wrocławskim Jagodnie osłabia ich przywiązanie do tradycji i wtapia w społeczności o poglądach liberalnych.

Dwa odrębne światy

Kobieta emigrująca z miasta powiatowego do metropolii ma statystycznie znacznie mniejsze szanse na znalezienie partnera, niż gdyby po studiach wróciła w rodzinne strony. Nawet jeśli odniesie sukces zawodowy, jej życie może pozostać niespełnione w sferze osobistej.
Podobny los spotyka mężczyzn, którzy pozostają w mniejszych miastach oraz na wsi. Brak wystarczającej liczby kobiet zmniejsza ich szanse na założenie rodziny.

W pewnym momencie swojego życia zarówno kobiety, jak i mężczyźni zaczynają racjonalizować sytuację, w której się znaleźli. Powodów porażki w życiu osobistym szukają w otaczającym ich środowisku i warunkach, w jakich przyszło im żyć. Frustracja przeradza się w radykalizację poglądów.

Panie uznają, że panowie nie są w stanie spełnić ich oczekiwań, i stają się naturalną bazą dla radykalnych ruchów lewicowych: feministycznych, ekologicznych, proaborcyjnych itp. Analogicznie zachowują się mężczyźni. Uznają, że kobiety stawiają im nierealne wymagania, przez co są skazani na samotność. Tyle tylko, że oni przesuwają się skrajnie na prawo, tworząc na przykład ruch inceli (mężczyzn uznających, że nie są w stanie znaleźć partnerki mimo podejmowanych prób).

Te dwa światy coraz mocniej się od siebie oddalają. Nie tylko przestają się rozumieć, ale budzą wzajemną nienawiść. Polityka obecnego rządu tylko wzmacnia te tendencje. Oczywiście w imię emancypacji kobiet.

* Autor był wicedyrektorem Instytutu Pokolenia, rządowego think tanku zajmującego się demografią. Instytucja została zlikwidowana przez obecny rząd w czerwcu tego roku.

CZYTAJ TAKŻE: Solidarność was nie zostawi! Najnowszy numer "Tygodnika Solidarność"


 

POLECANE
Blackout w Czechach. Premier przekazał nowe ustalenia Wiadomości
Blackout w Czechach. Premier przekazał nowe ustalenia

Premier Czech Petr Fiala powiedział dziennikarzom po posiedzeniu Centralnego Sztabu Kryzysowego, że przyczyną awarii prądu w piątek była usterka techniczna. Wykluczył cyberatak jako powód. Według Fiali awaria objęła 500 tys. odbiorców prądu. Po południu bez energii elektrycznej było 2000 odbiorców.

Rząd Tuska zrezygnował z uporczywego łamania prawa w tej jednej kwestii Wiadomości
"Rząd Tuska zrezygnował z uporczywego łamania prawa w tej jednej kwestii"

Rząd Donalda Tuska opublikował w Dzienniku Ustaw uchwałę Sądu Najwyższego, która potwierdza ważność wyboru Karola Tadeusza Nawrockiego na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Uchwała dotyczy wyborów prezydenckich, które odbyły się 18 maja i 1 czerwca 2025 roku.

Tȟašúŋke Witkó: król jest nagi tylko u nas
Tȟašúŋke Witkó: król jest nagi

„W polityce, jak nie idzie, to nie idzie!”. Państwo, naturalnie, doskonale wiecie, że autorem przytoczonej frazy jest Włodzimierz Czarzasty, a wygłosił on ją po serii ciosów wyborczych, jakie spadły na Sojusz Lewicy Demokratycznej niemal dekadę temu. Osobiście, jakiegoś większego nabożeństwa do słów wypowiadanych przez tego byłego członka Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej nie mam, ale to jedno zdanie – jakże prawdziwe i słuszne – zapadło mi w pamięci na długo. Zresztą, jeśli przyjrzeć się bliżej obecnym losom premiera Donalda Tuska, wtedy widać jak na dłoni, że tyczy ono wszystkich graczy sceny politycznej, od prawicy do lewicy

Nowy komunikat GIS. Na ten produkt trzeba uważać Wiadomości
Nowy komunikat GIS. Na ten produkt trzeba uważać

Główny Inspektorat Sanitarny poinformował o wycofaniu jednej z partii popularnych chipsów Lay's. Wykryto w niej niebezpieczne substancje, które nie powinny znajdować się w żywności. Jeśli masz ten produkt w domu – nie jedz go i jak najszybciej zwróć do sklepu.

