[Tylko u nas] Tomasz Terlikowski: Polityka Izraela i skandaliczny antysemityzm

Sytuacja w Ziemi Świętej - w Izraelu i Strefie Gazy, a szerzej na Bliskim Wschodzie - jest dla chrześcijanina wezwaniem do modlitwy o pokój, a nie do głupiego antysemityzmu czy antyizraelskiego hejtu.
demonstracja poparcia dla Izraela. Belgia [Tylko u nas] Tomasz Terlikowski: Polityka Izraela i skandaliczny antysemityzm
demonstracja poparcia dla Izraela. Belgia / EPA/STEPHANIE LECOCQ Dostawca: PAP/EPA

To, co się dzieje obecnie w Izraelu nie jest ani tak proste, ani tak oczywiste, jak się wielu wydaje. W istocie mamy tam do czynienia z dwoma, nieco odrębnymi konfliktami, z których jeden jest ewidentną odpowiedzialnością Izraela i na dłuższą metę może i jemu i sytuacji na Bliskim Wschodzie poważnie zaszkodzić. Drugi jednak jest o wiele mniej oczywisty, bowiem związany jest z atakiem na bezbronnych (dodajmy, że jego ofiarami są także izraelscy Arabowie), przed którym każde państwo ma prawo i powinno się bronić. Ten pierwszy element wydarzeń w Izraelu to zamieszki wywołane decyzją sądu o eksmisji palestyńskich rodzin z ich domów. Ta decyzja, poprzedzona wieloletnimi sporami, to element niemoralnej, ale na dłuższą metę także błędnej polityki wypychania Palestyńczyków ze Wschodniej Jerozolimy, utrudniania im życia, a także kwestionowania aktów prawnych do zajmowanych przez nich posesji. Wszystko po to, by w ich miejsce wprowadzać izraelskich osadników. 

Wyrok sądowy był w tej sprawie jedynie elementem polityki, a obserwatorzy tego, co się dzieje, także niektórzy izraelscy dziennikarze, przyznają, że proces, który doprowadził do obecnego wyroku był skrajnie nieuczciwy, bowiem sędziowie całkowicie ignorowali wnioski dowodowe zgłaszane przez stronę palestyńską. I właśnie to doprowadziło do zamieszek izraelskich Arabów (Palestyńczyków), a także mieszkańców arabskiej części Jerozolimy, którzy wprawdzie nie mają izraelskiego obywatelstwa, ale choć pozostają obywatelami drugiej kategorii mają sporo przysługujących obywatelom Izraela uprawnień. Część z tych ludzi, jeszcze jakiś czas temu, choć miała świadomość traktowania jako gorszych, deklarowała względną lojalność wobec Izraela i wcale nie marzyła o przeniesieniu się do Palestyny. 

Takie a nie inne decyzje sądów, choć niewątpliwie są po myśli znaczącej części izraelskich prawicy (a dla Benjamina Netanyahu są, wraz z zamieszkami kolejną szansą na uratowanie własnej politycznej skóry) nie służą budowaniu pokoju społecznego w państwie, którego dwadzieścia procent stanowią Palestyńczycy (część z nich określa się izraelskimi Arabami, a nie Palestyńczykami). Nieustanne ich traktowanie jako obywateli drugiej kategorii, ignorowanie ich interesów przez sądy i instytucje państwowe (bo nawet jeśli prawo czyni ich równymi, to z jego egzekwowaniem jest trudniej), wypychanie ich z miejsc, gdzie żyją - to wszystko nie służy na dłuższą metę samemu Izraelowi. I nawet jeśli arabscy obywatele Izraela nie kochają ani Autonomii Palestyńskiej ani Strefy Gazy (choćby dlatego, że widzą realne różnice w poziomie życia czy wolnościach obywatelskich) to nieustanne lekceważenie ich interesów i budowanie państwa czysto żydowskiego jest długoterminowym błędem. I Palestyńczycy i Żydzi będą musieli razem żyć na tych samych ziemiach. Wiara w to, że jednych uda się z Ziemi Świętej wypchnąć jest nie tylko naiwne, ale także niebezpieczne, bo prowadzić może już nie do kolejnych zamieszek, ale do wojny. Tyle, że uświadomić sobie, że to jest wspólna ziemia i Żydów i Arabów, i Izraelczyków i Palestyńczyków muszą sobie obie strony. 

