– Gdy w 2020 roku zaczynaliśmy rozmowy na temat umowy społecznej, sygnalizowaliśmy w rozmowach z rządem, że może być problem z metanem. Wówczas premier Mateusz Morawiecki zapewniał nas, że mamy osobną ścieżkę dojścia, jak to mówiono, że węgiel będzie wydobywany do 2060 roku. Już przy negocjacjach umowy społecznej okazało się, że to nie będzie 2060, a 2049 rok. Niestety, i te zapewnienia okazują się płonne – mówi przewodniczący Krajowej Sekcji Górnictwa Węgla Kamiennego NSZZ „Solidarność” Bogusław Hutek w rozmowie z Barbarą Michałowską.

Redutę nr 54, bo tak brzmi prawdziwa nazwa Mickiewiczowskiego szańca z okresu powstania listopadowego, archeolodzy odkryli tak naprawdę dopiero w 2010 roku, a na większą skalę – podczas badań w 2013 roku. Miejsce? Pomiędzy Alejami Jerozolimskimi i błotnistą uliczką Na Bateryjce.

Od kilku już lat na łamach „Tygodnika Solidarność”, a teraz również na łamach „Kuryera Polskiego”, staram się promować polską rację stanu okiem Polaka mieszkającego w Stanach Zjednoczonych. Razem jest nas 60 milionów rozsianych po całym świecie, a najwięcej – tutaj w Stanach Zjednoczonych – jest nas ok. 10 milionów, gdzie co najmniej 9 milionów z nas nie mówi już po polsku.

W Parlamencie Europejskim afera goni aferę. Po Katargate i niejasności o astronomicznych dochodach Radosława Sikorskiego mamy coś zielonego. Jak donoszą media – Jutta Paulus, niemiecka europoseł z partii Zielonych, przy pracach nad projektem rozporządzenia w sprawie metanu miała korzystać ze wsparcia międzynarodowej radykalnej organizacji ekologicznej. W tle sprawy o projekt rozporządzenia metanowego – podobnie jak w aferze Katargate – pojawia się organizacja pozarządowa, tym razem inna, ale też akredytowana w Brukseli. I jak wszystkie te organizacje – pozostająca poza wszelką kontrolą. Zwłaszcza jeśli działają na rzecz ratowania klimatu.

W Parlamencie Europejskim coraz częściej pojawiają się inicjatywy i projekty dokumentów tworzone przez lobbystów. Korzystne dla wybranych przedsiębiorstw, najsilniejszych państw członkowskich, a czasem państw spoza Unii Europejskiej. Obecnie tak jest w pracach nad rozporządzeniem metanowym, które może zagrażać polskim kopalniom węgla kamiennego. Mówi o tym Izabela Kloc, poseł do PE, w rozmowie z Teresą Wójcik.

Życie polityczne najbliższych miesięcy będzie zdominowane zbliżającymi się wyborami parlamentarnymi. Uaktywniają się również samorządowcy, którzy na horyzoncie widzą koniec swojej kadencji i potrzebę walki o reelekcje.

„W Parlamencie Europejskim afera goni aferę. Po Katargate i niejasności o astronomicznych dochodach Radosława Sikorskiego mamy coś zielonego. Jak donoszą media – Jutta Paulus, niemiecka europoseł z partii Zielonych, przy pracach nad projektem rozporządzenia w sprawie metanu miała korzystać ze wsparcia międzynarodowej radykalnej organizacji ekologicznej” – pisze w artykule „Polska pod presją Unii” Teresa Wójcik. To właśnie kwestii dyrektywy metanowej poświęcony jest najnowszy numer „Tygodnika Solidarność”. 

Afery opisywane w niemieckich i światowych mediach, dotyczące organizacji Reichsbürger, czyli Obywateli Rzeszy, którzy przygotowywali się do zamachu stanu, przyćmiły dużo poważniejszą aferę, w sprawie której wypowiedział się Federalny Trybunał Konstytucyjny. Zbadał on, czy niemiecka policja i służby specjalne miały prawo prewencyjnie aresztować potencjalnych przestępców za zamiar popełnienia przestępstwa, nawet jeżeli ci o tym nie wiedzieli. I choć wszystko to brzmi jak scenariusz filmu „Raport mniejszości”, okazuje się, że technologia patrząca w przyszłość działa już od kilku lat. Niezgodnie z prawem i zdrowym rozsądkiem.

