Naukowcy, którzy znaleźli sposób na wyciszenie dodatkowego, 21. chromosomu w ludzkim organizmie, a więc – to jeszcze melodia przyszłości – wyeliminowanie jednej z najbardziej rozpoznawalnych chorób świata, czyli zespołu Downa, za kilka lat mogą się spodziewać Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny. Wprowadzenie na etapie płodowym terapii eliminującej tę chorobę będzie gigantycznym krokiem ludzkości naprzód. Jednak ze świata genetyki dochodzą również niepokojące informacje, bo inna grupa badaczy nauczyła się operować materiałem genetycznym na poziomie pozwalającym projektować konkretne cechy przyszłego dziecka – od urody po zdolności intelektualne. A pomaga im w tym... sztuczna inteligencja.

Prezydent Karol Nawrocki zapowiedział w orędziu przed Zgromadzeniem Narodowym prace nad nową konstytucją. I choć idea jest słuszna, to pytań co nie miara, a najważniejsze z nich brzmi – czy to w ogóle możliwe?

Nasz rynek mieszkaniowy od lat jest obiektem krytycznych czy wręcz alarmujących analiz, a zmiana panującej na nim sytuacji – jedną z niespełnialnych obietnic wyborczych. Obecna koalicja buksuje w miejscu, poprzednia poniosła w tej kwestii jedną z dotkliwszych porażek. Proponowane zmiany na ogół ostatecznie pomagają jedynie silnym graczom. Czy coraz bliżej nam do modelu znanego z dalekiej Azji będącego symbolem deweloperskich patologii? Być może na to pytanie pozwoli odpowiedzieć Netflix, który zaproponował właśnie polskim widzom koreański thriller „Od ściany do ściany”, film tak trudny, jak pokazany w nim problem.

Spór o nadużycia w Krajowym Planie Odbudowy przebiega dokładnie wzdłuż partyjnych linii. Media prorządowe obarczają winą urzędników PiS, którzy tworzyli pierwotne wytyczne, a antyrządowe – ekipę Donalda Tuska, która je zmieniała i realizowała. Mało kto jednak chce powiedzieć wprost o czymś równie ważnym: o demoralizacji części przedsiębiorców oraz próbie jej ukrycia przez zawodowych lobbystów medialnych.

Istotą obecnej władzy jest połączenie arogancji, ostentacyjnego łamania prawa oraz poczucia wyższości. Opiera się jednak na grupach społecznych, którym przyznaje przywileje, a one z wdzięczności z całej mocy udzielają jej wsparcia. W istocie to dla nich działa cały ten system.

Zupełnie przypadkowo, wręcz mimochodem, przy okazji całkiem niepolitycznych zajęć odkryłem pewną stricte polityczną prawidłowość. Otóż poczynania Koalicji 13 grudnia doskonale wypełniają kryteria tak zwanego „rosyjskiego cyklu”.

Nadchodzi wyjątkowo dotkliwa zima. Nie jestem meteorologiem ani jasnowidzem. Za to umiem czytać informacje prasowe oraz rachunki. A w nich widać skok cen ogrzewania.

45 lat po Sierpniu 1980 roku Solidarność żyje i ma się dobrze. Nie uschła w relikwię wśród kadzideł. Przeciwnie, jest jednym z najbardziej żywych i sprawczych związków zawodowych w Europie. Od lat na pierwszej linii frontu o godne życie i pracę współczesnego człowieka. I to jest – do licha – coś wielkiego!

Polskie miesiące – to popularne określenie stosowane przez historyków zawierające w sobie wszystkie najważniejsze protesty społeczne w okresie PRL, pokazujące, że Polacy nigdy nie zaakceptowali komunistycznego zniewolenia po II wojnie światowej.

W najnowszym numerze "Tygodnika Solidarność" (34/2025) cofamy się do sierpnia 1980 roku, by uczcić 45. rocznicę powstania NSZZ "Solidarność". To wydanie to nie tylko historyczna podróż do korzeni legendarnego zrywu, ale przede wszystkim próba odpowiedzi na pytanie o aktualność idei solidarności we współczesnej Polsce. Obok obszernego bloku rocznicowego na łamach ''Tysola'' znajdziemy ostrą diagnozę obecnej sceny politycznej, analizę problemów społecznych oraz stałe felietony.

