Inne spojrzenie na znaczenie deklaracji

Większość komentatorów skupia się, po ogłoszeniu deklaracji, na duszpasterskim zezwoleniu na błogosławienie takich par pod pewnymi warunkami - chodzi m.in. o to, by wykluczyć wszelkie podobieństwa do sakramentu małżeństwa. Na inny aspekt sprawy zwrócił jednak uwagę prof. Aleksander Bańka, filozof i politolog, adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego i jednocześnie lider Centrum Duchowości Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Katowickiej oraz polski delegat świecki na Synod Biskupów 2021-2024.

"Tak, deklaracja „Fiducia supplicans” zamyka drogę do liturgicznego, rytualnego błogosławienia par tej samej płci, którego domaga się wiele liberalnych środowisk katolickich – zwłaszcza w Europie Zachodniej" - pisze prof. Bańka.

Jak pogodzić strony konfliktu?

Filozof zastanawia się, jak w jednym Kościele pogodzić zarówno środowiska domagające się "także głosami biskupów" ustanowienia obrzędu sankcjonującego tego typu związki, a z drugiej strony liczne głosy apelujące o zablokowanie takiej możliwości? "W deklaracji „Fiducia supplicans" papież proponuje pewne rozwiązanie – w moim rozumieniu zdecydowanie bliższe oczekiwaniom konserwatywnej części Kościoła i najbardziej słuszne" - uznaje autor.

"W świetle deklaracji Dykasterii Nauki Wiary jakiekolwiek błogosławieństwa par żyjących w związkach nieregularnych oraz par tej samej płci, przypominające liturgię sakramentu małżeństwa lub rytuał błogosławienia małżonków, są wykluczone. Wykluczone jest również nadawanie błogosławieniu osób żyjących w tego rodzaju związkach jakiejkolwiek oficjalnej formy..." - czytamy.

Autor uważa, że takie posunięcie Watykanu podkreśla niezmienność nauczania Kościoła w kwestii par "nieregularnych".

Dobro błogosławieństwa Bożego

Prof. Bańka pyta zatem, co wynika z takiego ujęcia tematu, jaki proponuje ww. deklaracja? "Że zamiast wprowadzać (...) radykalne zmiany, papież przypomina i „odświeża” tradycyjną naukę Kościoła o roli i miejscu błogosławieństwa (w tym także różnych jego znaczeń i form) w pobożności i doświadczeniu duchowym wiernych, zachęcając ich, aby korzystali z niego jako z dobra – przejawu Bożego miłosierdzia i łaski – którymi Kościół obficie szafuje bez stawiania jakichkolwiek uprzednich warunków. Dla jednych będzie to uspokajające, dla drugich satysfakcjonujące, dla jeszcze innych – niewystarczające lub rozczarowujące" - uznaje.