Bolszewicki przewrót 1917 roku – mit założycielski i triumf diabelskiego systemu

Rewolucja Październikowa, mit założycielski bolszewickiego totalitaryzmu, nadal pozostaje dla części lewicy na świecie symbolem buntu przeciwko uciskowi. Nic bardziej błędnego. Zdeterminowana garstka szaleńców zdobyła władzę nad wielką Rosją. Demokracja umarła nim się narodziła. Nastał czas terroru na skalę niespotykaną od imperium Mongołów.
domena publiczna Bolszewicki przewrót 1917 roku – mit założycielski i triumf diabelskiego systemu
domena publiczna / Wikimedia Commons

W dzisiejszej Rosji w „kontrze” do bolszewickich mrzonek odżyły idee wielkoruskie. Coraz częstsze są nawiązania do białej Rosji, do carskiego mitu – w balladzie, poezji, filmie. Kreml w swoim „samodzierżawiju” sięga dzisiaj do Rosji carów Mikołajów, nie do Rosji Leonida I. Breżniewa i towarzyszy. 

W 1917 roku wielki kraj – Rosja, rządzona przez nieudolnego cara, wpadła w ręce garski wyrachowanych pseudofilozofów, wspieranych przez zniechęconych poszukiwaniem Mesjasza ideowców. Stało się to możliwe dzięki buntowi lumpenproletariatu wspartego masami dezerterów z armii z carskiego zaciągu na rosyjskich i ukraińskich wsiach.

Car Mikołaj II abdykował w lutym 1917 r. Powstał wówczas koalicyjny rząd Aleksandra Kiereńskiego. Dziewięć miesięcy później marynarze i żołnierze oraz aktywiści bolszewików zdobyli główne miejsca stolicy, a rady delegatów wyczyszczone z eserowców, anarchistów i delegatów chłopskich wpadły w ręce ludzi Lenina i Trockiego. Rozpoczęła się rozprawa z „kontrą”. Na początku przewrotu bolszewicy swoje totalne idee maskowali pozorem demokratyzacji, Niebawem maski opadły.

Zachodnia opinia publiczna do dzisiaj żyje w przeświadczeniu, że zbrodnie w XX wieku popełniali w imię państwa tzw. naziści, czasem dookreślani jako niemieccy narodowi socjaliści. A przecież Europa nie rozliczyła się ze swoją zbrodniczą przeszłością. Szczególnie ta jej część, która lokuje się po stronie laickiej lewicy.

Bolszewicki przewrót nazywany Rewolucją Październikową to mit założycielski bolszewickiego totalitaryzmu, nadal pozostający dla wielu symbolem buntu przeciwko zniewoleniu i uciskowi. Nic bardziej błędnego.

W 1917 roku upadł carat w wyniku „rewolucji proletariackiej”, ale dokonanej bez proletariatu. Zastępująca terror carski, wymierzony  w jednostki, w masową eksterminację grup społecznych i narodów, dziedzictwo rewolucji francuskiej i zgubnych, antyhumanistycznych poglądów filozofów Karola Marksa i Fryderyka Engelsa oraz pism prowincjonalnego adwokata W.I. Uljanowa ps. „Lenin”.

Swój niespodziewany, a gigantyczny sukces rewolta zawdzięczała gnijącemu państwu cara Mikołaja II, jego słabości i splotowi sprzyjających okoliczności i skoncentrowaniu bolszewików na jednym celu – zdobyciu władzy za wszelką cenę.
- To zupełnie naturalne, że władza robotnicza i chłopska zabija swoich wrogów jak wszy – głosił rewolucyjny „intelektualista” pisarz Maksym Gorki.

Mity Października  

Reżyser Siergiej Eisenstein w swoim „Październiku”, zrealizowanym na 10. rocznicę bolszewickiego przewrotu, stworzył specyficzną, bolszewicką „hagiografię”.

Wymyślona scena szturmu na siedzibę Rządu Tymczasowego Rosji, czyli Pałac Zimowy 25 października  (wg. kalendarza gregoriańskiego 7 listopada) 1917 roku jest jednym z symboli Rewolucji Październikowej.

