Niemal równo 36 lat po śmierci ks. Franciszka Blachnickiego państwo polskie oficjalnie potwierdziło to, o czym mówiło się po cichu – to było morderstwo. Tym samym niezłomny kapłan dołącza do długiej listy ofiar PRL-owskich służb. Wciąż pozostaje jednak kilka pytań, na które śledczy i IPN starają się znaleźć odpowiedzi.

Jak wspominaliśmy, federacja to system polityczny oparty na przekonaniu, że centralizacja źle służy wzajemnym stosunkom jednostek i zbiorowości zamkniętych w ramach federacyjnych. Czy Unia Europejska to federacja?

Parlamenty Węgier i Turcji nie ratyfikowały jeszcze wniosków Szwecji i Finlandii o przystąpienie do NATO. Szwecja przez dziesiątki lat utrzymywała swój status państwa neutralnego, jednak posiada znaczący potencjał militarny i obronny, a jej wyspa Gotlandia ma duże znaczenie strategiczne na Bałtyku. Finlandia ma najdłuższą granicę z Rosją w Unii Europejskiej – o długości około 1340 km. Popularna stała się ocena: „Putin chciał finlandyzacji NATO, a dostanie NATO-izowaną Finlandię wraz ze Szwecją”.

– Ksiądz Franciszek Blachnicki okazał się skuteczny także po śmierci. Jego najważniejsze dzieło – Ruch Światło-Życie działa do dzisiaj, rozwija się bardzo dynamicznie – mówi dr Robert Derewenda, historyk KUL, dyrektor oddziału IPN w Lublinie, w rozmowie z Mateuszem Kosińskim.

22 marca 1951 roku w Nowym Jorku na wieczną wartę odszedł Henryk Floyar-Rajchman, działacz niepodległościowy, polityk, dyplomata, major Wojska Polskiego, członek rządów Leona Kozłowskiego i Walerego Sławka, współorganizator ewakuacji rezerw złota Banku Polskiego w 1939 roku. Szkoda, że zarówno mjr Henryk Floyar-Rajchman, jak i drugi Polak, któremu zawdzięczamy uratowanie polskiego złota – płk Ignacy Matuszewski, do dziś są w Polsce mało znani.

– Kościół w Polsce ma tę specyfikę, że zawsze budował naszą wolność i patriotyzm, podtrzymywał kulturę narodową. Uderzenie w Jana Pawła II i Kościół to ogromne osłabienie naszego morale – mówi Małgorzata Żaryn, historyk, inicjatorka Narodowego Marszu Papieskiego, w rozmowie z Jakubem Pacanem.

Bezprzykładny atak na papieża Polaka ma co najmniej podwójny sens. Ma zniszczyć świętego naszych czasów, który – tak się Bogu podobało – był Polakiem. Ma też dowieść wyższości lewactwa nad wartościami konserwatywnymi. W tym ataku szczególną rolę odgrywa holenderski dziennikarz Ekke Overbeek, autor książki „Maxima culpa. Co Kościół ukrywa o Janie Pawle II”. Z drugiej strony atakującymi są w Polsce pogrobowcy nieboszczki PZPR, czyli m.in. sejmowa Lewica. Przyłączać się do nich to kompromitacja.

Jak ocenia „Rheinische Post”, „debaty o reparacjach są trucizną dla stosunków między krajami. […] Pokazała to już I wojna światowa z ogromnymi zobowiązaniami reparacyjnymi Niemiec”.

Wydaje się, że wyemitowany przez stację TVN reportaż „Franciszkańska 3”, którego negatywnym bohaterem był św. Jan Paweł II, sformatował rozkręcającą się powoli wyborczą walkę między rządzącą koalicją i ugrupowaniami opozycyjnymi. Walkę, która choć w wielkich bólach, zmierzała powoli ku starciu na tematy socjalne i gospodarcze.

Szukając stroju na Marsz Papieski 2 kwietnia, wpisałam w wyszukiwarkę hasło: „Jan Paweł II koszulki”. Kiedy wyświetliły mi się wyniki, poczułam smutek i przerażenie.

