Traktaty Rzymskie, historia podpisania przez ministrów plików pustych kartek

Kraje, które podpisywały traktaty, to Francja, Holandia, Luksemburg, Włochy, Belgia i RFN. Spotkanie sygnatariuszy tych międzynarodowych umów odbyło się w Rzymie na Kapitolu.
Okazuje się jednak, że z podpisaniem Traktatów Rzymskich wiąże się pewna nieznana szerokim odbiorcom historia, którą przybliżył w wywiadzie z 2003 roku Pierre Pescatore, były sędzie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, jedna z osób pracujących przy negocjacjach dotyczących tych umów ze strony Luksemburga. Sędzie Pescatore pracował wtedy w luksemburskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
Na pytanie dziennikarza dotyczące anegdoty krążącej na temat aktu podpisania Traktatów, sędzia stwierdził, że anegdota nie jest właściwie żartem i że sygnatariusze 25 marca 1957 roku podpisali jedynie puste kartki, ponieważ dokumenty nie zdążyły być wydrukowane w językach państw je sygnujących.
Wszystko to musiało być sformatowane w biurze drukarskim rządu włoskiego, pięknym drukiem rzymskim, a nie zostało to w pełni sfinalizowane, gdy dotarło na ceremonię składania podpisów.
Ministrowie nie zostali ostrzeżeni, że podpisują pakiety białych kartek papieru. Tak czy inaczej, Traktaty muszą być zapieczętowane później, a przy zgrzewaniu arkusze wewnętrzne już tam były i zostały sprawdzone, zatem...
Dodał jednak, że:
Każda umowa prawna jest bytem potencjalnym. W mózgu człowieka powstaje umowa o charakterze prawnym, a instrument (...) jest zapisany na piśmie jako akt notarialny, prawo lub traktat, wszystko to jest procesem (...). Właśnie tak się stało i w taki sposób Traktaty zostały podpisane..
aj
źródło: cvce.eu