Powyborcza zabawa zapałkami tylko u nas
Powyborcza zabawa zapałkami

Polityczna szarża Romana Giertycha nie zmieniła i raczej nie ma szans zmienić wyniku wyborów, ani doprowadzić do ich powtórzenia, jednak społeczne szkody przez nią uczynione odczuwać będziemy jeszcze długo.

Niemcy: 20-latek zaatakował podróżnych młotkiem Wiadomości
Niemcy: 20-latek zaatakował podróżnych młotkiem

Cztery osoby zostało lekko ranne w czwartek w wyniku ataku mężczyzny z młotkiem w dalekobieżnym pociągu w Bawarii w Niemczech - poinformowała miejscowa policja. Napastnik został aresztowany.

Nowy selekcjoner reprezentacji Polski. Znane nazwisko wraca do gry Wiadomości
Nowy selekcjoner reprezentacji Polski. Znane nazwisko wraca do gry

Powrót Adama Nawałki na stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski jeszcze niedawno wydawał się mało realny. Dziś jednak ten scenariusz staje się coraz bardziej prawdopodobny. Jak ujawnił Roman Kołtoń w swoim programie „Prawda Futbolu”, były trener kadry jest gotów ponownie objąć stanowisko – choćby tymczasowo.

 Straż Graniczna wydała komunikat. Ważne informacje dla mieszkańców pogranicza Wiadomości
Straż Graniczna wydała komunikat. Ważne informacje dla mieszkańców pogranicza

Mieszkańcy pracujący po niemieckiej stronie granicy mogą być spokojni, kontrole na granicy będą wyrywkowe, nie będzie to kontrola 100 procent osób – powiedział PAP por. Paweł Biskupik, rzecznik prasowy Komendanta Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej.

Mam problem. Artur Barciś zwrócił się do fanów Wiadomości
"Mam problem". Artur Barciś zwrócił się do fanów

Znany polski aktor Artur Barciś, niespodziewanie zwrócił się do fanów za pośrednictwem swojego profilu na Facebooku. W krótkim, ale szczerym wpisie wyjaśnił, dlaczego nie jest w stanie odpowiedzieć każdemu, kto zaprasza go do znajomych.

Wypadek Flixbusa w Niemczech. Wśród pasażerów Polacy z ostatniej chwili
Wypadek Flixbusa w Niemczech. Wśród pasażerów Polacy

23 osoby zostały ranne w nocnym wypadku autokaru na autostradzie około 100 km na północ od Berlina - poinformowała w komunikacie policja z Meklemburgii-Pomorza Przedniego. Wśród pasażerów byli Polacy; jeden z nich odniósł lekkie obrażenia i trafił do szpitala.

REKLAMA

Rząd hoduje sobie nowych wyborców

Polityka społeczna obecnego rządu nie jest nastawiona na zmierzenie się z najważniejszym dla Polski wyzwaniem, czyli poprawą dzietności. To raczej próba zmiany struktury społecznej, która ma zmniejszyć liczbę konserwatywnych wyborców oraz spełnić ideologiczne postulaty garstki lewicowych radykałów.
Posiedzenie rządu Rząd hoduje sobie nowych wyborców
Posiedzenie rządu / fot. PAP/Paweł Supernak

Demografia nie ma barw politycznych. Zbyt mała liczba rodzących się dzieci dla każdej władzy oznacza takie same skutki: starzejące się społeczeństwo, rosnące wydatki na opiekę zdrowotną, mniej aktywnych zawodowo, spadek innowacyjności i wreszcie konieczność sprowadzania migrantów, którzy zapełniają lukę na rynku pracy.

Polityka wkracza w momencie, gdy na obok odkłada się wiedzę o przyczynach spadków urodzeń oraz metodach wpływania ma poprawę sytuacji, a na scenę wkracza ideologia. Wówczas nie chodzi już jednak o demografię, ale dopieszczenie elektoratów – trochę finansowo, ale przede wszystkim w sferze wartości.

Przyczyny zapaści

Powodów, które wpłynęły na katastrofalny spadek urodzeń w Polsce, jest przynajmniej kilkanaście. Od cywilizacyjnych (zmiana stylu życia, dłuższy okres kształcenia, a co za tym idzie późniejsze rozpoczynanie życia zawodowego, poszerzająca się sfera samotności – zwłaszcza młodych ludzi), przez obyczajowe (zmiana modelu rodziny, emancypacja kobiet i przedkładanie kariery zawodowej nad macierzyństwo), materialne (mała dostępność mieszkań umożliwiających rozwój rodziny, umowy śmieciowe, trudno dostępne kredyty hipoteczne), zdrowotne (przesuwający się wiek urodzenia pierwszego dziecka powoduje, że kobiety coraz trudniej zachodzą w ciążę), makroekonomiczne (wysokie bezrobocie panujące w Polsce przez dwie dekady transformacji, niskie zarobki), psychologiczne (powtarzające się doświadczenia kryzysów i związana z tym niepewność), technologiczne (cyfryzacja relacji międzyludzkich i związana z tym nieumiejętność nawiązywania trwałych związków) po kulturowe (promowanie indywidualizmu i samorealizacji jako modelu osiągania szczęścia).

