Największe polskie partie polityczne są odpowiedzialne za systemową destrukcję wspólnoty, którą karmią cynicznym językiem plemiennego konfliktu.

Podczas spaceru w parku zauważyłem, że policjant podszedł do grupy osób, które głośno rozmawiały. Zdecydowałem się nagrać interwencję telefonem, aby na wszelki wypadek mieć dowód, jak przebiegła ta sytuacja. W pewnym momencie policjant mnie zauważył i wezwał do tego, żebym przestał nagrywać. Nie wiem, czy miał prawo mnie do tego zmusić. Czy mogę legalnie nagrywać policjantów w trakcie wykonywania ich obowiązków w miejscu publicznym?

Powiedzmy sobie uczciwie: ta sprawa wydaje się coraz bardziej beznadziejna, a każdy dzień oddala od nas dobre zakończenie. Równocześnie jednak spełnienie warunku niemożliwego do realizacji wydaje się dziś jedyną nadzieją na uratowanie choćby szczątkowej suwerenności Polski i resztek bezpieczeństwa jej obywateli w wymiarze ekonomicznym, energetycznym, a być może również militarnym. Łatwo napisać, trudniej zrobić, bo jak przy dzisiejszym poziomie wzajemnych emocji, niechęci, pretensji i sprzeczności programowych miałoby dojść do porozumienia Prawa i Sprawiedliwości z Konfederacją, a być może nawet Konfederacją Korony Polskiej?

Kiedy myślimy o polskim przemyśle lotniczym, a w szczególności tym zbrojeniowym, pierwsze, co przychodzi nam na myśl, to zapewne PZL „Świdnik” albo PZL „Mielec”. A co z Polskimi Zakładami Lotniczymi w Warszawie? Wszak Okęcie to nie tylko lotnisko. To także przemysł, którym dziś zarządza Airbus Poland. Pojechałem sprawdzić, co i jak produkuje w Warszawie ten europejski koncern.

Im bardziej śledzę różne doniesienia z szeroko pojętego wymiaru sprawiedliwości, jak ostatnio z Sądu Apelacyjnego w Poznaniu, tym bardziej skłaniam się ku przekonaniu, że jedyną możliwością jego naprawienia jest tzw. opcja zero. Innymi słowy: wszyscy won.

Kilka dni temu obecny minister sprawiedliwości Waldemar Żurek sugerował, że za byłym ministrem sprawiedliwości Zbigniewem Ziobrą mogliby ruszyć tzw. łowcy cieni, czyli specjalni funkcjonariusze policji wyszkoleni do ścigania niebezpiecznych zbiegów.

Afera wokół sprzedaży działki należącej do CPK ujawnia nie tylko chaos i kunktatorstwo w szeregach PiS, lecz także słabość partii wobec własnych mitów i wewnętrznych gier politycznych. Zamiast rozliczenia błędów, pojawiają się fantazje o globalnych spiskach i próby obrony poprzez odwracanie uwagi od faktów.

Donald Tusk przedstawia zawieszenie systemu ETS2 jako sukces, podczas gdy w rzeczywistości Polska jedynie uzyskała roczne odroczenie wdrożenia nowych unijnych opłat klimatycznych. To wydarzenie jest symbolem coraz głębszego podporządkowania Warszawy wobec Brukseli – od polityki energetycznej, przez wymiar sprawiedliwości, aż po finanse państwa.

Rząd wycofuje się z obietnicy corocznej waloryzacji kryteriów dochodowych w pomocy społecznej, odkładając kolejne podwyżki świadczeń aż do 2028 roku. Mimo zapowiedzi reform, najubożsi znów zostają z pustymi rękami.

Po latach dominacji euroentuzjastycznej narracji w Polsce temat suwerenności wraca z siłą, zaskakując tych, którzy uważali go za anachroniczny. Coraz więcej młodych Polaków kwestionuje uprawnienia unijnych instytucji i otwarcie domaga się obrony narodowej niezależności.

Przekształcenie Unii Europejskiej w państwo związkowe to realny scenariusz mający swoich orędowników i niosący poważne ryzyko dla suwerenności Polski. Problem w tym, że towarzyszące mu legendy i uproszczenia paradoksalnie osłabiają jego wiarygodność w oczach opinii publicznej. Zamiast rzeczowej debaty temat ten bywa spychany do towarzystwa „foliowych czapeczek”.