Scena filmowa wyreżyserowana przez Eisensteina jest jednym z kłamstw bolszewickiej historii. W rzeczywistości Pałacu, siedziby rządu „eserowca” Kiereńskiego (rząd od lutego 1917 r.), broniła kompania kobieca i garstka ochotników. Szturm w rzeczywistości był mozolnym przedostawaniem się kilkuset rewolucjonistów do pałacu – przez wejście kuchenne i okna na zapleczu.

Mit równości i powszechności

Rewolucję zaplanowała wąska, kilkunastoosobowa grupa bolszewików z „Leninem” i „Trockim” na czele. Uljanowa Niemcy przewieźli ze Szwajcarii do St. Petersbura w kwietniu 1917 roku, miesiąc po upadku caratu.

Wbrew temu co zapowiadali Marks i Engels rewolucja wybuchła w państwie, gdzie proletariat był śladowy. Jej motorem były masy chłopskie. W słabym państwie rządu tymczasowego, powołanego w lutym 1917 roku, wystarczyło kilkanaście tysięcy żołnierzy i kilka tysięcy bitnych marynarzy z Kronsztadu by przejąć władzę w stolicy Rosji.

W 1917 roku decydująca rolę odegrała blisko dziewięciomilionowa rzesza chłopów – żołnierzy, zmobilizowanych podczas I wojny światowej. Ich masowe dezercje w drugiej fazie wojny i po ogłoszeniu dekretu o ziemi sprzyjały rewolucyjnemu wrzeniu.

Niestety, rządy tymczasowe sprawowane do jesieni 1917 roku, okazały się nieudolne, a masy żołnierskie chciały pokoju, ziemi, wojska bez oficerów. Był to więc w rzeczywistości anarchistyczny bunt, pogrom dawnej elity, wykorzystany przez Uljanowa i towarzyszy.

Bolszewicy stali się elitą nowego, totalitarnego państwa. W kolejnym etapie rewolty, po zduszeniu „kontry” rozpoczęła się czystka w obozie rewolucjonistów, gdy wroga klasowego i zewnętrznego zastąpił wróg wewnętrzny.

W PRL imię Lenina nadawano wielkim zakładom pracy. Kilka z nich, jak Stocznia Gdańska i podkrakowska Huta stały się – o ironio, ośrodkami robotniczego buntu przeciwko PRL.
#REKLAMA_POZIOMA#

#NOWA_STRONA#

Nic nie zatrzyma rewolucji 

Gdyby carska policja i „Ochrana” pieczołowicie zajmowała się Uljanowem w kwietniu 1917 roku, kiedy przy pomocy wywiadu II Rzeszy jechał przez Europę ze Szwajcarii do Rosji – losy świata potoczyłyby się inaczej.

Podczas zesłania, jak i na emigracji, „Lenin” miał warunki o wiele lepsze niż „wrogowie ludu” w jego państwie. Nie tylko przeżył, ale też działał, pisał, tworzył projekt przewrotu.

Po powrocie do Rosji 3 kwietnia 1917 roku „Lenin” ogłosił jednoznaczną w swoich tezach wrogość do jakiejkolwiek formy demokracji. Tezy te zostały podchwycone przez tzw. praktyków, rekrutujących się z elementów plebejskich.

Teza wiodąca to zdobycie władzy – za wszelką cenę.
W lipcu 1917 r. Rząd tymczasowy Aleksandra Kiereńskiego po rozruchach w Piotrogrodzie i puczu Korniłowa nie był w stanie zdusić bolszewików. Wygnany na miesiąc do Finlandii Lenin napisał: „Nie ma co czekać na korzystną dla bolszewików formalną większość. Żadna rewolucja tego nie oczekuje”.

Stopniowo, po wejściu do Rządu tymczasowego, mienszewicy i socjaliści-rewolucjoniści, tracili wpływy na zrewoltowane masy. Ich miejsce na czele rewolty zajmowali bolszewicy (Socjalistyczna Partia Robotniczej Rosji) i anarchiści.

Po klęsce puczu generała Korniłowa – w lipcu i sierpniu 1917 roku – sytuacja stała się dynamiczna. Licząca około 150 tys. członków partia bolszewików stała się najlepiej zorganizowaną grupą, stopniowo przejmując wszelkie możliwe komitety, sowiety i anarchizujące grupy.

Cała władza w ręce sowietów

10 października 1917 roku Lenin i dziesięciu członków KC SDPRR(b) zdecydowało o wywołaniu zbrojnego powstania. Była to najważniejsza decyzja w dziejach komunistycznej partii, późniejszej KPZR.

