[Tylko u nas] Prof. Marek Jan Chodakiewicz: Cause célèbre Izaaka Deutschera

Wywodzący się z Polski żydowski trockista Izaak Deutscher chciał dojść do ładu ze swoim nowym, rewolucyjnym jestestwem, a jednocześnie ocalić korzenie, czy przynajmniej odnaleźć w nich jakieś znaczenie dla swego życia.
 [Tylko u nas] Prof. Marek Jan Chodakiewicz: Cause célèbre Izaaka Deutschera
/ foto. Tomasz Gutry, Tygodnik Solidarność

Przecież wyalienował się ze wszystkiego, co stanowiło o Żydostwie. Był czystą „żydokomuną”. Deutscher wymyślił stąd kategorię „nieżydowskich Żydów”. Odniósł się do tego tak: „Religia? Jestem ateistą. Żydowski nacjonalizm? Jestem internacjonalistą. W żadnym z tych sensów nie jestem więc Żydem. Jednak jestem Żydem siłą swej bezwarunkowej solidarności z prześladowanymi i eksterminowanymi. Jestem Żydem, dlatego że czuję puls żydowskiej historii; dlatego że powinienem chcieć zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby zabezpieczyć prawdziwe, nie wydumane, bezpieczeństwo i godność własną Żydów”. 


A gdzie indziej dodawał: „Dlatego mam nadzieję, że wraz z innymi narodami Żydzi w końcu staną się świadomi – albo przywrócą sobie tę świadomość – o niewystarczalności państwa narodowego oraz że znajdą drogę powrotną do moralnej i politycznej spuścizny, którą geniusz Żydów, którzy wspięli się ponad Żydostwo, pozostawił nam: wieści o uniwersalnej emancypacji ludzkiej”.


Deutscher – zresztą nie on jeden – chciał mieć ciastko i zjeść ciastko. Być Żydem i nim nie być. Odrzucał żydowski nacjonalizm i religię, łudząc się, że nihilistyczną pustkę po nich wypełnią banalne i abstrakcyjne pakuły o „ludzkości” i „rewolucji”. To jest właśnie esencja „żydokomuny”. Indywidualne wybory u wybitnych jej przedstawicieli nijak się mają do normalnego ogółu, nawet społeczności poddanej sowieckim eksperymentom.


Ponadto w pewnym sensie mamy do czynienia z dysonansem poznawczym. Rewolucjoniści chcieli zniszczyć Żydostwo jako kontynuację cywilizacyjną i zastąpić je radykalną abstrakcją utopijną. Tylko ona dla nich miała być godnym i jedynie słusznym następcą kultury trwającej przecież kilka tysięcy lat i będącej właściwie jedynym możliwym nosicielem wartości żydowskich wraz z przesłaniem judaizmu. 


W tym kontekście jest jasne, że nacjonalizm mógł być nowoczesną emanacją kultury żydowskiej, o ile pielęgnował religię, a przynajmniej nie zwalczał jej. Natomiast wszelkie ideologie apokaliptyczne – takie jak socjalizm, a szczególnie jego komunistyczna wersja – zrywały z przeszłością. Negowały więc Żydostwo. Obiecywały stworzyć „nowego człowieka”, a nie nawet „nowego Żyda”. Jak taki twór mógł jednocześnie odrzucać żydowskość i ją przywoływać? Coś takiego jest możliwe tylko w objęciach schizofrenii. 


Jak to się ma do mitu i rzeczywistości „żydokomuny”? Wracajmy do naszej wcześniejszej analogii o różnicach między biologią a mentalnością. Mimo zmiany gender nie następuje zmiana płci. Wbrew wszelkim wysiłkom psychicznym i fizycznym pewne aspekty płci biologicznej pozostają i nawet tłamszone – dają o sobie znać. Mogą objawić się niespodziewanie. In extremis, mogą spowodować powrót do oryginalnego stanu naturalnego, czyli zabiegu przywracania swojego pierwotnego jestestwa.