Każdy z tych powodów zasługuje nie tylko na artykuł, ale na dogłębne, obiektywne badania i rozprawy naukowe. Tyle tylko, że obecna władza szczególnie nie chce ich widzieć, gdyż podważyłyby sens polityki społecznej czy finansowej. Wiedza odziera ideologię z jej magii.

„Babciowe”, czyli kulą w płot

Sztandarowym projektem społecznym obecnej ekipy jest wypłacanie półtora tysiąca złotych matkom, które szybko wracają na rynek pracy. Donald Tusk nazwał to „babciowym”, minister rodziny Agnieszka Dziemianowicz-Bąk programem „aktywny rodzic” – i z tego powodu w rządzie doszło do scysji, bo premier nie chciał, by odbierać mu zasługi.

W zamyśle projekt ma zapewniać kobietom wyrównywanie szans w realizacji kariery zawodowej. Mając do dyspozycji dodatkowe pieniądze, mogą wynająć opiekunkę, zapłacić za żłobek czy namówić babcię, by za opłatą zaopiekowała się maluchem. Wszystko w imię równouprawnienia.

Jednak w tym programie niemal wszystko jest błędne. Dodatkowe transfery spowodowały natychmiastowy wzrost kosztów żłobków i stawek godzinowych opiekunek. Sytuacja finansowa matek poprawiła się zatem nieznacznie.

Dodatkowo doświadczenia wielu krajów pokazują, że szybki powrót do pracy po urodzeniu pierwszego dziecka zniechęca kobiety do posiadania kolejnych. W krajach, które odnoszą umiarkowane sukcesy w polityce demograficznej – Czechy, Węgry czy Francja – pomoc jest raczej konstruowana w ten sposób, by kobiety aspiracje prokreacyjne spełniały w możliwie krótkim czasie. W ten sposób wypadają co prawda z rynku pracy na kilka lat, ale później mogą realizować swoją karierę bez większych zakłóceń.

Kolejny błąd polega na wyolbrzymianiu trudności Polek z powrotem do pracy. Obecnie w naszym kraju notujemy nadmiar ofert zatrudnienia, a odsetek aktywnych zawodowo pań jest najwyższy w historii – ponad 70 procent. Powrót z urlopu macierzyńskiego do aktywności zawodowej nie jest więc fundamentalnym problemem. Znacznie większym jest dramatycznie niska liczba urodzin – wskaźnik dzietności osiągnął rekordowo niski poziom. Statystyczna Polka rodzi 1,29 dziecka, tymczasem aby osiągnąć zastępowalność pokoleń, wartość ta powinna wynosić przynajmniej 2,1.

Następny problem polega na planowej dezaktywizacji kobiet starszych – właśnie tych Tuskowych babć. Jeśli decydują się one na opiekę nad wnukami, rezygnując jednocześnie z własnej aktywności zawodowej, będą w niedługiej przyszłości pobierały niższe emerytury.
No i wreszcie trudny do zrozumienia przez lewicową koalicję aspekt zaburzenia relacji rodzinnych. Siłą tego rodzaju więzi jest bezinteresowność i miłość. Jeśli zastąpimy je rozliczeniami finansowymi, rodzina stanie się słabsza, a jej członkowie mniej skorzy do wzajemnej pomocy. W efekcie więc zakłócone zostają relacje między rodzicami i dziećmi, co prowadzi do dalszej atomizacji społeczeństwa.

CZYTAJ TAKŻE: Paulina Matysiak podziękowała Sławomirowi Mentzenowi

Po pierwsze rodzice

Prowadzone w ostatnich latach badania – także przez zlikwidowany w tym roku przez obecną koalicję Instytut Pokolenia – mówią jednoznacznie, że Polacy preferują opiekę rodziców, następnie rodziny, a zaledwie około 30 procent zdecydowałoby się na opiekę instytucjonalną, czyli żłobkową.