Ale jest i drugi konflikt. To ten ze Strefą Gazy. Obrazki, fotografie zniszczonych budynków sprawiają, że łatwiej ludziom utożsamić się ze stroną palestyńską. Trzeba mieć jednak świadomość, że to rakiety z tego miejsca jako pierwsze zaczęto wystrzeliwać na Izrael. Te rakiety miały zabijać cywilów, nie były skierowane na cele wojskowe. System obrony Izraela sprawił, że ofiar było stosunkowo niewiele, ale były - a wśród nich także ofiary palestyńskie. Izrael odpowiedział  tak, jak odpowiedziałoby każde państwo, precyzyjnymi atakami na miejsca, w których mogli być terroryści. W ich trakcie mieli zginąć właśnie oni. W tak ciasno zamieszkałych terenach jak te w Strefie Gazy i w sytuacji, gdy ludność cywilna, w tym dzieci, są często traktowane przez Hamas, jak żywe tarcze, nie da się jednak uniknąć ofiar cywilnych. Każda z nich jest tragedią i złem, tyle że nie sposób składać pełną odpowiedzialność za to, że się one pojawiły na Izrael. On się broni. Hamas, który rozpoczął ostrzał, który umieszcza swoje siedziby w taki sposób, by w razie ataku na nie ginęli także niewinni, i jego przywódcy, którzy także własne rodziny traktują jak żywe tarcze, także ponoszą odpowiedzialność za to, co się dzieje. Zrzucenie całej odpowiedzialności na Izrael to kompletne niezrozumienie tego, co tam się dzieje, odmówienie mu prawa do obrony swoich obywateli. Nie, nie oznacza to, że każde działanie armii izraelskich jest usprawiedliwione, że nie jakakolwiek ocena moralna niektórych z jej działań jest antysemicka, a jedynie przypomnienie, że w tej sprawie niemoralne działania ciążą także (i wydaje się, że są one większe) na Hamasie.

Antysemicki hejt, jaki wylewa się w tej chwili zarówno z prawej jak i z lewej strony - i to nie tylko w Polsce - dowodzi nie tyle współczucia wobec Palestyńczyków, ile niechęci do Żydów i Izraelczyków, pokazuje kompletny brak zrozumienia sytuacji na tych ziemiach i wreszcie uświadamia, jak bardzo emocje przesłaniają racjonalną analizę sytuacji. Z perspektywy chrześcijańskiej trzeba zaś powiedzieć zupełnie otwarcie, że nie tylko nie przynosi on żadnych pozytywnych elementów, ale pomnaża nienawiść, która niszczy pokój także między nami. W takiej sytuacji zamiast antysemickiego (ale także antyarabskiego) hejtu, zamiast nakręcania się (i to często przy braku elementarnej wiedzy na temat tego konfliktu) lepiej się pomodlić. O pokój nad Izraelem, o pokój nad Palestyną, o to, by Jerozolima stała się - zgodnie z nazwą - Miastem Pokoju.


 

POLECANE
Nie żyje Stanisław Soyka gorące
Nie żyje Stanisław Soyka

Media obiegła informacja o śmierci Stanisława Soyki. Stanisław Soyka miał dziś wystąpić w Sopocie podczas Top of the Top Festival.

