[Tylko u nas] Adam Borowski: Boli mnie to, że wycofaliśmy się przed kastą pyszałków
Adam Borowski, działacz opozycji w okresie PRL, w rozmowie z Mateuszem Kosińskim w gorzkich słowach ocenia ostatnie działania Prawa i Sprawiedliwości w sprawie reformy wymiaru sprawiedliwości.
![[Tylko u nas] Adam Borowski: Boli mnie to, że wycofaliśmy się przed kastą pyszałków](https://www.tysol.pl/imgcache/750x530/c//zdj/zdjecie/26313.jpg)
/ screen YouTube
Tysol.pl: Jak możemy ocenić postawę Prawa i Sprawiedliwości w stosunku do reformy sądownictwa w ostatnich dniach. Krok w tył by zrobić dwa w przód, łagodzenie konfliktów z Unią Europejską, czy może spektakularna porażka i pokaz tego, że nadzwyczajnej kasty nie da się ruszyć?
Chciałbym ufać rządowi i wierzyć, że to krok w tył po ty by zrobić dwa kroki w przód. Czasami należy tak zrobić. Ja akurat stałem na twardym stanowisku, że w przypadku sądownictwa ani krok w tył. Wymiar sprawiedliwości jest najważniejszą reform tej kadencji. Bez tej reformy nie uczynimy naszej ojczyzny sprawiedliwszą. To kasta, widzieliśmy ją w czwartek, w trakcie przesłuchania Lecha Wałęsy w Gdańsku. Wybrańców traktuje się inaczej. To był wzorcowy przykład konieczności reformy sądów. Boję się, żeby nie było kolejnych kroków w tył, w kwestii izby dyscyplinarnej chociażby. Dziś, 23.11. 2018 r. uważam, że to błąd.
Zadałem sobie trud przejrzenia Traktatu Lizbońskiego, wymiar sprawiedliwości jest poza ingerencją Unii Europejskiej. Unia nie ma żadnych prerogatyw w stosunku do wymiaru sprawiedliwości. Nie powinniśmy się do tego stosować, to bezprawne działanie. Unia łamie prawo, a jednocześnie nam zarzuca łamanie naszego, wewnętrznego prawa. Nie ma prawo w nie ingerować. Nie można zrobić takiej narracji jak mówi rząd, że „w końcu jesteśmy w Unii”.
Mam wrażenie, że skoro przez wiele tygodni bronimy swoich racji, mobilizujemy twardy elektorat, który nas popiera, używamy konkretnych argumentów, to czy teraz część wyborców nie ma prawa czuć się zawiedzona?
Dokładnie. Będąc szefem warszawskiego klubu „Gazety Polskiej” dostaje telefony z całej Polski z oburzeniem, że nie wolno nam się cofać. To najwierniejszy elektora, który zawsze stoi wierni. Jeśli mobilizujemy go do obrony to nie możemy powiedzieć „przepraszam”, jak powiedział rząd. Boję się spadku poparcia nie wśród elektoratu centrowego, ale tego najtwardszego. Mam nadzieje, że on wróci, bo nie ma dokąd pójść. To jedyna nadzieja rządzących, bo ten elektorat nie ma kogo poprzeć. Rzeczywiście mam ogromny dyskomfort i ból, że wycofaliśmy się przed takimi ludźmi, przed kastą pyszałków. Bardzo mi się to nie podoba.
Chciałbym ufać rządowi i wierzyć, że to krok w tył po ty by zrobić dwa kroki w przód. Czasami należy tak zrobić. Ja akurat stałem na twardym stanowisku, że w przypadku sądownictwa ani krok w tył. Wymiar sprawiedliwości jest najważniejszą reform tej kadencji. Bez tej reformy nie uczynimy naszej ojczyzny sprawiedliwszą. To kasta, widzieliśmy ją w czwartek, w trakcie przesłuchania Lecha Wałęsy w Gdańsku. Wybrańców traktuje się inaczej. To był wzorcowy przykład konieczności reformy sądów. Boję się, żeby nie było kolejnych kroków w tył, w kwestii izby dyscyplinarnej chociażby. Dziś, 23.11. 2018 r. uważam, że to błąd.
Zadałem sobie trud przejrzenia Traktatu Lizbońskiego, wymiar sprawiedliwości jest poza ingerencją Unii Europejskiej. Unia nie ma żadnych prerogatyw w stosunku do wymiaru sprawiedliwości. Nie powinniśmy się do tego stosować, to bezprawne działanie. Unia łamie prawo, a jednocześnie nam zarzuca łamanie naszego, wewnętrznego prawa. Nie ma prawo w nie ingerować. Nie można zrobić takiej narracji jak mówi rząd, że „w końcu jesteśmy w Unii”.
Mam wrażenie, że skoro przez wiele tygodni bronimy swoich racji, mobilizujemy twardy elektorat, który nas popiera, używamy konkretnych argumentów, to czy teraz część wyborców nie ma prawa czuć się zawiedzona?
Dokładnie. Będąc szefem warszawskiego klubu „Gazety Polskiej” dostaje telefony z całej Polski z oburzeniem, że nie wolno nam się cofać. To najwierniejszy elektora, który zawsze stoi wierni. Jeśli mobilizujemy go do obrony to nie możemy powiedzieć „przepraszam”, jak powiedział rząd. Boję się spadku poparcia nie wśród elektoratu centrowego, ale tego najtwardszego. Mam nadzieje, że on wróci, bo nie ma dokąd pójść. To jedyna nadzieja rządzących, bo ten elektorat nie ma kogo poprzeć. Rzeczywiście mam ogromny dyskomfort i ból, że wycofaliśmy się przed takimi ludźmi, przed kastą pyszałków. Bardzo mi się to nie podoba.
Wczytuję ocenę...
![[Felieton „TS”] Remigiusz Okraska: Wybór ludu](https://www.tysol.pl/imgcache/60x42/c/uploads/news/120836/17140692312f898df8e658fd026667e4.png){kind=small}
