– Obecnie w Polsce – niestety – następuje powolny proces rekomunizacji. Przywileje emerytalne dla byłych funkcjonariuszy komunistycznego aparatu represji i miliony złotych na ten plan są wyrazem pogardy rządu dla ludzi wolności i Solidarności. Cofamy się tym samym o 30 lat w procesie budowania sprawiedliwości transformacyjnej – mówi dr Karol Nawrocki, prezes Instytutu Pamięci Narodowej, w rozmowie z Michałem Ossowskim, redaktorem naczelnym „Tygodnika Solidarność”.

Przygotowany emocjonalnie – bardziej niż intelektualnie – zacząłem moją przygodę uniwersytecką w północnej Kalifornii w 1982 r. Islam funkcjonował w moim życiu jako nurt podrzędny w stosunku do mojego głównego zainteresowania, jakim była sowietologia, a oprócz tego fascynowała mnie przez wiele lat Japonia. Ale islam nigdy nie zniknął. Wprost przeciwnie – był stale obecny.

Jak trudno umierać, gdy naście masz lat. Jak trudno zaśpiewać piosenkę. Gdy z pąka dopiero rozwijasz się w kwiat. Ze śmiercią wędrując pod rękę – śpiewa Andrzej Kołakowski w pięknej piosence „Inka”.

– Cały strajk sierpniowy to były historyczne momenty i trudno się otrząsnąć z wrażenia, że ktoś tymi momentami kierował. I że nie była to bezpieka. Cuda się zdarzają jednak wtedy, kiedy dajemy Panu Bogu możliwość uczynienia cudów, czyli jeżeli działamy. Grzechem jest nic nie robić i modlić się o cud, natomiast powinnością jest zrobić to, co się uważa za słuszne i prosić Boga o błogosławieństwo – mówi Andrzej Gwiazda, współtwórca Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża i NSZZ „Solidarność”, w rozmowie z Agnieszką Żurek.

Mijają właśnie 44 lata od podpisania Porozumień Sierpniowych. Obchody tej rocznicy w świecie idealnym byłyby tylko wielkim świętem zwycięstwa Solidarności i walczących nie tylko o swoje prawa pracowników. Jednak spoglądając dziś na listę 21 postulatów, widać, że wiele z nich nigdy nie zostało spełnionych. Zaś część nie straciła wcale na ważności – z szumnie ogłoszonym upadkiem komunizmu. Są wreszcie i takie, które w ostatnich latach niepokojąco zyskują na aktualności. Tylko kilka z nich jest tak mocno związanych z „tu i teraz” sierpnia 1980 roku, że można uznać je – tylko i aż – za część historii.

W obiegu krąży potoczna teoria hiperinflacji. Idzie to mniej więcej tak: państwo jest zbyt hojne, chce wydawać za dużo, nie daje rady pożyczyć na to pieniędzy, więc je drukuje, inflacja przyspiesza i po paru latach mamy hiperinflację. Jak w PRL i Wenezueli.

Przez ponad tydzień Japonia znajdowała się w cieniu megatrzęsienia ziemi – to zagrożenie, przed którym społeczeństwa z taką pewnością nie ostrzegał nigdy wcześniej żaden rząd i żadne służby meteorologiczne. Choć zagrożenie formalnie odwołano, Japończycy są przygotowani na kataklizm, który może zrównać ich nowoczesne państwo z ziemią.

To nieprawda, że mamy do czynienia z jakąś katastrofą ekologiczną. To znaczy prawda, ale nie cała. Katastrofa, owszem, jest, ale „pod kontrolą”. Tak przynajmniej zapewnia minister klimatu i środowiska Paulina Henning-Kloska. Od razu czuję się uspokojony.

Do Osieka dojeżdżam dosłownie na ostatnią chwilę. Za pięć minut nastąpi tu otwarcie uruchomionej po pożarze hali produkcyjnej firmy Aksam. Przed wjazdem do bramy widać zgliszcza spalonego obiektu i pracujące tam koparki, spychacze, które zajmują się sprzątaniem terenu.

Najpierw to była „teoria spiskowa”, rzecz jasna, „skrajnie prawicowa”. A teraz Ministerstwo Klimatu i Środowiska oficjalnie mówi to samo.