Czy Polska wciąż jest państwem suwerennym, czy już tylko prowincją Unii Europejskiej zarządzaną z Brukseli i Berlina? O naszych podatkach, energetyce i gospodarce decydują dziś nie polscy obywatele ani parlament, lecz unijni urzędnicy, którzy pod hasłem „zielonej transformacji” narzucają rozwiązania grożące zrujnowaniem naszego przemysłu i zubożeniem społeczeństwa. Zielony Ład i system ETS2 stały się symbolem nowego porządku, w którym interes Polski liczy się mniej niż ideologiczne ambicje europejskich elit.

Czy Polska wciąż jest państwem suwerennym, czy już tylko prowincją Unii Europejskiej zarządzaną z Brukseli i Berlina? To pytanie stawiamy w najnowszym, niepodległościowym wydaniu „Tygodnika Solidarność” (nr 45/2025). W numerze znajdziemy obszerny temat tygodnia poświęcony suwerenności Polski w obliczu unijnej centralizacji, Zielonego Ładu i nowych przepisów ETS2, a także komentarze publicystów i rozmowy z ekspertami.

W dniach 22–26 października w Warszawie odbyła się 24. już edycja festiwalu Międzynarodowe Forum Filmów Krótkometrażowych – CINEMAFORUM. To impreza wielowątkowa, podczas której obejrzeć można najlepsze, nagradzane na uznanych imprezach krótkie metraże z całego świata i produkcje biorące udział w festiwalowym konkursie, filmy, które na partnerskich festiwalach w Polsce zostały nominowane do Nagród im. Jana Machulskiego, wreszcie najciekawsze niezależne teledyski z ostatniego roku. Dodatkowo imprezie towarzyszą spotkania z twórcami, warsztaty i inne wydarzenia pomagające w integracji i edukacji środowiska zaczynających swoja artystyczną drogę filmowców.

Odkąd premier Donald Tusk zapowiedział powszechną mobilizację w zakresie szkolenia wojskowego dla mężczyzn, pojawiły się też opinie, według których należy się wycofać z tego pomysłu całkowicie albo uwzględnić w nim kobiety. Tak, aby albo obie płcie obowiązkowo przechodziły przez pierwszy, najbardziej podstawowy szczebel wojskowy – albo żadna. Tymczasem istnieją dwa poważne powody, przez które nie należy nakładać na kobiety obowiązku wojskowego. I nie dotyczą one mężczyzn.

Utrwalone w świadomości zbiorowej (i kiedyś świadomie produkowane przez mocarstwa ościenne) negatywne stereotypy dotyczące Polski natychmiast są uruchamiane, gdy w naszym kraju dzieje się coś, co bardzo nie odpowiada naszym partnerom lub rywalom.

W tej inbie łączą się dwa żywioły: ludzkie wścibstwo, jak świat światem motywujące działania trochę poza prawem, a z pewnością wbrew dobrym obyczajom, oraz inwigilacja stosowana przez służby państwowe w celu wykrywania różnego rodzaju wykroczeń.

Disclaimer: będzie momentami dość emocjonalnie i osobiście. Czyli niezbyt typowo dla mnie, bo przyzwyczaiłem Czytelnika do czegoś na kształt niegdysiejszego anglosaskiego chłodu. Ale czasem się człowiekowi ulewa. Tu koniec disclaimera.

Andrzej Duda, zwłaszcza w początkowym okresie swojej prezydentury, uznawany był za spadkobiercę prezydenta Lecha Kaczyńskiego, z którym współpracował i do którego dziedzictwa bardzo często się odwoływał. Charakterystyka polskiego rynku medialnego sprawiła, że gdy tylko zaczął ubiegać się w 2014 roku o najwyższy urząd w państwie, zaczął doświadczać tego samego, co jego nieżyjący poprzednik i autorytet – nieustającej nagonki.

– Bezcłowy import stali z Ukrainy sprawia, że stajemy się niekonkurencyjni na rynku. Ta stal jest zdecydowanie tańsza, ponieważ nie jest obłożona kosztami Zielonego Ładu. To gigantyczny problem dla Huty Częstochowa – mówi Robert Gonera, przewodniczący Komisji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” w Hucie Częstochowa, w rozmowie z Marcinem Krzeszowcem.