Pamiętajmy też, że płeć biologiczna składa się z elementów fizycznych i mentalnych, genetycznych i duchowych. Zabiegi chirurgiczne oraz terapia lekami nie są w stanie zmienić tego kompletnie, zniszczyć totalnie, zastąpić całkowicie tożsamością gender. Inaczej nie występowałoby tak mocno zjawisko dysforii genderowej (gender dysphoria). 
Czy można w tym widzieć analogię do Angst pojawiającego się u żydowskich komunistów czy innych socjalistów, którzy odcięli się od swojej społeczności, aby pod koniec życia do niej powrócić? Szczególnie zjawisko to występowało ostro, gdy stało się jasne, że utopijny eksperyment nie wypalił, a „towarzysze żydowscy” padli ofiarą kolejnej czystki. 
Ich dylematy, rozterki i lamenty wnikliwie, choć apologetycznie opisuje Jaff Schatz. Wszystkie one u swego zarania wynikały z grzechu pierworodnego patologii „naprawiania” Żydostwa, potem świata. Grzech ten to patologia, która kończyła się stale zawodem. Jak zwięźle skomentował Erich Haberer początek tego chorego cyklu: „Jasne jest, że ich rewolta była zakorzeniona w ich własnym żydowskim środowisku i przeciwko niemu skierowana”. Tą samą socjalistyczną przypadłość, którą usiłowali ekstremiści narzucić normalnym Żydom, następnie starali się wmusić w nie-Żydów.


Przyjmijmy, że w pewnym sensie można podobnie patrzeć na „żydokomunę” jak na problemy płci i gender. Płeć to jest nasza tożsamość biologiczna, z tym się urodziliśmy. Gender to konstrukt społeczny, a głównie to nasze wyobrażenia o tym, kim jesteśmy płciowo. Rzeczywistość biologiczna jest niezmienna, nasze wyobrażenie może być płynne. 
Podobnie rzecz ma się z rewolucjonistami żydowskiego pochodzenia. Rodzili się Żydami, ale wyobrażali sobie, że mentalnie mogli stać się kimś innym. Radykalne odrzucenie swojej pierwotnej tożsamości, wyrzeczenie się swoich korzeni z dzieciństwa i młodości kończy się zawodem. Rewolucja nie stworzyła raju na ziemi. Co za tym idzie, nie była w stanie wygenerować absolutnej równości, permanentnie eliminującej różnice między jednostkami, w tym sprawy związane z pochodzeniem etnokulturowym. 

Niektórzy zawiedzeni rewolucjoniści w związku z tym poczęli szukać przystani spokoju czy zony komfortu (comfort zone), jaki dawało im oryginalne, pierwotne poczucie tożsamości. Niektórzy całkowicie odeszli od krwawych patologii rewolucyjnych. Inni zachowali refleks atrakcji w stosunku do pewnych lewackich preferencji, ale starali się wkomponować je w świeżo odzyskane żydostwo. 


Im więcej lewactwa, tym bardziej zakłócona równowaga psychiczna jednostki poszukującej starych korzeni. Im silniejszy powrót do tradycji, do permanencji, tym mniej objawów patologicznych w sensie rewolucyjnym i utopijnym.

Jest to fascynujący przedmiot dociekań, o którym powinni wypowiadać się częściej psycholodzy i psychiatrzy. I dotyczy to wszystkich bez względu na korzenie, w tym polskich zaprzańców, którzy porzucili polskość na rzecz komunizmu.

Marek Jan Chodakiewicz
Waszyngton, DC, 24 maja 2021 r.
Intel z DC
 


 

POLECANE
Awaria gazociągu w Gdańsku. Ewakuowano 200 osób z ostatniej chwili
Awaria gazociągu w Gdańsku. Ewakuowano 200 osób

Na terenie terminala promowego na półwyspie Westerplatte w Gdańsku doszło do uszkodzenia gazociągu z gazem ziemnym. Ewakuowano ok. 200 osób.

