– Prawników gotowych do obrony osób represjonowanych politycznie nie było wtedy przesadnie wielu, adwokaci trochę się obawiali, ponieważ władze mogły ich zwyczajnie pozbawić prawa do wykonywania zawodu, a tym samym do posiadania jakichkolwiek możliwości zarabiania. Był to więc bardzo poważny problem. W pomoc zaangażowali się m.in. Andrzej Grabiński, Witold Lis-Olszewski, Jan Olszewski, Władysław Siła-Nowicki, Stanisław Szczuka, a następnie Piotr Andrzejewski i Jacek Taylor. – mówi Zofia Romaszewska w rozmowie z Agnieszką Żurek.

– Główny postulat strajkujących został zaakceptowany przez delegację rządową 11 września 1980 r. i ten dzień przyjmujemy jako zawarcie porozumienia MKZ Huty Katowice w Dąbrowie Górniczej. Po osiągnięciu takiego rezultatu istniała obawa jego przekreślenia w drodze interwencji wewnątrządowej bądź zewnętrznej – mówi mecenas Piotr Ł. Andrzejewski w rozmowie z Barbarą Michałowską.

Chciałbym zaprosić Państwa na nasz nowy miniserial. Będzie on nosił tytuł „Prawna historia Solidarności”. Nie zobaczycie go (na razie) ani na Netflixie, ani na HBO, ani – także tymczasowo – na Amazonie Prime. Na razie będzie u nas w „TySolu”. A potem? Kto wie? Dobry polityczny thriller z elementami historycznego kina akcji? Czemu nie?! Rzecz jest przecież jak najbardziej do sfilmowania w najbardziej doborowej obsadzie aktorskiej.

W najnowszym numerze „Tygodnika Solidarność” prezentujemy drogę od poruszenia serc wywołanego pielgrzymką do Ojczyzny św. Jana Pawła II do skonkretyzowania tej chęci działania w konkretnym wymiarze poprzez zalegalizowanie NSZZ „Solidarność”, zorganizowanie biur pomocy prawnej osobom represjonowanym przez władze komunistyczne, wreszcie – wpływie Solidarności na kształtowanie ładu prawnego w Polsce już po odzyskaniu niepodległości.

Jesteśmy uśmiechnięci. Wszyscy. Pan jest, Pani też i ja również. Dzięki temu zdziałaliśmy cuda. Jakie? Na przykład takie, że Komisja Europejska nie dostrzega już ryzyka naruszenia praworządności w Polsce. Popukali się już Państwo w czoło? Słusznie. Znaczy niesłusznie, bo taka jest przecież prawda. Zdradziła ją była premier Ewa Kopacz. Ale po kolei.

– Mechanizm handlu emisjami (ETS) ma liczne wady konstrukcyjne, które umożliwiły powstanie bańki cenowej. W latach 2021–2022, chociaż trend był silnie rosnący, zdarzały się dni, w których cena uprawnienia potrafiła spaść o 10 euro w jeden wieczór. Zdaję sobie sprawę, że rolą ETS miało być nakłonienie biznesu emisyjnego do dekarbonizacji, ale koń wyścigowy nie pobiegnie szybciej, gdy zaczniemy okładać go siekierą. Do takiej właśnie sytuacji dopuściliśmy na rynku ETS – mówi Marek Lachowicz w rozmowie z Marcinem Krzeszowcem.

15 maja 1950 r. władze komunistyczne zlikwidowały Związek Harcerstwa Polskiego i rozpoczęły tworzenie Organizacji Harcerskiej w ramach Związku Młodzieży Polskiej. To początek otumaniania młodzieży ideologią bolszewicką przez narzuconą Polsce grupę przestępczą z centralą w Moskwie. Takiego scenariusza obawiał się rotmistrz Witold Pilecki, który przyjechał do okupowanego kraju 8 grudnia 1945 r., rozpoczynając swoją drugą dobrowolną, ochotniczą misję wywiadowczą, którą prowadził do aresztowania 8 maja 1947 r.

Mamy w Polsce sędziów konstytucyjnych, administracyjnych; mamy cywilistów tudzież masę sędziów zwyczajnych, orzekających w sądach, a także całą kastę nadzwyczajnych, a teraz objawił nam się sędzia ostateczny w osobie Szymona Hołowni. On to właśnie orzekł, że nie wykona postanowienia Trybunału Konstytucyjnego. Jeszcze wcześniej Jego Marszałkowska Ostateczność nie wykonał postanowienia Sądu Najwyższego, więc ten tytuł słusznie mu się należy.

Mimo że twarda polityka rozliczeń poprzedników przy pomocy co najmniej wątpliwych prawnie środków nie przyniosła oczekiwanych efektów w postaci spektakularnego zwycięstwa w kwietniowych wyborach samorządowych, politycy rządzącej koalicji zdają się nie planować zmiany obranego kursu. Ten brak refleksji jest bardzo niepokojący, bo kontynuowanie tych działań może być niebezpieczne dla państwa.

Projekt federalizacji Unii miał swój początek i zakreśloną drogę, ale nikt nie wie, jakie są granice europejskiego superpaństwa. Jego twórcy nie ustalili, kiedy projekt będzie gotowy. To znaczy, że odbieranie suwerenności państwom narodowym może nie mieć końca.