Do Kanału Zero dodzwonił się... Karol (Nawrocki) z Gdańska z ostatniej chwili
Do Kanału Zero dodzwonił się... "Karol (Nawrocki) z Gdańska"

W czwartek wieczorem podczas rozmowy Roberta Mazurka z Pawłem Szeferenakerem do Kanału Zero dodzwonił się niecodzienny widz. – Dobry wieczór Karol z Gdańska, wykonujący obowiązki wobec Państwa Polskiego z wielką przyjemnością i zaszczytem w Warszawie – rozpoczął.

Pielęgniarka obciążona potężną karą za stwierdzenie, że istnieją dwie płcie tylko u nas
Pielęgniarka obciążona potężną karą za stwierdzenie, że istnieją dwie płcie

W sierpniu tego roku Amy Hamm, kanadyjska pielęgniarka z Kolumbii Brytyjskiej, została zawieszona na miesiąc w swojej pracy i obciążona kosztami postępowania w wysokości blisko 94 000 dolarów przez Kolegium Pielęgniarek i Położnych Kolumbii Brytyjskiej (British Columbia College of Nurses and Midwives). Decyzja ta jest wynikiem wieloletniego dochodzenia, które rozpoczęło się w 2020 roku i dotyczyło jej publicznych wypowiedzi na temat tożsamości płciowej. W prostych słowach: pielęgniarka nigdy nie skrzywdziła swoich pacjentów, nie popełniła żadnego przestępstwa, ale została uznana za “transfobkę” i będzie teraz surowo karana!

W ciągu dwóch tygodni będziemy wiedzieć. Znamienne słowa Trumpa z ostatniej chwili
"W ciągu dwóch tygodni będziemy wiedzieć". Znamienne słowa Trumpa

Prezydent USA Donald Trump ocenił, że "w ciągu dwóch tygodni" będzie wiadomo, co dalej z pokojem w Ukrainie. Dodał, że jeśli nie będzie postępu, możliwe, że potrzebna będzie "inna taktyka".

Media: Zatrzymano Ukraińca podejrzanego ws. uszkodzenia gazociągów Nord Stream z ostatniej chwili
Media: Zatrzymano Ukraińca podejrzanego ws. uszkodzenia gazociągów Nord Stream

Włoska policja zatrzymała obywatela Ukrainy podejrzanego o koordynację ataków na gazociągi Nord Stream 1 i 2 – poinformowała w czwartek niemiecka prokuratura generalna. Zarzuca mu się m.in. doprowadzenie do eksplozji i sabotaż.

Grafzero: Kiedy będziesz gotowy, idź Wojciech Gunia - recenzja z ostatniej chwili
Grafzero: "Kiedy będziesz gotowy, idź" Wojciech Gunia - recenzja

W dzisiejszym filmie zapraszam Was do świata polskiej literatury grozy. „Kiedy będziesz gotowy, idź” to najnowsza książka Wojciecha Guni – autora, który od lat buduje unikalną pozycję w nurcie weird fiction i polskiego horroru.

Nowy Pokój Socjalny. Donald w krainie jachtów z ostatniej chwili
Nowy Pokój Socjalny. Donald w krainie jachtów

Atmosfera stawała się nieznośna. W gęstym powietrzu można było siekierę powiesić. Mijały kolejne sekundy. Sekundy łączyły się w minuty, a minuty w kwadranse. Te zaś stawały się godzinami, dniami, tygodniami…

Szpital w Koninie jednak będzie przyjmował pacjentów z ostatniej chwili
Szpital w Koninie jednak będzie przyjmował pacjentów

– Nie będziemy odsyłać pacjentów do innych ośrodków – zadeklarowała w czwartek dyrektor szpitala w Koninie (woj. wielkopolskie) Krystyna Brzezińska.

Komunikat dla mieszkańców Podkarpacia z ostatniej chwili
Komunikat dla mieszkańców Podkarpacia

W Cisnej odbyło się uroczyste podpisanie umowy na zabezpieczenie osuwiska przy DW 893. Szacowana wartość inwestycji to ponad 15 mln złotych. Zakończenie do końca 2026 r.