Innymi słowy zamiast szybkiego powrotu do pracy Polki wolałyby dłuższe, płatne urlopy macierzyńskie czy szerzej rodzicielskie. Z jednej strony – dawałoby to rodzicom komfort opiekowania się własnym potomstwem, z drugiej – zapewniałoby dzieciom poczucie bezpieczeństwa wynikające z bliskości z członkami rodziny. Jest to szczególnie istotne w pierwszych dwóch–trzech latach życia.
Preferencje większości Polek nie mają jednak znaczenia w zderzeniu z lewicową ideologią, zgodnie z którą kobiety muszą za wszelką cenę w każdej dziedzinie, zwłaszcza zawodowej, dorównywać mężczyznom. I tu znów dochodzimy do badań, z których wynika, że większe sukcesy zawodowe – zarówno kobiety, jak i mężczyźni – osiągają osoby posiadające rodziny. Sukces osobisty, czego oznaką jest posiadanie stałego partnera i potomstwa, wiąże się z powodzeniem zawodowym.

Samotność i bezdzietność oznaczają zazwyczaj życiową porażkę, nie sukces.

Preferencje dla dużych miast

Sejm pracuje obecnie nad ustawą o zmianie finansowania samorządów. Zakłada ona m.in., że duże miasta będą jeszcze bogatsze, a prowincja zostanie częściowo odcięta od dodatkowych pieniędzy. Pozornie nie ma to związku z demografią, ale w rzeczywistości – jeśli takie rozwiązania wejdą w życie – będzie to miało długoletnie, negatywne skutki dla przyrostu naturalnego.

Ubożenie mniejszych miast wymusi szybszą emigrację młodych ludzi do metropolii. Uzyskana dotąd wiedza jednoznacznie potwierdza, że tego rodzaju zmiany miejsca zamieszkania zmniejszają szanse kobiet na znalezienie partnera odpowiedniego do założenia rodziny. We wszystkich dużych miastach jest zdecydowanie więcej kobiet niż mężczyzn, co oznacza, że ich pozycja na rynku matrymonialnym jest znacznie słabsza.

Duże miasta nie są też liderami, jeśli chodzi o wskaźnik dzietności. Wręcz przeciwnie, przewodzą w statystykach samotności i liczby kobiet bezdzietnych. Najwięcej urodzeń notuje się właśnie poza dużymi miastami –w tzw. obwarzankach oraz w mniejszych miejscowościach, gdzie zachował się tradycyjny model rodziny.

Tu jednak znów wkracza polityka. Znaczna część miejsc o wysokim – jak na Polskę – wskaźniku dzietności, to regiony konserwatywne. Wyrwanie młodych ludzi z tego środowiska i zmuszenie ich do osiedlenia się w Miasteczku Wilanów czy na wrocławskim Jagodnie osłabia ich przywiązanie do tradycji i wtapia w społeczności o poglądach liberalnych.

Dwa odrębne światy

Kobieta emigrująca z miasta powiatowego do metropolii ma statystycznie znacznie mniejsze szanse na znalezienie partnera, niż gdyby po studiach wróciła w rodzinne strony. Nawet jeśli odniesie sukces zawodowy, jej życie może pozostać niespełnione w sferze osobistej.
Podobny los spotyka mężczyzn, którzy pozostają w mniejszych miastach oraz na wsi. Brak wystarczającej liczby kobiet zmniejsza ich szanse na założenie rodziny.

W pewnym momencie swojego życia zarówno kobiety, jak i mężczyźni zaczynają racjonalizować sytuację, w której się znaleźli. Powodów porażki w życiu osobistym szukają w otaczającym ich środowisku i warunkach, w jakich przyszło im żyć. Frustracja przeradza się w radykalizację poglądów.

Panie uznają, że panowie nie są w stanie spełnić ich oczekiwań, i stają się naturalną bazą dla radykalnych ruchów lewicowych: feministycznych, ekologicznych, proaborcyjnych itp. Analogicznie zachowują się mężczyźni. Uznają, że kobiety stawiają im nierealne wymagania, przez co są skazani na samotność. Tyle tylko, że oni przesuwają się skrajnie na prawo, tworząc na przykład ruch inceli (mężczyzn uznających, że nie są w stanie znaleźć partnerki mimo podejmowanych prób).

Te dwa światy coraz mocniej się od siebie oddalają. Nie tylko przestają się rozumieć, ale budzą wzajemną nienawiść. Polityka obecnego rządu tylko wzmacnia te tendencje. Oczywiście w imię emancypacji kobiet.

* Autor był wicedyrektorem Instytutu Pokolenia, rządowego think tanku zajmującego się demografią. Instytucja została zlikwidowana przez obecny rząd w czerwcu tego roku.

CZYTAJ TAKŻE: Solidarność was nie zostawi! Najnowszy numer "Tygodnika Solidarność"



 

Polecane
Emerytury
Stażowe