Niemiecki gigant zamyka sklepy. Ludzie stracą pracę tylko u nas
Niemiecki gigant zamyka sklepy. Ludzie stracą pracę

Sieć handlowa Kaufland planuje zamknąć w 2025 roku swoje sklepy sklepów, m.in. w Recklinghausen, Dortmundzie-Mengede i Lübbenau, a także dwie lokalizacje w Badenii-Wirtembergii (np. Sigmaringen). Powodem są trudności ekonomiczne w poszczególnych regionach

Nie żyje gwiazdor kina. Miał 56 lat Wiadomości
Nie żyje gwiazdor kina. Miał 56 lat

Julian McMahon, australijski aktor znany z ról w popularnych serialach i filmach, zmarł w wieku 56 lat. Odszedł w środę w Clearwater na Florydzie po walce z rakiem.

Były prominentny polityk Platformy wyśmiał Tuska na platformie X z ostatniej chwili
Były prominentny polityk Platformy wyśmiał Tuska na platformie X

Premier Donald Tusk napisał w sobotę o koalicyjnej ofensywie po przegranych wyborach prezydenckich. "Do ofensywy? To raczej przejdzie Karol Nawrocki" – odparł były prominentny działacz PO Jacek Protasiewicz.

Sytuacja na granicy. Jest komunikat policji z ostatniej chwili
Sytuacja na granicy. Jest komunikat policji

W związku z czasowym przywróceniem kontroli granicznej oraz podwyższonym poziomem zagrożeń Polska Policja wydała komunikat dotyczący ograniczeń w lotach dronami. Nowe zasady obowiązują od wczoraj i mają potrwać do 5 sierpnia 2025 roku, choć jak podkreślają służby, mogą zostać przedłużone.

Rekordowo niski poziom wód. Wisła i Narew z historycznymi spadkami Wiadomości
Rekordowo niski poziom wód. Wisła i Narew z historycznymi spadkami

Poziom wody w Wiśle na stacji Warszawa-Bulwary spadł do 15 cm - to najniższy zanotowany poziom w tym miejscu od początku pomiarów. Kolejny rekord padł też na narewskiej stacji Nowogród. W całej Polsce w 25 punktach odnotowano poziom wody poniżej minimum okresowego.

Komunikat dla mieszkańców Podkarpacia z ostatniej chwili
Komunikat dla mieszkańców Podkarpacia

Lotnisko Rzeszów-Jasionka modernizuje pas startowy i drogę kołowania, tym samym przygotowując się na większy ruch pasażerski i wojskowy.

Kapitan reprezentacji Polski kontuzjowany. Nie zagra w Lidze Narodów Wiadomości
Kapitan reprezentacji Polski kontuzjowany. Nie zagra w Lidze Narodów

Niepokojące wieści z siatkarskiej reprezentacji Polski. Kapitan drużyny narodowej, Bartosz Kurek, nie wystąpi w tegorocznej Lidze Narodów z powodu kontuzji. Jak poinformował Polski Związek Piłki Siatkowej (PZPS), atakujący zmaga się z bólami pleców, które uniemożliwiają mu normalne treningi.

Ekspert: Kilka dni temu TSUE wydał wyrok, o którym od Adama Bodnara się nie dowiecie tylko u nas
Ekspert: Kilka dni temu TSUE wydał wyrok, o którym od Adama Bodnara się nie dowiecie

Ministerstwo Sprawiedliwości Adama Bodnara forsuje projekt "weryfikacji sędziów", który zakłada segregację sędziów legalnie powołanych przez Prezydenta RP rekomendacji legalnie powołanej Krajowej Rady Sądownictwa, którą zwalczają środowiska sędziów-aktywistów. Ten wyroku TSUE może mu stanąć na przeszkodzie.

