Były wicepremier, minister finansów Leszek Balcerowicz, który dziś tak brutalnie i kłamliwie atakuje polski rząd jest współodpowiedzialny za tzw. prywatyzację, wręcz aferalną, tych dwóch polskich, wielkich firm; PZU SA i Pekao SA. Sprzedano je w 1999 r. w wielce podejrzanych okolicznościach za bezcen.

Wczoraj w Parlamencie Europejskim na wniosek europejskich liberałów, ale także przy wsparciu chadecji i socjalistów po raz kolejny odbyła się już 4 debata o sytuacji w Polsce tym razem pod hasłem „Sytuacja w zakresie praworządności i demokracji w Polsce”.

Wsłuchuję się w zatroskane słowa Grzegorza Schetyny, widzę jego ściśniętą wzruszeniem twarz, przeżywam sposób, w jaki on próbuje oddać cały sens tego, co się właśnie stało i oczywiście łączę się z nim w bólu.

Wczorajsze zeznania przed komisją śledczą ds. Amber Gold najpierw kuratora sądowego Marka Lipskiego, a później sędziów Janusza Korzeniowskiego z sądu rejonowego z Kościerzyny i sędzi Anny Czai z sądu okręgowego z Gdańska, potwierdziły, że „opieka” nad Marcinem P. dotyczyła także instytucji sądowych.

Dwie pustynie, czyli półwysep Synaj i zachodnia Sahara, gdzie zamieszkują Beduini – dziś poruszający się zwykle na toyotach raczej niż na koniach – to ważne punkty zapalne. Tlą się non stop, ale wybuchają na całego tylko od czasu do czasu. Wtedy świat o nich słyszy. Dużo mniej wie natomiast o chronicznych konfliktach, jak na przykład walkach rojalistów przeciw secesji na zachodniej Saharze (1975-1991).

Ponieważ na skutek wieloletniej akcji niszczenia pamięci jakiś Mazguła może bezwstydnie kłamać na temat stanu wojennego, pozwolę sobie przypomnieć kilka fragmentów moich piosenek z tamtego okresu. Szkoda, że w III RP są zakazane w radiu i TV…

Wszędzie po tej stronie „żelaznej kurtyny”, gdzie obywatele próbowali podnosić głowy by wyrwać się spod czerwonego terroru, prędzej czy później musiały wjechać ruskie czołgi. Tak było w Budapeszcie w 1956, w Pradze w 1968 a nawet w uchodzącym za najczerwieńszy z czerwonych wschodnim Berlinie w 1953 r. Tylko u nas nigdy ruskie tanki nie były potrzebne. Ani w czerwce, ani w grudnie ani w marcu. Bo u nas zawsze był jakiś renegat, którego byli w Moskwie bardziej pewni niż jakiegokolwiek generała z Węgier, Czechosłowacji czy NRD.

" Dwiema najważniejszymi wadami systemu w którym żyjemy, są:niezdolność do realizowania pełnego zatrudnienia oraz dowolny i niesprawiedliwy podział bogactwa i dochodów"

Po blisko 8 miesiącach realizacji programu Rodzina 500 plus, kończy się ubóstwo wśród dzieci w Polsce, tak brzmi główna konkluzja raportu przygotowanego przez Polski Komitet Europejskiej Sieci Przeciwdziałania Ubóstwu.

Oni i my. Ludzie z przypinką KOD-u, oraz ludzie ze stópkami 10-tygodniowego płodu. Patrzą na nas, wsłuchują się w nasze słowa i się gotują. Niektórzy są tak zdenerwowani, że sięgają po broń.\n 

Sędzia Łączewski, korzystając z pseudonimu "Marek Matusiak", skontaktował się na Twitterze z osobą podszywającą się pod znanego z mediów Tomasza Lisa, by mu zaoferować pomoc w działaniach przeciwko rządowi PiS

Prawo i Sprawiedliwość już przyzwyczaiło się do krytyki prezentowanej przez opozycję totalną, reprezentowaną przez Platformę, ale wygląda na to, że trwające już rok odsunięcie tej formacji od władzy, odbiera resztki rozumu jej prominentnym politykom.

Polska racja stanu wymaga jak najmocniejszego wiązania Polaków, także tych, którzy mieszkają poza Polską, z krajem. Wysyłanie „lekką ręką” polskich dzieci do innych niż polskie szkół w sytuacji, w której rodzice chcą by dzieci kończyły polska szkołę to wyjątkowa niefrasobliwość, bezmyślność, zwykła głupota albo sabotaż. Mam nadzieję, że na zmiany jest jeszcze czas i że znajdą się osoby, które w porę się zreflektują i udzielą w tej sprawie pomocy.

Jak wszyscy widzimy, wspomniane wyżej towarzystwo ożywiło się do tego stopnia, że powołało do życia kolejny „obywatelski”, byt, tym razem pod nazwą „Obywatele RP”, który z autentycznym hukiem postanowił wyprzeć z Krakowskiego Przedmieścia ludzi czczących pamięć poległych w Smoleńsku, i w ten sposób zainaugurować obchody kolejnej rocznicy wprowadzenia Stanu Wojennego, tym razem pod hasłem „Precz z kaczyzmem”. Jednocześnie przy tym tu i ówdzie pojawiają się dziwni panowie z pistoletami i zaczynają nimi niebezpiecznie pomachiwać.

Widok tego dziecka, wraz z ową niezwykłą ofertą, tak nas zszokował, że myślę, że nawet gdybyśmy faktycznie byli dwoma starymi onanistami, którzy w swoim zidioceniu są w stanie uwierzyć w to, że wspomniany „darmowy striptease” jest rzeczywiście darmowy, i tak zwialibyśmy gdzie pieprz rośnie.

Wybór szefa Komisji Europejskiej powinien odbywać się w głosowaniu jawnym i imiennym – stanowisko Instytutu Spraw Obywatelskich.

Komuniści wypowiedzieli 13 grudnia wojnę narodowi i wzięli zakładników, ponieważ obawiali się, że naród może zakwestionować ich „kierowniczą rolę”, ograniczy, a może nawet odbierze im władzę i wszystkie związane z tym profity. Czyli było to działanie wyprzedzające, „żeby było, tak jak było”. Jeśli chodzi o uzasadnienie takich działań, to na początku Jaruzelski bredził o uchronieniu Polski przed wojną domową, a po latach – o uchronieniu Polski przed „bratnią pomocą”.

Oczywiście, to nie kabaretowe wypowiedzenie posłuszeństwa polskiemu rządowi 13 grudnia 2016r., inspirowane przez chorych z nienawiści polityków pozbawionych konfitur, ignorantów historycznych, zwykłych kabotynów czy SB-ków, a na pewno wrogów Polski i Polaków, ani nawet apele posłanki Nowoczesnej J.Scheuring-Wielgus o braterstwo w demonstrowaniu z milicjantami zamiast z policjantami, ani nawet wystruganie drewnianych karabinów i wspólna zabawa w pucz w politycznej piaskownicy nie będą zaprzątać umysłów Polaków w końcu tego roku.

Kilkunastu prokuratorów zeznających przed sejmową komisją śledczą w sprawie Amber Gold, swoimi wypowiedziami w zasadzie potwierdziło, że ze strony tej instytucji była jakaś forma „opieki” nad spółką Marcina P. Amber Gold, popełnienie całego szeregu przestępstw nie byłoby możliwe.

W ciągu roku liturgicznego jest kilka takich momentów, kiedy to, co niebiańskie tak bardzo zbliża się do tego, co ziemskie, że nie wiadomo już, gdzie my właściwie jesteśmy- jeszcze tu, czy już tam.