Nie sposób przecenić wkładu, jaki Jan Paweł II wniósł w powstanie i ukształtowanie Solidarności, a także w przebieg przemian ustrojowych w Polsce. „Nie ma wolności bez Solidarności” – wołano w latach 80. Dziś można dopowiedzieć – nie byłoby Solidarności bez papieża Jana Pawła II.

– Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi… Tej ziemi! – powiedział podczas pierwszej pielgrzymki do Polski, wtedy unieruchomionej jarzmem komunizmu, niedawno wybrany papież Jan Paweł II. Powiedział i niedługo potem wybuchła Solidarność – związek zawodowy wyjątkowy w historii ludzkości. Związek, który zmienił oblicze świata, odrzucając władzę komunistów. Można odnieść wrażenie, że do dzisiaj na Jana Pawła II spada nienawiść tych, którzy w sposób mniej czy bardziej jawny, świadomie czy nie do tamtego totalitaryzmu się odwołują.

„Nie sposób przecenić wkładu, jaki Jan Paweł II wniósł w powstanie i ukształtowanie Solidarności, a także w przebieg przemian ustrojowych w Polsce. «Nie ma wolności bez Solidarności» – wołano w latach 80. Dziś można dopowiedzieć – nie byłoby Solidarności bez papieża Jana Pawła II” – pisze w artykule „Jan Paweł II – ojciec Solidarności” Barbara Michałowska. To właśnie postaci świętego Jana Pawła II poświęcony jest najnowszy numer „Tygodnika Solidarność”. 

Po niedawnym wyroku brytyjskiego sądu, który skazał rodziców 16-letniej Kaylei Titford na wieloletnie więzienie za doprowadzenie do jej śmierci, przez Wyspy Brytyjskie znów przetacza się dyskusja o tym, gdzie kończą się prawa rodziców, a kiedy o ludzkim życiu zaczyna decydować sąd. Dyskusja, która może stać się zarzewiem podobnej, odbywa się w całej Europie.

Kiedy we wtorek, 7 marca, brytyjski premier Rishi Sunak zapowiadał zainwestowanie 250 milionów funtów w sztuczną inteligencję wspierającą działania m.in. rządu króla Karola III, Rumuni już od tygodnia rozmawiali z nowym członkiem rządu – Ionem. To awatar rumuńskiej sztucznej inteligencji, która jak najpoważniej doradza rządowi w Bukareszcie, stając się pierwszym sztucznym „ministrem” na świecie.

Każda szkoła, każdy szpital, każda biblioteka, muzeum czy teatr ma swojego właściciela. Najczęściej jest to jakiś samorząd: gmina, powiat, województwo. A zarazem każdy z tych podmiotów to osobny zakład pracy z własnym zarządem.

Mamy w Polsce unikalną mieszkankę wiedzy na temat walki o prawa pracownicze. Składają się na nią zmagania z realnym kapitalizmem (i to w warunkach zarówno dobrej, jak i złej koniunktury). A także wspomnienie faktycznej doli pracownika w realnym socjalizmie. Co z tego wynika?

„Jeżeli tak ważna sprawa jak liturgia jest spychana na margines, nie dziwię się wszystkim tym, którzy mają wątpliwości co do tego, w którą stronę zmierza Kościół. Ja też takie wątpliwości mam”. Z księdzem Tadeuszem Isakowiczem-Zaleskim, duszpasterzem, poetą, autorem książek, prezesem Fundacji im. Brata Alberta, członkiem opozycji niepodległościowej w PRL, rozmawia Agnieszka Żurek.

Pierwszym autorem pomysłu o Stanach Zjednoczonych Europy był bodaj Immanuel Kant, niemiecki filozof tzw. oświecenia. W 1795 roku napisał esej „O wiecznym pokoju” (Immanuel Kant, „Perpetual Peace”, 1795, https://www.mtholyoke.edu/acad/intrel/kant/kant1.htm.). Twierdził tam między innymi, że republiki i demokracje są z natury pokojowe. Tylko monarchie są złe i stale dążą do wojen.

Stosunkowo rzadko piszę tu o tematach ekonomicznych. Na szczęście mają Państwo w „Tygodniku Solidarność” Rafała Wosia. Nie zmienia to faktu, że czasem pojawiają się informacje, które warto odnotować i opatrzyć stosownym komentarzem. Tak jest z ubiegłym tygodniem.