Lew Trocki (wł. Lejb Bronstein) kilka dni później utworzył organizację zbrojną Piotrogrodzki Komitet Rewolucyjno-Wojskowy. Ta „elitarna grupa” miała dokonać przewrotu wojskowego. Zamachu stanu bolszewicy dokonali bez większego oporu ze strony chwiejnego Rządu tymczasowego.

Rewolucjoniści dysponowali wówczas w Piotrogrodzie kilkoma tysiącami marynarzy z Kronsztadu (dwa lata później marynarze z tej samej bazy zostali zmasakrowani podczas ich buntu przeciwko bolszewikom), około 10 tys. żołnierzami garnizonu stołecznego, kilkuset uzbrojonymi sekretarzami komitetów fabrycznych i licznymi aktywistami. Buntowi towarzyszyło hasło: „Cała władza w ręce sowietów”.

Na krążowniku „Aurora” powołano komitet rewolucyjny. W mieście trwały przygotowania do rewolucji bolszewickiej.

7 listopada 1917 roku (25 października starego stylu) o godzinie 21.40 z działa „Aurory”, stojącej na Newie, naprzeciw Pałacu Zimowego (siedziba Rządu Tymczasowego), padł strzał ślepym nabojem. Wystrzał ten został propagandowo spopularyzowany jako sygnał do szturmu na Pałac Zimowy. Czy tak było? Nie. Wcześniej strzelały już działa Twierdzy Pietropawłowskiej. Wystrzał z krążownika zniknął więc w trwającej od kwadransa kanonadzie.

Artur S. Górski

/ Źródło: www.solidarnosc.gda.pl

#REKLAMA_POZIOMA#


 

POLECANE
Niech spie.dala. Silni Razem wściekli na Donalda Tuska gorące
"Niech spie.dala". "Silni Razem" wściekli na Donalda Tuska

Hasztag #SilniRazem po wielokrotnej kompromitacji nie jest już tak popularny na "X". Jednak stał się symbolem najbardziej zajadłej postawy "antypis". I potocznie tak są dziś nazywani najbardziej zajadli zwolennicy Donalda Tuska, Platformy Obywatelskiej, czy Romana Giertycha. A dzisiaj nie są z Donalda Tuska, mówić bardzo oględnie, zadowoleni.

Niemcy zazdroszczą polskim producentom kamperów Wiadomości
Niemcy zazdroszczą polskim producentom kamperów

Polskie marki kamperów zdobywają coraz większe uznanie na niemieckim rynku. Affinity, Freedo, Masuria i Vannado nie tylko przekonują klientów wysoką jakością, ale także zyskują lojalność dealerów.

„Zaraz zemdleję”. Dramatyczne wyznanie Nataszy Urbańskiej Wiadomości
„Zaraz zemdleję”. Dramatyczne wyznanie Nataszy Urbańskiej

Podróż powrotna z Czarnogóry do Polski okazała się dla Nataszy Urbańskiej jednym z najbardziej stresujących doświadczeń w życiu. Artystka opisała na Instagramie sytuację, do której doszło na pokładzie samolotu LOT lecącego z Podgoricy do Warszawy. Zemdlała, a - jak twierdzi - personel pokładowy zignorował nie tylko jej stan, ale i potrzeby pozostałych pasażerów.

Sukces tym razem nie dla Polek. Włoszki zbyt mocne w półfinale LN Wiadomości
Sukces tym razem nie dla Polek. Włoszki zbyt mocne w półfinale LN

Polskie siatkarki przegrały z Włoszkami 0:3 (18:25, 16:25, 14:25) w półfinale rozgrywanego w Łodzi turnieju finałowego Ligi Narodów. W niedzielę zagrają w meczu o trzecie miejsce z przegranym drugiego sobotniego półfinału, w którym Brazylia zmierzy się z Japonią.

Nowy model AI uciekał się do szantażu, aby uniknąć wyłączenia w fikcyjnym teście gorące
Nowy model AI uciekał się do szantażu, aby uniknąć wyłączenia w fikcyjnym teście

Nowy Claude Opus 4 firmy Anthropic często uciekał się do szantażu, aby uniknąć wyłączenia w fikcyjnym teście. Model groził ujawnieniem prywatnych informacji o inżynierach, którzy mieli planować jego wyłączenie.