Okazuje się, że coraz więcej muszę. Gdzie te czasy, kiedy człowiek był dla jednych szczytem stworzenia, a dla innych, jako jedyny w znanym świecie posiadacz rozumu, jedynym podmiotem rzeczywistości? Dziś podmiotem jest wszystko inne, np. „planeta”, a ja jako człowiek jestem jedynie narzędziem realizacji jej interesów.

Pamiętam wypadek w stoczni, gdy z podnośnika na dno suchego doku spadł człowiek. Robił poprawki na poszyciu kadłuba. Zginął na miejscu, co zresztą nie powinno dziwić. To było kilkanaście metrów, a w doku tylko beton i stal.

Problem z Zielonym Ładem nie polega na tym, że jest on bezsensowny. Problemem jest to, że pomysł na jego wprowadzenie przypomina niestety najgorsze tradycje niesławnej terapii szokowej.

Już za 12 lat zacznie obowiązywać unijny zakaz sprzedaży nowych samochodów spalinowych na terenie Unii Europejskiej. Na jakim etapie znajduje się Polska i UE w drodze do elektromobilności, jakie są największe przeszkody i wyzwania w przechodzeniu na transport bezemisyjny i czy auta elektryczne są w pełni ekologiczne?

Armii europejskiej na razie nie ma. Są za to wojska narodowe. Niektóre całkiem porządne. W wielu z nich siły specjalne i inne elitarne formacje są na wysokim poziomie.

Wolność – to słowo było kluczowe podczas przemówienia prezydenta USA Joe Bidena w Warszawie. Amerykański przywódca nie tylko przybył do Polski z kilkudniową wizytą, ale – co było zupełnie nieoczekiwane – udał się także do Kijowa. Trudno o bardziej wymowny sygnał skierowany jednocześnie na Zachód i do Moskwy.

Polska pod względem urbanistycznym jest źle zorganizowana, boryka się z problemami będącymi naleciałościami zaborów, komunizmu oraz „wolnej amerykanki” III RP. Tracimy na tym wszyscy. A szkoda, bo w tej dziedzinie mamy piękne tradycje.

Na ile Zielony Ład jako program Unii Europejskiej ma szansę zachęcić cały świat do realizacji polityki klimatycznej według porozumienia paryskiego? Odbywający się w listopadzie ub.r. w Egipcie COP27 przyjął 60 decyzji wdrażających postanowienia kolejnych dokumentów: konwencji klimatycznej, protokołu z Kioto i porozumienia paryskiego. Dla młodych zielonych neokomunistów to oczywiście o wiele za mało. Dla jaskrawozielonej biurokracji z Brukseli także.

28 lutego 1920 roku w Warszawie urodziła się Anna Smoleńska, twórca „Kotwicy”, symbolu Polski Walczącej, harcerka Szarych Szeregów – działała w konspiracyjnej organizacji Małego Sabotażu „Wawer”.

To było starcie odmiennych cywilizacji. 21 lutego 2023 roku byliśmy świadkami dwóch wystąpień, które precyzyjnie określiły istotę sporu, który toczy się na naszych oczach. Ten spór określi przyszłość – nie tylko – naszej części świata.

Idea 15-minutowego miasta nie jest nowa. Hasłowo, podobnie jak inne koncepcje urbanistyczne, ma zapewnić takie zagospodarowanie miejskiej przestrzeni, aby stworzyć lepsze warunki do życia mieszkańcom miast. Koncepcja 15-minutowego miasta jest zaakceptowana i przyjęta przez ONZ jako konieczna do realizacji polityki ochrony klimatu na całym świecie. Obecnie rozpoczęto jej adaptację w wielu wielkich i małych, światowych czy europejskich miastach. Z perspektywą odebrania ludziom podstawowych wolności.

– W najbliższych dziesięcioleciach wygrają te państwa, które będą zasobne w żywność. Aby to osiągnąć, konieczne jest posiadanie własnego rolnictwa i własnej infrastruktury rolnej. Dla międzynarodowych korporacji żywność może stać się narzędziem szantażu – mówi Monika Przeworska, dyrektor Instytutu Gospodarki Rolnej, w rozmowie z Jakubem Pacanem.