Akcyza na alkohol ostro w górę. Jest decyzja z ostatniej chwili
Akcyza na alkohol ostro w górę. Jest decyzja

Od 1 stycznia 2026 r. stawki akcyzy na wyroby alkoholowe wzrosną o 15 proc. , a od 1 stycznia 2027 r. - o 10 proc. – poinformowało w czwartek Ministerstwo Finansów. Resort zapowiedział też podwyżkę opłaty cukrowej.

REKLAMA

[Tylko u nas] Tomasz Terlikowski: Polityka Izraela i skandaliczny antysemityzm

Sytuacja w Ziemi Świętej - w Izraelu i Strefie Gazy, a szerzej na Bliskim Wschodzie - jest dla chrześcijanina wezwaniem do modlitwy o pokój, a nie do głupiego antysemityzmu czy antyizraelskiego hejtu.
demonstracja poparcia dla Izraela. Belgia [Tylko u nas] Tomasz Terlikowski: Polityka Izraela i skandaliczny antysemityzm
demonstracja poparcia dla Izraela. Belgia / EPA/STEPHANIE LECOCQ Dostawca: PAP/EPA

To, co się dzieje obecnie w Izraelu nie jest ani tak proste, ani tak oczywiste, jak się wielu wydaje. W istocie mamy tam do czynienia z dwoma, nieco odrębnymi konfliktami, z których jeden jest ewidentną odpowiedzialnością Izraela i na dłuższą metę może i jemu i sytuacji na Bliskim Wschodzie poważnie zaszkodzić. Drugi jednak jest o wiele mniej oczywisty, bowiem związany jest z atakiem na bezbronnych (dodajmy, że jego ofiarami są także izraelscy Arabowie), przed którym każde państwo ma prawo i powinno się bronić. Ten pierwszy element wydarzeń w Izraelu to zamieszki wywołane decyzją sądu o eksmisji palestyńskich rodzin z ich domów. Ta decyzja, poprzedzona wieloletnimi sporami, to element niemoralnej, ale na dłuższą metę także błędnej polityki wypychania Palestyńczyków ze Wschodniej Jerozolimy, utrudniania im życia, a także kwestionowania aktów prawnych do zajmowanych przez nich posesji. Wszystko po to, by w ich miejsce wprowadzać izraelskich osadników. 

Wyrok sądowy był w tej sprawie jedynie elementem polityki, a obserwatorzy tego, co się dzieje, także niektórzy izraelscy dziennikarze, przyznają, że proces, który doprowadził do obecnego wyroku był skrajnie nieuczciwy, bowiem sędziowie całkowicie ignorowali wnioski dowodowe zgłaszane przez stronę palestyńską. I właśnie to doprowadziło do zamieszek izraelskich Arabów (Palestyńczyków), a także mieszkańców arabskiej części Jerozolimy, którzy wprawdzie nie mają izraelskiego obywatelstwa, ale choć pozostają obywatelami drugiej kategorii mają sporo przysługujących obywatelom Izraela uprawnień. Część z tych ludzi, jeszcze jakiś czas temu, choć miała świadomość traktowania jako gorszych, deklarowała względną lojalność wobec Izraela i wcale nie marzyła o przeniesieniu się do Palestyny. 