Awaryjne lądowanie samolotu LOT w Warszawie z ostatniej chwili
Awaryjne lądowanie samolotu LOT w Warszawie

Z powodu sygnału o możliwej usterce lecący z Warszawy do Sofii samolot linii LOT musiał awaryjnie lądować na Lotnisku Chopina. - Lądowanie odbyło się w asyście służb. Maszyna wylądowała bezpiecznie - poinformował rzecznik prasowy Polskich Linii Lotniczych LOT Krzysztof Moczulski.

Wielki słup dymu nad Katowicami. Trwa dogaszanie Wiadomości
Wielki słup dymu nad Katowicami. Trwa dogaszanie

W sobotnie popołudnie, 26 lipca, w Katowicach doszło do pożaru w rejonie ul. Sądowej i Raciborskiej. Paliły się podkłady kolejowe składowane w pobliżu torowiska, w bezpośrednim sąsiedztwie budowy przy dworcu głównym PKP.

Niebezpieczny incydent w Krakowie. Kilkanaście osób poszkodowanych Wiadomości
Niebezpieczny incydent w Krakowie. Kilkanaście osób poszkodowanych

W piątkowy wieczór doszło do niebezpiecznego incydentu na przystanku tramwajowym przy ul. Bronowickiej w Krakowie. Z okna przejeżdżającego tramwaju ktoś rozpylił gaz pieprzowy w stronę grupy osób czekających na peronie. Jak informują poszkodowani, sytuacja miała miejsce około godziny 19:30.

Komunikat dla mieszkańców Rzeszowa z ostatniej chwili
Komunikat dla mieszkańców Rzeszowa

Prawie 250 tys. zł kosztować będzie dokumentacja projektowa nowego domu kultury, który powstanie w Rzeszowie na osiedlu Krakowska Południe przy ul. Stojałowskiego. Dokumentacja gotowa ma być w ciągu 10 miesięcy.

Czerwona flaga na Pomorzu i w Zachodniopomorskiem. GIS zakazuje kąpieli Wiadomości
Czerwona flaga na Pomorzu i w Zachodniopomorskiem. GIS zakazuje kąpieli

Czerwone flagi zakazujące wejścia do wody wiszą w sobotę w dwunastu kąpieliskach w województwach pomorskim i zachodniopomorskim. Powodem jest zakwit sinic.

REKLAMA

Bolszewicki przewrót 1917 roku – mit założycielski i triumf diabelskiego systemu

Rewolucja Październikowa, mit założycielski bolszewickiego totalitaryzmu, nadal pozostaje dla części lewicy na świecie symbolem buntu przeciwko uciskowi. Nic bardziej błędnego. Zdeterminowana garstka szaleńców zdobyła władzę nad wielką Rosją. Demokracja umarła nim się narodziła. Nastał czas terroru na skalę niespotykaną od imperium Mongołów.
domena publiczna Bolszewicki przewrót 1917 roku – mit założycielski i triumf diabelskiego systemu
domena publiczna / Wikimedia Commons

W dzisiejszej Rosji w „kontrze” do bolszewickich mrzonek odżyły idee wielkoruskie. Coraz częstsze są nawiązania do białej Rosji, do carskiego mitu – w balladzie, poezji, filmie. Kreml w swoim „samodzierżawiju” sięga dzisiaj do Rosji carów Mikołajów, nie do Rosji Leonida I. Breżniewa i towarzyszy. 

W 1917 roku wielki kraj – Rosja, rządzona przez nieudolnego cara, wpadła w ręce garski wyrachowanych pseudofilozofów, wspieranych przez zniechęconych poszukiwaniem Mesjasza ideowców. Stało się to możliwe dzięki buntowi lumpenproletariatu wspartego masami dezerterów z armii z carskiego zaciągu na rosyjskich i ukraińskich wsiach.

Car Mikołaj II abdykował w lutym 1917 r. Powstał wówczas koalicyjny rząd Aleksandra Kiereńskiego. Dziewięć miesięcy później marynarze i żołnierze oraz aktywiści bolszewików zdobyli główne miejsca stolicy, a rady delegatów wyczyszczone z eserowców, anarchistów i delegatów chłopskich wpadły w ręce ludzi Lenina i Trockiego. Rozpoczęła się rozprawa z „kontrą”. Na początku przewrotu bolszewicy swoje totalne idee maskowali pozorem demokratyzacji, Niebawem maski opadły.

