Roman Ziemiński urodził się 18 III 1945 w Krasnem k. Rzeszowa. Pracował jako tokarz w Rzeszowskich Zakładach Elektromechanicznych Predom Zelmer. Od IX 1980 w „S”; wiceprzewodniczący Komitetu Założycielskiego, od XII 1980 w KZ; VI – VIII 1981 delegat na I WZD Regionu Rzeszowskiego.

„Wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom”

Po 13 XII 1981 przygotował (z Januszem Millerem) ulotki przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego oraz odezwy do załogi zakładu, inspirator modlitw podczas przerw śniadaniowych w zakładzie. Wiosną 1982 nawiązał współpracę (przez Stanisława Łakomego) z RKW w Rzeszowie. W latach 1982–1989 uczestnik sieci kolportażu obsługującej m.in. Zelmer. 30 VIII 1982 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Uhercach, 11 IX 1982 zwolniony. Organizator (z Ryszardem Bukiem, Tadeuszem Piganem, Stanisławem Sitarzem i in.) TKZ, nieformalny lider podziemnej „S” w zakładzie. Wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom w domu i miejscu pracy. Od 1984 współorganizator corocznych wyjazdów pracowników Zelmeru na grób ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie i Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę. Od 1985 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy – Zelmeru w parafii Chrystusa Króla w Rzeszowie. 22 IX 1988 organizator i lider grupy inicjatywnej ujawniającej działalność TKZ w zakładzie.

Od VI 1989 członek jawnej RKW w Rzeszowie, w latach IV 1990 – XII 1998 przewodniczący KZ, w 1990 delegat na II WZD Regionu Rzeszowskiego; 1990–1998 członek ZR. Od 2001 na świadczeniu przedemerytalnym. Od 2005 członek w Rzeszowie grupy Ujawnić Prawdę, od 2006 Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym Województwa Podkarpackiego. Od 2008 na emeryturze. Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2012).

Uroczystości pogrzebowe

Uroczystości pogrzebowe Romana Ziemińskiego rozpoczną się w kaplicy na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie w piątek 16 lutego o godz. 12.30.

CZYTAJ TAKŻE: W Muzeum Azji i Pacyfiku powstała Solidarność