– Nasze badania pokażą, czy jako Polacy będziemy się angażować w Zielony Ład na podstawie jakiejś wiary. A to byłoby przedziwne, bo generalnie „na wiarę” to możemy przyjmować tylko to, co jest obecne w religii. W ogóle musimy się zastanowić, czy w przypadku Zielonego Ładu – bezspornie będącego dzisiaj ideologią – nie stykamy się z zastąpieniem religi. Bo na jakiej podstawie idziemy w ten „Zielony Ład”, czy mamy na ten temat odpowiednią wiedzę? A może nie mamy jej wcale? – mówi dr Katarzyna Obłąkowska w rozmowie z Pawłem Pietkunem.

– Zawsze, kiedy próbuje się zmienić rzeczywistość, zaczyna się od stosowania określonego języka – ukrywania prawdziwych zamierzeń za ładnie brzmiącymi hasłami. W ten sposób wciąga się społeczeństwa do pewnej gry. Szczególnie podatne na te zabiegi jest młode pokolenie – mówi dr Artur Bartoszewicz w rozmowie z Agnieszką Żurek.

Kampania wyborcza do Parlamentu Europejskiego staje się dla liberałów okazją do zresetowania zbiorowej pamięci. Jakby wszyscy – i politycy, i wyborcy – chcieli zapomnieć, kto jeszcze niedawno bratał się z Putinem, a kto przed jego Rosją głośno ostrzegał.

W canneńskich wspomnieniach zmarłego w tym roku polityka i filmowca Frédérica Mitteranda światowa socjeta filmowa osnuta jest cekinami i konfetti. Festiwal zapowiada koniec zimy i pierwsze wiosenne przebłyski. Tymczasowa wspólnota bogaczy spędza filmowe dwa tygodnie na zażywaniu kąpieli słonecznych i piciu szampana, a noce na imprezach do rana na pokładach luksusowych jachtów miliarderów, którzy przybijają do portów Lazurowego Wybrzeża.

Przypadający 28 kwietnia Międzynarodowy Dzień Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy i Chorób Zawodowych oraz Światowy Dzień Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Pracy to coroczna okazja do refleksji nad tym, jak poprawić warunki pracy, by lepiej chronić ludzkie zdrowie i życie.

– Zagrożeniem związanym z realizacją polityki klimatycznej jest przekonanie, że my, Europejczycy, nie jesteśmy panami traktatów, ale podwładnymi Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej – mówi prof. Ryszard Piotrowski w rozmowie z Agnieszką Żurek.

Właśnie wróciłam ze Słowacji i Węgier. Podczas wyjazdu obserwowałam tamtejsze kampanie do Parlamentu Europejskiego, słuchałam przesłania startujących partii i kandydatów. Czytałam hasła, oglądałam plakaty wyborcze. Odkryłam jedno: tamte kampanie opowiadają o czymś, podnoszą ważne kwestie, dyskutują z konstruktem Unii Europejskiej i wyobrażeniem obywateli na jej temat.

– Ci, którzy chcą nas ograbić przez Zielony Ład, nie są już w stanie podbić świata swoimi produktami, bo gdzie indziej produkuje się taniej i więcej. Poza Europą są tańsze surowce, tańsza energia i siła robocza, w związku z tym w Europie można dokonać tylko wewnętrznej redystrybucji – zubożyć tych, którym w miarę się wiedzie, dokonać ich destrukcji i deprecjacji i przejąć ich majątek – mówi prof. Witold Modzelewski, prawnik i ekonomista, w rozmowie z Jakubem Pacanem.

Platforma Obywatelska kolejny raz otrzymała wyborcze wsparcie od instytucji unijnych. Po tym, gdy przed wyborami samorządowymi ogłoszono odblokowanie środków z KPO dla Polski, teraz przed wyborami do Parlamentu Europejskiego zakończona zostanie procedura z artykułu 7 przeciwko naszemu krajowi. Oburzenia nie kryją politycy Zjednoczonej Prawicy, według których ta sprawa pokazuje, że nigdy nie chodziło o kwestie „praworządności”.

„Kilkanaście minut po zakończeniu manifestacji Solidarności zrugał mnie marszałek Stefan Niesiołowski” – zapisał felietonista „Tygodnika Solidarność” Mieczysław Gil w numerze z 8 lipca 2011 roku. Kilka dni wcześniej Solidarność zorganizowała w Warszawie wielką manifestację pod hasłem „Polityka wasza, bieda nasza”. Jednym z jej wiodących tematów był sprzeciw „S” wobec… polityki klimatycznej Unii Europejskiej. Najsilniejszy polski związek zawodowy domagał się od premiera Donalda Tuska pilnych działań także i w tym temacie. Chodziło o to, by szef polskiego rządu podjął próbę powściągnięcia unijnych ambicji wygaszania polskiego górnictwa oraz niszczenia polskiej gospodarki nadmiernie wyśrubowanymi normami emisji CO2. Na demonstrację przyszło ok. 80 tysięcy ludzi.