Zachodnia opinia publiczna do dzisiaj żyje w przeświadczeniu, że zbrodnie w XX wieku popełniali w imię państwa tzw. naziści, czasem dookreślani jako niemieccy narodowi socjaliści. A przecież Europa nie rozliczyła się ze swoją zbrodniczą przeszłością. Szczególnie ta jej część, która lokuje się po stronie laickiej lewicy.

Bolszewicki przewrót nazywany Rewolucją Październikową to mit założycielski bolszewickiego totalitaryzmu, nadal pozostający dla wielu symbolem buntu przeciwko zniewoleniu i uciskowi. Nic bardziej błędnego.

W 1917 roku upadł carat w wyniku „rewolucji proletariackiej”, ale dokonanej bez proletariatu. Zastępująca terror carski, wymierzony  w jednostki, w masową eksterminację grup społecznych i narodów, dziedzictwo rewolucji francuskiej i zgubnych, antyhumanistycznych poglądów filozofów Karola Marksa i Fryderyka Engelsa oraz pism prowincjonalnego adwokata W.I. Uljanowa ps. „Lenin”.

Swój niespodziewany, a gigantyczny sukces rewolta zawdzięczała gnijącemu państwu cara Mikołaja II, jego słabości i splotowi sprzyjających okoliczności i skoncentrowaniu bolszewików na jednym celu – zdobyciu władzy za wszelką cenę.
- To zupełnie naturalne, że władza robotnicza i chłopska zabija swoich wrogów jak wszy – głosił rewolucyjny „intelektualista” pisarz Maksym Gorki.

Mity Października  

Reżyser Siergiej Eisenstein w swoim „Październiku”, zrealizowanym na 10. rocznicę bolszewickiego przewrotu, stworzył specyficzną, bolszewicką „hagiografię”.

Wymyślona scena szturmu na siedzibę Rządu Tymczasowego Rosji, czyli Pałac Zimowy 25 października  (wg. kalendarza gregoriańskiego 7 listopada) 1917 roku jest jednym z symboli Rewolucji Październikowej.

Scena filmowa wyreżyserowana przez Eisensteina jest jednym z kłamstw bolszewickiej historii. W rzeczywistości Pałacu, siedziby rządu „eserowca” Kiereńskiego (rząd od lutego 1917 r.), broniła kompania kobieca i garstka ochotników. Szturm w rzeczywistości był mozolnym przedostawaniem się kilkuset rewolucjonistów do pałacu – przez wejście kuchenne i okna na zapleczu.

Mit równości i powszechności

Rewolucję zaplanowała wąska, kilkunastoosobowa grupa bolszewików z „Leninem” i „Trockim” na czele. Uljanowa Niemcy przewieźli ze Szwajcarii do St. Petersbura w kwietniu 1917 roku, miesiąc po upadku caratu.

Wbrew temu co zapowiadali Marks i Engels rewolucja wybuchła w państwie, gdzie proletariat był śladowy. Jej motorem były masy chłopskie. W słabym państwie rządu tymczasowego, powołanego w lutym 1917 roku, wystarczyło kilkanaście tysięcy żołnierzy i kilka tysięcy bitnych marynarzy z Kronsztadu by przejąć władzę w stolicy Rosji.

W 1917 roku decydująca rolę odegrała blisko dziewięciomilionowa rzesza chłopów – żołnierzy, zmobilizowanych podczas I wojny światowej. Ich masowe dezercje w drugiej fazie wojny i po ogłoszeniu dekretu o ziemi sprzyjały rewolucyjnemu wrzeniu.

Niestety, rządy tymczasowe sprawowane do jesieni 1917 roku, okazały się nieudolne, a masy żołnierskie chciały pokoju, ziemi, wojska bez oficerów. Był to więc w rzeczywistości anarchistyczny bunt, pogrom dawnej elity, wykorzystany przez Uljanowa i towarzyszy.

Bolszewicy stali się elitą nowego, totalitarnego państwa. W kolejnym etapie rewolty, po zduszeniu „kontry” rozpoczęła się czystka w obozie rewolucjonistów, gdy wroga klasowego i zewnętrznego zastąpił wróg wewnętrzny.