Polska Straż Graniczna nie wpuściła nielegalnego imigranta, więc Niemcy podrzucili go Polakom 60 km dalej z ostatniej chwili
Polska Straż Graniczna nie wpuściła nielegalnego imigranta, więc Niemcy podrzucili go Polakom 60 km dalej

Po interwencji Ruchu Obrony Granic i polskiej Straży Granicznej niemiecka policja odesłała Afgańczyka z mostu w Gubinie i wywiozła 60 km dalej do Łęknicy – informuje niemiecki Die Welt.

REKLAMA

[Tylko u nas] Prof. Marek Jan Chodakiewicz: Cause célèbre Izaaka Deutschera

Wywodzący się z Polski żydowski trockista Izaak Deutscher chciał dojść do ładu ze swoim nowym, rewolucyjnym jestestwem, a jednocześnie ocalić korzenie, czy przynajmniej odnaleźć w nich jakieś znaczenie dla swego życia.
 [Tylko u nas] Prof. Marek Jan Chodakiewicz: Cause célèbre Izaaka Deutschera
/ foto. Tomasz Gutry, Tygodnik Solidarność

Przecież wyalienował się ze wszystkiego, co stanowiło o Żydostwie. Był czystą „żydokomuną”. Deutscher wymyślił stąd kategorię „nieżydowskich Żydów”. Odniósł się do tego tak: „Religia? Jestem ateistą. Żydowski nacjonalizm? Jestem internacjonalistą. W żadnym z tych sensów nie jestem więc Żydem. Jednak jestem Żydem siłą swej bezwarunkowej solidarności z prześladowanymi i eksterminowanymi. Jestem Żydem, dlatego że czuję puls żydowskiej historii; dlatego że powinienem chcieć zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby zabezpieczyć prawdziwe, nie wydumane, bezpieczeństwo i godność własną Żydów”. 


A gdzie indziej dodawał: „Dlatego mam nadzieję, że wraz z innymi narodami Żydzi w końcu staną się świadomi – albo przywrócą sobie tę świadomość – o niewystarczalności państwa narodowego oraz że znajdą drogę powrotną do moralnej i politycznej spuścizny, którą geniusz Żydów, którzy wspięli się ponad Żydostwo, pozostawił nam: wieści o uniwersalnej emancypacji ludzkiej”.


Deutscher – zresztą nie on jeden – chciał mieć ciastko i zjeść ciastko. Być Żydem i nim nie być. Odrzucał żydowski nacjonalizm i religię, łudząc się, że nihilistyczną pustkę po nich wypełnią banalne i abstrakcyjne pakuły o „ludzkości” i „rewolucji”. To jest właśnie esencja „żydokomuny”. Indywidualne wybory u wybitnych jej przedstawicieli nijak się mają do normalnego ogółu, nawet społeczności poddanej sowieckim eksperymentom.


Ponadto w pewnym sensie mamy do czynienia z dysonansem poznawczym. Rewolucjoniści chcieli zniszczyć Żydostwo jako kontynuację cywilizacyjną i zastąpić je radykalną abstrakcją utopijną. Tylko ona dla nich miała być godnym i jedynie słusznym następcą kultury trwającej przecież kilka tysięcy lat i będącej właściwie jedynym możliwym nosicielem wartości żydowskich wraz z przesłaniem judaizmu. 


W tym kontekście jest jasne, że nacjonalizm mógł być nowoczesną emanacją kultury żydowskiej, o ile pielęgnował religię, a przynajmniej nie zwalczał jej. Natomiast wszelkie ideologie apokaliptyczne – takie jak socjalizm, a szczególnie jego komunistyczna wersja – zrywały z przeszłością. Negowały więc Żydostwo. Obiecywały stworzyć „nowego człowieka”, a nie nawet „nowego Żyda”. Jak taki twór mógł jednocześnie odrzucać żydowskość i ją przywoływać? Coś takiego jest możliwe tylko w objęciach schizofrenii. 


