Aborcja stanowi nieludzkie traktowanie. Ordo Iuris broni życia na forum ONZ
W obrębie zagadnień badanych przez Komitet, znalazły się tematy wykraczające poza zakres jego działań, takie jak przemoc domowa oraz możliwość uśmiercania nienarodzonych dzieci. Zdaniem członków Komitetu ograniczenie aborcji stanowi okrutne, nieludzkie oraz poniżające traktowanie. Gremium było także zaniepokojone możliwością powoływania się przez lekarzy na klauzulę sumienia jako podstawę odmowy wykonywania aborcji. Zdaniem jednego z członków Komitetu stosowanie klauzuli sumienia powinno być ewidencjonowane przez polski rząd oraz ograniczane ze względu na „prawa i wolności podstawowe” innych osób. W języku dokumentów ONZ oznacza to stawianie woli i decyzji matek o zabiciu swojego dziecka ponad przysługujące mu prawo do życia.
Instytut Ordo Iuris reprezentowała Dyrektor Centrum Prawa Międzynarodowego Rozalia Kielmans-Ratyńska. Poruszyła ona kwestię opisaną również w alternatywnym raporcie, dotyczącą trzech ustawowych wyjątków pozwalających na aborcyjne zabicie dziecka oraz zagadnienie pozostawiania na śmierć dzieci, które przeżyły późną aborcję.
„Wyraźnie podkreśliliśmy, że obowiązująca ustawa o planowaniu rodziny umożliwia torturowanie oraz poniżające i nieludzkie traktowanie dzieci nienarodzonych. Ponadto dyskryminuje nienarodzone dzieci ze względu na stan zdrowia, okoliczności poczęcia oraz prowadzi do przypadków dyskryminacji ze względu na sposób urodzenia. Przypomnieliśmy Komitetowi, że w przypadku przesłanki eugenicznej nienarodzone dzieci mogą być zabijanie aż do momentu uzyskania przez nie możliwości do samodzielnego życia - około 22. tygodnia życia - natomiast w przypadku ostatniej przesłanki aż do 12. tygodnia życia dziecka poczętego”
- zaznaczyła Rozalia Kielmans-Ratyńska.
Jak wskazują dane naukowe, poczęte dzieci mające 8 tygodni reagują już na dotyk natomiast w 20. tygodniu życia mają rozwinięty układ nerwowy. Oznacza to, że podczas ich aborcyjnego zabijania poddawane są niezwykle okrutnemu i bolesnemu traktowaniu. Instytut Ordo Iuris zaznaczył, że w prawie międzynarodowym jak i polskim nie istnieje „prawo do zabijania”, a jedynie prawo do życia, którego ochrona wobec nienarodzonych dzieci potwierdzona jest zarówno w Konwencji o prawach dziecka, jak i w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych. Instytut przypomniał Komitetowi o konstytucyjnej ochronie życia w Polsce przywołując przepisy ustawy zasadniczej oraz wyroki Trybunału Konstytucyjnego i Sądu Najwyższego. Zwrócono uwagę na znaczenie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 7 października 2015 roku w którym Trybunał wyraźnie uznał za niekonstytucyjne, przepisy nakładające na lekarza korzystającego z klauzuli sumienia obowiązek wskazania innego lekarza albo placówki w której aborcyjne zabicie dziecka może być przeprowadzone. Przedstawicielka Ordo Iuris zwróciła również uwagę na głośne przypadki pozostawiania na śmierć żywo urodzonych dzieci, których nie udało się uśmiercić poprzez aborcję.
„To właśnie taka praktyka, w ramach której najpierw bezbronne dziecko próbuje się zabić w niezwykle okrutny i bolesny sposób, a następnie nie udziela się mu potrzebnej medycznej pomocy i opieki, do której jest uprawniony jako pacjent, stanowi torturę oraz nieludzkie i okrutne traktowanie”
– dodała Rozalia Kielmans-Ratyńska.
Komitet za niecałe dwa tygodnie ma przedstawić Uwagi Końcowe do raportu Polski.
PRZECZYTAJ RAPORT (WERSJA ANGIELSKA)
Źródło: OrdoIuris.pl