Takie a nie inne decyzje sądów, choć niewątpliwie są po myśli znaczącej części izraelskich prawicy (a dla Benjamina Netanyahu są, wraz z zamieszkami kolejną szansą na uratowanie własnej politycznej skóry) nie służą budowaniu pokoju społecznego w państwie, którego dwadzieścia procent stanowią Palestyńczycy (część z nich określa się izraelskimi Arabami, a nie Palestyńczykami). Nieustanne ich traktowanie jako obywateli drugiej kategorii, ignorowanie ich interesów przez sądy i instytucje państwowe (bo nawet jeśli prawo czyni ich równymi, to z jego egzekwowaniem jest trudniej), wypychanie ich z miejsc, gdzie żyją - to wszystko nie służy na dłuższą metę samemu Izraelowi. I nawet jeśli arabscy obywatele Izraela nie kochają ani Autonomii Palestyńskiej ani Strefy Gazy (choćby dlatego, że widzą realne różnice w poziomie życia czy wolnościach obywatelskich) to nieustanne lekceważenie ich interesów i budowanie państwa czysto żydowskiego jest długoterminowym błędem. I Palestyńczycy i Żydzi będą musieli razem żyć na tych samych ziemiach. Wiara w to, że jednych uda się z Ziemi Świętej wypchnąć jest nie tylko naiwne, ale także niebezpieczne, bo prowadzić może już nie do kolejnych zamieszek, ale do wojny. Tyle, że uświadomić sobie, że to jest wspólna ziemia i Żydów i Arabów, i Izraelczyków i Palestyńczyków muszą sobie obie strony. 

Ale jest i drugi konflikt. To ten ze Strefą Gazy. Obrazki, fotografie zniszczonych budynków sprawiają, że łatwiej ludziom utożsamić się ze stroną palestyńską. Trzeba mieć jednak świadomość, że to rakiety z tego miejsca jako pierwsze zaczęto wystrzeliwać na Izrael. Te rakiety miały zabijać cywilów, nie były skierowane na cele wojskowe. System obrony Izraela sprawił, że ofiar było stosunkowo niewiele, ale były - a wśród nich także ofiary palestyńskie. Izrael odpowiedział  tak, jak odpowiedziałoby każde państwo, precyzyjnymi atakami na miejsca, w których mogli być terroryści. W ich trakcie mieli zginąć właśnie oni. W tak ciasno zamieszkałych terenach jak te w Strefie Gazy i w sytuacji, gdy ludność cywilna, w tym dzieci, są często traktowane przez Hamas, jak żywe tarcze, nie da się jednak uniknąć ofiar cywilnych. Każda z nich jest tragedią i złem, tyle że nie sposób składać pełną odpowiedzialność za to, że się one pojawiły na Izrael. On się broni. Hamas, który rozpoczął ostrzał, który umieszcza swoje siedziby w taki sposób, by w razie ataku na nie ginęli także niewinni, i jego przywódcy, którzy także własne rodziny traktują jak żywe tarcze, także ponoszą odpowiedzialność za to, co się dzieje. Zrzucenie całej odpowiedzialności na Izrael to kompletne niezrozumienie tego, co tam się dzieje, odmówienie mu prawa do obrony swoich obywateli. Nie, nie oznacza to, że każde działanie armii izraelskich jest usprawiedliwione, że nie jakakolwiek ocena moralna niektórych z jej działań jest antysemicka, a jedynie przypomnienie, że w tej sprawie niemoralne działania ciążą także (i wydaje się, że są one większe) na Hamasie.

Antysemicki hejt, jaki wylewa się w tej chwili zarówno z prawej jak i z lewej strony - i to nie tylko w Polsce - dowodzi nie tyle współczucia wobec Palestyńczyków, ile niechęci do Żydów i Izraelczyków, pokazuje kompletny brak zrozumienia sytuacji na tych ziemiach i wreszcie uświadamia, jak bardzo emocje przesłaniają racjonalną analizę sytuacji. Z perspektywy chrześcijańskiej trzeba zaś powiedzieć zupełnie otwarcie, że nie tylko nie przynosi on żadnych pozytywnych elementów, ale pomnaża nienawiść, która niszczy pokój także między nami. W takiej sytuacji zamiast antysemickiego (ale także antyarabskiego) hejtu, zamiast nakręcania się (i to często przy braku elementarnej wiedzy na temat tego konfliktu) lepiej się pomodlić. O pokój nad Izraelem, o pokój nad Palestyną, o to, by Jerozolima stała się - zgodnie z nazwą - Miastem Pokoju.



 

Polecane
Emerytury
Stażowe