[Felieton "TS"] Cezary Krysztopa: Abby zmienia świat

13.11.2019 21:50

Oczywiście miło posłuchać wycia tych wszystkich Wyborczych, Natematów i innych aborcyjnych dream teamów. Miło popatrzeć, jak robią panią lekkich obyczajów z własnych bajek o demokracji i wolności słowa, dramatycznie apelując do swoich czytelników o to, żeby nie szli na film „Nieplanowane”. A przecież opinię na temat sztuki, czy w tym przypadku filmu, można posiadać i wyrażać wyłącznie, jeśli się ją/go widziało. Zdaje się, że tak było do tej pory.

[Felieton "TS"] Cezary Krysztopa: Abby zmienia świat

/ YT, print screen

Można sobie, owszem, pozwolić na chwilę satysfakcji, ale w gruncie rzeczy jednak nie o to w tym wszystkim chodzi. Wygląda bowiem na to, że film ma wszelkie dane po temu, żeby poważnie wpłynąć na otaczającą nas rzeczywistość. I to zdaje się, że w skali, która zaskoczyła nawet jego twórców i dystrybutorów.

Rozmawiałem z Maciejem Bodasińskim, który razem z Rafael Film zajmuje się dystrybucją filmu, i myślę, że nie zdradzę wielkiej tajemnicy, jeśli powiem, że również on czuł się, oczywiście pozytywnie, ale jednak zaskoczony sukcesem filmu, który kina starają się puszczać o najmniej korzystnych porach i możliwie jak najmniejszej liczbie seansów.

Nie wiecie, kim jest Maciej Bodasiński? To niedobrze, bo być może tu się kryje jedna z odpowiedzi. Maciej Bodasiński był organizatorem akcji, które zaczęły się w Polsce, a dotknęły całego świata – „Różaniec do granic” i „Polska pod Krzyżem”. Czujecie to? Nawet w Polsce jesteśmy dziś pod ogromną presją inżynierów społecznych, którzy nie mogą znieść tego, że Polacy nie chcą pasować do ich „nowoczesnej” i „progresywnej” sztancy. I kiedy dopadają nas najczarniejsze myśli o tym, że pod tym przytłaczającym ciężarem zaczynają giąć nam się nogi, zaczynają się dziać takie rzeczy. I jak tu nie wierzyć w moc modlitwy?

Od lat w kwestii aborcji okopaliśmy się na stanowiskach. Trwa wojna pozycyjna. Użyliśmy już wszystkich argumentów, przećwiczyliśmy każdą ścieżkę dyskusji. Sam robiłem antyaborcyjne rysunki, pisałem antyaborcyjne teksty, ale i ja miałem wrażenie, że przekonuję przekonanych. Ten film nie jest ofensywą podrywającą się z jednej linii na drugą. Ten film sprawia, że z tych okopów wychodzimy, a jego moc polega na tym, że dysonanse poznawcze wywołuje po obu stronach, a wątpliwości dotykają nawet betonowych redakcji „wiodących mediów”.

Nie chcę używać zbyt wielkich słów, staram się zachować badawczy chłód, ale historia Abby Johnson, pracownicy Planned Parenthood (potężnej i zamożnej organizacji założonej przez zwolenniczkę eugeniki i rasizmu Margaret Sanger, która po upadku III Rzeszy retorykę złagodziła, ale praktyk depopulacyjnych przecież nie zaprzestała), która zobaczyła na ekranie USG dziecko broniące się przed aborcją, w wyniku czego przeszła wewnętrzną przemianę, została katoliczką i działaczką pro-life, wydaje mi się, że ma szansę zmienić świat.

Cezary Krysztopa