Kiedy tysiące amatorów astronomii – zwykle tymczasowych – szykowało się do obserwowania spadających gwiazd, nasze niebo sprawiło nie lada niespodziankę. Znów nie tylko w całej Polsce, lecz także w krajach bardziej na południu Europy mogliśmy obserwować przepiękną zorzę polarną. Jest to dosyć rzadkie zjawisko w naszym kraju, choć ostatnie miesiące pokazują, że możemy je dostrzec ze średnią częstotliwością raz na dwa, trzy tygodnie.

W czasie prac nad scenariuszem do filmu „Gierek” trafiłem na relację jednego z najbliższych współpracowników ówczesnego przywódcy PRL. Mówił on otwartym tekstem, że pod koniec sierpnia „pierwszy” bardzo chciał osobiście pojawić się w Stoczni Gdańskiej i bez pośredników („po swojemu”, jak to określił) dogadać się z Solidarnością.

W najnowszym numerze „Tygodnika Solidarność” przypominamy historyczne wydarzenie sprzed 44 lat, kiedy w Sali BHP Stoczni Gdańskiej zostały podpisane Porozumienia Sierpniowe. Analizujemy także ich aktualność i palącą konieczność wprowadzenia ich w życie.

– Izrael nie jest samowystarczalny, a prowadzona przez to państwo wojna od samego początku bardzo uderza w jego gospodarkę. Nawet jeżeli niektóre wskaźniki tego aż tak dramatycznie nie pokazują, to jest bardzo prawdopodobne, że prędzej czy później stanie się to wyraźnie widoczne – mówi Witold Repetowicz, reporter wojenny, ekspert ds. Bliskiego Wschodu, w rozmowie z Agnieszką Żurek.

T.E. Lawrence z zacięciem neofity napisał: „Część zła w mojej opowieści może wywodziła się z naszych okoliczności” (Zob. T.E. Lawrence, „Seven Pillars of Wisdom [Siedem filarów mądrości], Ware, Hertfordshire: Wordsworth Editions Limited, 1999, s. 11). Może oznaczać to, że nasze okoliczności wpływają na podejście do rozważanych przez nas tematów czy przeżywanych doznań.

Już w przyszłym roku polskie instytucje naukowe, badawcze oraz prywatne firmy będą mogły rozpocząć korzystanie z mocy obliczeniowej pierwszego nad Wisłą komputera kwantowego. To maszyna, która podniesie nasze możliwości obliczeniowe – a mowa o sumie możliwości wszystkich najsilniejszych komputerów w kraju – o kilkanaście razy. To także rzyszłość technologiczna ludzkości, w tym również sztucznej inteligencji.

Pytanie: Czy jako pacjent obsługiwany przez telefon mam takie same prawa jak pacjent przyjmowany stacjonarnie? Usłyszałem bowiem podczas jednej z ostatnich rozmów z lekarzem, że jeśli chcę mieć dostęp do pełnej dokumentacji medycznej, to muszę umówić się właśnie na wizytę stacjonarną.

Uczestniczący w amerykańskiej wojnie secesyjnej Polak Ludwik Żychowski pisał w trakcie jej trwania: „Rodowity Amerykanin z północy nienawidzi wojny i nie ma w sobie odwagi militarnej, gdyż całą odwagę zakłada na spekulacjach kupieckich, i tylko dla pieniędzy zawsze bić się będzie [...]. Inaczej stosunki się mają w Ameryce Południowej, tak zwanych Stanów Konfederackich, tam nienawiść osobista przeciwko północy i obawa stracenia posiadłości każdego pojedynczego obywatela powodują do chwycenia broni, tam każdy jest żołnierzem, żony wyganiają mężów, a matki synów, aby wypędzić najazd Ameryki Północnej i bronić swej własności. Tam Stany Południowe walczą o swoją niepodległość”.

Katolicyzm polityczny jest czymś, co się milionom katolików od Kościoła należy. Jego reanimacja jest tym pilniejsza, im trudniej żyje im się w świecie.

Niby szok i niedowierzanie, a jednak człowiek mógł się tego spodziewać. Czy właśnie mieliśmy do czynienia z jasną deklaracją co do przyszłych celów „edukacyjnych” lewicowo-liberalnej koalicji rządzącej? Wszystko na to wskazuje.