Maria Skłodowska-Curie, polska dwukrotna noblistka, może znaleźć się na nowych banknotach euro, ale Europejski Bank Centralny postanowił, że pozbawi ją polskiego członu nazwiska, zostawiając jedynie to po mężu. W ten sposób EBC chce uhonorować wkład francuskiej nauki do europejskiego rozwoju. Po interwencji ośrodków naukowych i rządu w Warszawie eurokraci z Frankfurtu odpowiadają, że… nie wiadomo, czy Skłodowska w ogóle znajdzie się na europejskich banknotach.

6 sierpnia 2025 r. był pięknym dniem. To było prawdziwe święto demokracji. Ceremonia zaprzysiężenia przebiegła spokojnie, godnie i uroczyście. Prezydent wygłosił w Sejmie świetne orędzie – programowe, merytoryczne, ale także twarde i zdecydowane. Jego uszczypliwości pod adresem rządzących, choć dotkliwe, były w granicach dobrego smaku i przyzwoitości – coś wyjątkowego na tle polskiej codzienności politycznej, gdzie te granice dawno już przestały istnieć. Przyznaję, że zebranym w Sali Kolumnowej kwaśne miny polityków w ławach rządowych sprawiły radość, ale głównie cieszył nas talent retoryczny i postawa nowego prezydenta.

Próbowano odrzeć Ją z glorii na różne sposoby. Były ataki fizyczne i mentalne – przy czym te drugie dobitniej niż te pierwsze świadczą o stanie ducha i umysłu autorów tej podstępnej dewastacji.

– Moją debiutancką płytę chcę zatytułować: „Za dużo gitar”. Dlaczego? Bo trafiały do mnie informacje, że moja muzyka nie jest radiowa, ponieważ jest w niej za dużo gitar. Wtedy pomyślałem sobie, że to jest idealny tytuł na płytę. Nie będę muzyczną chorągiewką. W moim sercu grają gitary. Mam z nich zrezygnować tylko dlatego, że ktoś twierdzi, iż w moich piosenkach jest ich za dużo? – mówi Jacko Brango, wokalista, autor tekstów, kompozytor, w rozmowie z Bartoszem Boruciakiem.

Adam Curtis to nazwisko, które w świecie dokumentu budzi silne emocje – od zachwytu po krytykę. Brytyjski dokumentalista od dekad fascynuje widzów swoim niepodrabialnym stylem i odważnymi tezami. Jego filmy, takie jak „The Century of the Self”, „HyperNormalisation” czy najnowsza seria „Shifty”, poruszają tematy władzy, ideologii, technologii i współczesnego zagubienia społecznego.

Najnowsze wydanie specjalne „Tygodnika Solidarność” to nie tylko idealna lektura w roku 45. rocznicy narodzin NSZZ „Solidarność”. To również hołd dla odwagi, poświęcenia i wiary w wolną Polskę.

Jan Štifter pisze o miłościach, romansach i snach zwykłych ludzi, które dzieją się w sercu wielkiej historii – i jest to napisane trochę tak, jakby pierwszy śnieg osiadał na gruzach.

Hałasu unikamy z uwagi na art. 51 Kodeksu wykroczeń. Trzymamy się regulaminu kąpieliska, bo to on precyzuje lokalne zakazy. Strefa ciszy dotyczy głównie silników na wodzie, a nie rozmów plażowiczów. Ognia nie rozpalamy przy lesie bez wyznaczonego miejsca.

Mogą Szwedzi, mogą Szwedki, dają radę Duńczycy, a od 1 lipca także Dunki. Czemu nie mogą Polacy i Polki? Chodzi, oczywiście, o obowiązkową służbę wojskową. Nawet najodważniejsi polscy politycy, z gatunku tych, którzy zapowiadają redukcję liczby łóżek szpitalnych albo liberalizację Kodeksu karnego, nabierają wody w usta, kiedy pojawia się w ich otoczeniu granat – hasło odwieszenia poboru.

Afera związana z wydatkowaniem pieniędzy z KPO nabiera rozpędu i coraz mocniej uderza w rządzących. Wbrew pozorom może to być gwóźdź do ich politycznej trumny. Czy jachty staną się ośmiorniczkami 2.0?