W PRL imię Lenina nadawano wielkim zakładom pracy. Kilka z nich, jak Stocznia Gdańska i podkrakowska Huta stały się – o ironio, ośrodkami robotniczego buntu przeciwko PRL.
#REKLAMA_POZIOMA#

#NOWA_STRONA#

Nic nie zatrzyma rewolucji 

Gdyby carska policja i „Ochrana” pieczołowicie zajmowała się Uljanowem w kwietniu 1917 roku, kiedy przy pomocy wywiadu II Rzeszy jechał przez Europę ze Szwajcarii do Rosji – losy świata potoczyłyby się inaczej.

Podczas zesłania, jak i na emigracji, „Lenin” miał warunki o wiele lepsze niż „wrogowie ludu” w jego państwie. Nie tylko przeżył, ale też działał, pisał, tworzył projekt przewrotu.

Po powrocie do Rosji 3 kwietnia 1917 roku „Lenin” ogłosił jednoznaczną w swoich tezach wrogość do jakiejkolwiek formy demokracji. Tezy te zostały podchwycone przez tzw. praktyków, rekrutujących się z elementów plebejskich.

Teza wiodąca to zdobycie władzy – za wszelką cenę.
W lipcu 1917 r. Rząd tymczasowy Aleksandra Kiereńskiego po rozruchach w Piotrogrodzie i puczu Korniłowa nie był w stanie zdusić bolszewików. Wygnany na miesiąc do Finlandii Lenin napisał: „Nie ma co czekać na korzystną dla bolszewików formalną większość. Żadna rewolucja tego nie oczekuje”.

Stopniowo, po wejściu do Rządu tymczasowego, mienszewicy i socjaliści-rewolucjoniści, tracili wpływy na zrewoltowane masy. Ich miejsce na czele rewolty zajmowali bolszewicy (Socjalistyczna Partia Robotniczej Rosji) i anarchiści.

Po klęsce puczu generała Korniłowa – w lipcu i sierpniu 1917 roku – sytuacja stała się dynamiczna. Licząca około 150 tys. członków partia bolszewików stała się najlepiej zorganizowaną grupą, stopniowo przejmując wszelkie możliwe komitety, sowiety i anarchizujące grupy.

Cała władza w ręce sowietów

10 października 1917 roku Lenin i dziesięciu członków KC SDPRR(b) zdecydowało o wywołaniu zbrojnego powstania. Była to najważniejsza decyzja w dziejach komunistycznej partii, późniejszej KPZR.

Lew Trocki (wł. Lejb Bronstein) kilka dni później utworzył organizację zbrojną Piotrogrodzki Komitet Rewolucyjno-Wojskowy. Ta „elitarna grupa” miała dokonać przewrotu wojskowego. Zamachu stanu bolszewicy dokonali bez większego oporu ze strony chwiejnego Rządu tymczasowego.

Rewolucjoniści dysponowali wówczas w Piotrogrodzie kilkoma tysiącami marynarzy z Kronsztadu (dwa lata później marynarze z tej samej bazy zostali zmasakrowani podczas ich buntu przeciwko bolszewikom), około 10 tys. żołnierzami garnizonu stołecznego, kilkuset uzbrojonymi sekretarzami komitetów fabrycznych i licznymi aktywistami. Buntowi towarzyszyło hasło: „Cała władza w ręce sowietów”.

Na krążowniku „Aurora” powołano komitet rewolucyjny. W mieście trwały przygotowania do rewolucji bolszewickiej.

7 listopada 1917 roku (25 października starego stylu) o godzinie 21.40 z działa „Aurory”, stojącej na Newie, naprzeciw Pałacu Zimowego (siedziba Rządu Tymczasowego), padł strzał ślepym nabojem. Wystrzał ten został propagandowo spopularyzowany jako sygnał do szturmu na Pałac Zimowy. Czy tak było? Nie. Wcześniej strzelały już działa Twierdzy Pietropawłowskiej. Wystrzał z krążownika zniknął więc w trwającej od kwadransa kanonadzie.

Artur S. Górski

/ Źródło: www.solidarnosc.gda.pl

#REKLAMA_POZIOMA#



 

Polecane
Emerytury
Stażowe