- "Blisko dziesięć lat temu Jacek Trznadel, robiąc z Panem wywiad do „Hańby domowej", rozpoczął od stwierdzenia: „Rozmawiamy 1 lipca 1985 roku". Zachowajmy tę tradycję. Jest 27 października 1994 r., pojutrze kończy Pan siedemdziesiąt lat i po tekście „Armia", zamieszczonym w „Tygodniku Solidarność", oczekuje Pan sekundantów". - tak Anna Poppek i Andrzej Gelberg rozpoczęli wywiad ze Zbigniewem Herbertem do Nr 46(321) 11 listopada 1994 r. "Tygodnika Solidarność"

Dzisiaj (28.07) rano prezydent Poroszenko zamieścił tweeta, w którym napisał, iż tomos przyznający Cerkwii ukraińskiej status autokefalii dokończy budowę niezależności i suwerenności Ukrainy oraz wzmocni wolności religijne. Wpis ten jest jednak, jak można przypuszczać, robieniem dobrej miny do słabych rezultatów.

Lechowi Wałęsie nadal wydaje się, że jest nie tylko jedną z najbardziej poważanych i uwielbianych przez rodaków postaci, ale także jedynym mężem opatrznościowym Ojczyzny.

Kresowiacy przypomnieli też, że w czasach PRL niemożliwe było uhonorowanie obu bohaterów najwyższym odznaczeniem, ale teraz niepodległa Polska może im się odwdzięczyć za wierną służbę.

Nie będzie to już mniej lub bardziej rozhisteryzowana grupa waląca w barierki przed Sejmem, czy ekipa malująca na bruku wulgarne napisy, ale formacja, która wystąpi także przeciwko PO - z zamiarem przejęcia jej elektoratu.

Jest takie powiedzenie, że tylko sukces może cię zgubić. Właśnie to przytrafiło się Ameryce. Nadmierne powodzenie w kolonizacji świata, rozprzestrzeniania własnej kultury, technologii, kontroli i kapitału doprowadziło do wyalienowania się tego ostatniego. Globalizm, który był środkiem do wyrównania dostępu do kapitału w krajach II-go świata, stał się celem samym w sobie podmiotem i zaczął również podporządkowywać sobie amerykański interes narodowy.

Mam nadzieję, że władze stołecznego królewskiego miasta Krakowa okażą się odporne na te próby storpedowania zatwierdzonych przez nie wiele lat temu planów budowy dwóch pomników.

Nowa animacja Barbary Pieli

Nietypowy kryminał nominowany do Zajdla

Bezsilność aparatu niesprawiedliwości w naszej ojczyźnie wobec byłych funkcjonariuszy jest wprost rozbrajająca. Biedny porucznik Józef Iwulski, obecnie sędzia niezwisły, niezależny, niepodległy i niepamiętający swej przeszłości, nie ma spokoju. Jak biedaczek może orzekać, skoro go pytają, a on nic nie pamięta? Jak tu się skupić, jak sprawiedliwie nic nie widzieć? No jak?

Powściągliwości wolno wymagać zwłaszcza od filozofów.

Niemieckie media informują o tym dosyć skąpo. Widać ciągle jeszcze nie mogą wyjść z szoku, że Trump - o zgrozo! - spotkał się z Putinem, a co gorsza wyraził gotowość zaproszenia tego despoty do Waszyngtonu.

No i gdzie są te tłumy stające w obronie rzekomej niszczonej przez obóz rządowy demokracji oraz niezawisłości sądów?

Nie wiem czy przy zauważanej częstotliwości mówienia, że „to nie moja ręka” działacze i szefowie PO faktycznie nie zaczęli wierzyć, że tak jest faktycznie. Być może tak właśnie jest ale ja obstawiam, że uwierzyli w powszechną amnezję tych, do których mówią. Czasem jednak jadą po bandzie a nawet lądują poza nią.

Dawniej pewne wpadki ludzi władzy dało się ukryć lub zminimalizować, dzisiaj już po paru minutach wie o nich każdy, kto ogląda telewizję, słucha radia lub przegląda serwisy informacyjne oraz komentarze w internecie.

Na początku tygodnia specjaliści z rosyjskiej Wyższej Szkoły Gospodarki, instytucji cieszącej się w Rosji, zresztą zasłużenie, dobrą renomą opublikowali raport poświęcony m.in. dochodom Rosjan w latach 2011 – 2017. (https://isp.hse.ru/news/221846191.html). Naukowcy posłużyli się w swych analizach parytetem siły nabywczej wychodząc z założenie, że relacja cen i wynagrodzeń, a nie wysokość tych ostatnich wpływa na poziom życia społeczeństwa. Z zestawienia, które sporządzili wynika, że tak mierzony poziom realnych wynagrodzeń Rosjan wynosi obecnie (statystycznie rzecz ujmując) licząc w dolarach 1640, podczas gdy w sąsiedniej Białorusi, chyba słusznie uchodzącej, przynajmniej w materii gospodarczej, za kraj skansen starych metod, wynagrodzenia liczone według tej samej metody wynoszą 1648 dolarów. Dla porównania – Polska jest w grupie badanych państw Europy Środkowej i Wschodniej zdaniem rosyjskich badaczy, zdecydowanym liderem, ze średnimi wynagrodzeniami liczonymi według parytetu siły nabywczej w dolarach na poziomie 2343. Można się oczywiście z tymi danymi nie zgadzać. Komentatorom, zawsze chętnym dowodzić pod moimi artykułami, że Rosja jest znacznie bogatsza od Polski a ludziom żyje się lepiej, odsyłam w celach polemicznych do moskiewskiej Wyższej Szkoły Gospodarki.

Niemieckie media w dyskredytowaniu Polski nie znają już po prostu granic. Tutaj o epidemii AIDS, która szerzy się wciąż w wielu krajach, choć mogłaby być zatrzymana. Piszą tak:

Komisja Europejska niedawno ogłosiła, że nałożyła na amerykańską firmę Google karę w wysokości 4,34 mld euro za łamanie unijnych przepisów antymonopolowych i nadużywanie pozycji na rynku systemów operacyjnych wykorzystywanych między innymi przez smartfony. Grzywna ta jest najwyższą, jaką KE nałożyła kiedykolwiek za łamanie reguł antymonopolowych, a w przypadku Google to już druga kara, ponieważ rok wcześniej została na tę firmę nałożona inna w wysokości 2,4 mld euro za faworyzowanie w wynikach wyszukiwania własnego serwisu zakupowego.

Budowa i pielęgnacja dużego kopca jest zadaniem trudniejszym niż wydaje się ludziom, którzy co pewien czas występują z takimi inicjatywami, głównie dla uczczenia Świętego Jana Pawła II.

Myślę, że jedną z cech dominujących wśród tej najradykalniejszej opozycji jest kompletny brak wyobraźni. Gdyby było inaczej to albo nie ogłaszano by publicznie martyrologii Wiśniewskiego albo, już po wywaleniu symulanta ze szpitala, „obrobiono” by go odpowiednio w jakimś ustronnym korytarzu tak, by przed kamery wyszedł bez zębów ale za to z monstrualną opuchlizną na gębie o imponującej kolorystyce. To by robiło wrażenie! I uzasadniałoby krzyki o „brutalności policji”. Zamiast tego jest śmiech i kpiny z kolejnych po zmartwychwstaniu Diduszki i Voodoo Nurowskiej nadprzyrodzonych zjawiskach oraz przekonanie, że się chłopczyk o własne nogi przewrócił.