Jak to się ma do mitu i rzeczywistości „żydokomuny”? Wracajmy do naszej wcześniejszej analogii o różnicach między biologią a mentalnością. Mimo zmiany gender nie następuje zmiana płci. Wbrew wszelkim wysiłkom psychicznym i fizycznym pewne aspekty płci biologicznej pozostają i nawet tłamszone – dają o sobie znać. Mogą objawić się niespodziewanie. In extremis, mogą spowodować powrót do oryginalnego stanu naturalnego, czyli zabiegu przywracania swojego pierwotnego jestestwa.


Pamiętajmy też, że płeć biologiczna składa się z elementów fizycznych i mentalnych, genetycznych i duchowych. Zabiegi chirurgiczne oraz terapia lekami nie są w stanie zmienić tego kompletnie, zniszczyć totalnie, zastąpić całkowicie tożsamością gender. Inaczej nie występowałoby tak mocno zjawisko dysforii genderowej (gender dysphoria). 
Czy można w tym widzieć analogię do Angst pojawiającego się u żydowskich komunistów czy innych socjalistów, którzy odcięli się od swojej społeczności, aby pod koniec życia do niej powrócić? Szczególnie zjawisko to występowało ostro, gdy stało się jasne, że utopijny eksperyment nie wypalił, a „towarzysze żydowscy” padli ofiarą kolejnej czystki. 
Ich dylematy, rozterki i lamenty wnikliwie, choć apologetycznie opisuje Jaff Schatz. Wszystkie one u swego zarania wynikały z grzechu pierworodnego patologii „naprawiania” Żydostwa, potem świata. Grzech ten to patologia, która kończyła się stale zawodem. Jak zwięźle skomentował Erich Haberer początek tego chorego cyklu: „Jasne jest, że ich rewolta była zakorzeniona w ich własnym żydowskim środowisku i przeciwko niemu skierowana”. Tą samą socjalistyczną przypadłość, którą usiłowali ekstremiści narzucić normalnym Żydom, następnie starali się wmusić w nie-Żydów.


Przyjmijmy, że w pewnym sensie można podobnie patrzeć na „żydokomunę” jak na problemy płci i gender. Płeć to jest nasza tożsamość biologiczna, z tym się urodziliśmy. Gender to konstrukt społeczny, a głównie to nasze wyobrażenia o tym, kim jesteśmy płciowo. Rzeczywistość biologiczna jest niezmienna, nasze wyobrażenie może być płynne. 
Podobnie rzecz ma się z rewolucjonistami żydowskiego pochodzenia. Rodzili się Żydami, ale wyobrażali sobie, że mentalnie mogli stać się kimś innym. Radykalne odrzucenie swojej pierwotnej tożsamości, wyrzeczenie się swoich korzeni z dzieciństwa i młodości kończy się zawodem. Rewolucja nie stworzyła raju na ziemi. Co za tym idzie, nie była w stanie wygenerować absolutnej równości, permanentnie eliminującej różnice między jednostkami, w tym sprawy związane z pochodzeniem etnokulturowym. 

Niektórzy zawiedzeni rewolucjoniści w związku z tym poczęli szukać przystani spokoju czy zony komfortu (comfort zone), jaki dawało im oryginalne, pierwotne poczucie tożsamości. Niektórzy całkowicie odeszli od krwawych patologii rewolucyjnych. Inni zachowali refleks atrakcji w stosunku do pewnych lewackich preferencji, ale starali się wkomponować je w świeżo odzyskane żydostwo. 


Im więcej lewactwa, tym bardziej zakłócona równowaga psychiczna jednostki poszukującej starych korzeni. Im silniejszy powrót do tradycji, do permanencji, tym mniej objawów patologicznych w sensie rewolucyjnym i utopijnym.

Jest to fascynujący przedmiot dociekań, o którym powinni wypowiadać się częściej psycholodzy i psychiatrzy. I dotyczy to wszystkich bez względu na korzenie, w tym polskich zaprzańców, którzy porzucili polskość na rzecz komunizmu.

Marek Jan Chodakiewicz
Waszyngton, DC, 24 maja 2021 r.
Intel z DC
 



 

Polecane
Emerytury
Stażowe