[Tylko u nas] Prof. David Engels: Ameryka, Zachód, jak sobie pościeliły, tak się wyśpią

Mówi się często, że biegu historii nie da się z góry przewidzieć. Jest to pogląd nie tylko niezbyt mądry, ale przede wszystkim błędny: historia zawsze podąża drobiazgowo za pewnym związkiem przyczynowo-skutkowym, który, jeśli dysponuje się pewnym doświadczeniem historycznym, nie tak trudno daje się wydedukować; bo jeśli nawet pojedyncze, pozornie przypadkowe zdarzenia tu i ówdzie mogą powodować zawirowania, to ogólny przepływ historii jest tyleż logiczny co i niemożliwy do powstrzymania.
 [Tylko u nas] Prof. David Engels: Ameryka, Zachód, jak sobie pościeliły, tak się wyśpią
/ Protesty BLM w Grecji EPA/YANNIS KOLESIDIS Dostawca: PAP/EPA.
„Co zamówiłeś, to i otrzymałeś” [z niemieckiego "Wie bestellt, so geliefert" - za polski odpowiednik można uznać "Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz" - przyp. red.] - tym starym porzekadłem można opisać dość dokładnie wydarzenia, które wstrząsają dziś Ameryką. To, co stało się codziennym horrorem w ponad 30 dużych amerykańskich miastach - grabieże, przemoc, podpalenia, opór wobec władzy państwowej, otwarty terror - nie jest żadnym historycznym „wypadkiem przy pracy”, ani też „spontaniczną” reakcją na pożałowania godny incydent policyjny z Minneapolis, w którym czarnoskóry, wielokrotnie notowany przez policję przestępca, zmarł po tym, gdy podczas próby ucieczki został przemocą unieruchomiony na ziemi przez policjanta. Wszystko to stanowi raczej logiczną konsekwencję nastrojów budowanych od lat, a nawet od dziesięcioleci przez amerykańskie lewicowo-liberalne media i przez lewicowych amerykańskich polityków, i wydaje się być tylko kwestią czasu, aż podobny rozwój wydarzeń stanie się udziałem również Europy Zachodniej.

Brzmi to mało ciekawie, może nawet defetystycznie, ale odpowiada jak najbardziej realiom i bynajmniej nie powinno być zaskoczeniem dla tych, którzy pomimo niechęci, jaką wzbudza w nich cały ten eksperyment, śledzą z uwagą doniesienia lewicowo-liberalnych mediów z Ameryki i z Europy. To wręcz kipiące samozadowoleniem moralizatorstwo, ta wprost niebywała polityczna radykalizacja, a przede wszystkim nieznośna jednostronność w doborze faktów - tak typowe dla niemal wszystkich wiodących zachodnich mediów - kłuje dzisiaj po prostu w oczy, a tzw. główny nurt przesunął się już mocno na lewo, dawne zaś centrum zostało okrzyknięte „nową prawicą”, a ci pierwsi odmawiają tym drugim prawa do udziału w jakiejkolwiek otwartej debacie. I niczym natrętna mantra powtarza się to we wszystkich programach telewizyjnych, począwszy od kanałów dla dzieci, poprzez finansowane z pieniędzy podatników seriale telewizyjne, aż po - ma się rozumieć - wieczorne wiadomości, a po nim jeszcze pełnometrażowy film fabularny z takim samym przesłaniem: kto lewicowy, kolorowy, muzułmanin, obcy, antyklerykał i/lub homoseksualista, ten zawsze i wszędzie zaliczany będzie do tych dobrych, zaś wszyscy inni, nawet jeśli stanowią ogromną większość i płacą gros podatków, są pogardzani i uważani za ludzi niebezpiecznych, śmiesznych i zacofanych, dlatego powinni być stale pouczeni lub zgoła karani. Jeśli więc uznamy, że całe zło tego świata pochodzi właśnie od nich, to i wszelką wobec nich przemoc i agresję, przy pewnym treningu historycznym dałoby się bez trudu usprawiedliwić: ofiary islamskiego terroru w zachodnioeuropejskich miastach płacą za swoją rzekomą islamofobiczną nietolerancję, masowo mordowani biali farmerzy z Południowej Afryki za trwającą bez mała pół tysiąclecia kolonizację kraju, wywłaszczeni przedsiębiorcy w Wenezueli za ich kapitalistyczny egoizm, gwałcone przez środowiska pedofilskie dzieci i nastolatki w Anglii za toksyczny kult męskości w społeczeństwie patriarchalnym, poszkodowani lockdownem koronawirusowym mieszkańcy ziemi za spowodowany przez człowieka kryzys klimatyczny; chrześcijanie na Wschodzie za niegdysiejsze krucjaty, posągi średniowiecznych królów i wczesnych nowożytnych polityków za ich antydemokratyczną postawę, cenzurowani i usuwani z politpoprawnych uniwersyteckich bibliotek grecko-rzymscy autorzy za ich wstrętny mizoginizm, a ograbiani i nierzadko ledwo uchodzący z życiem mieszkańcy amerykańskich miast za wszechobecny rasizm skierowany głównie przeciwko czarnoskórym współobywatelom.

Jest rzeczą oczywistą, że wskutek faktycznego zaniku klasycznej klasy robotniczej w zdominowanych przez sektor usługowy zachodnich gospodarkach, tamtejsza lewica stworzyła sobie proletariat zastępczy, przy pomocy którego chciałaby ruszyć z posad bryłę świata; jednak zamiast odważnie walczyć z faktycznie istniejącą polaryzacją społeczną, z zawłaszczaniem dużej części dóbr świata przez znikomą liczbę bogatych multimilionerów, w swych tanich, tchórzliwych polemikach stara się jeszcze bardziej pognębić resztki tradycyjnej klasy średniej (i tak już uginającej się pod coraz większymi ciężarami fiskalnymi), wspierając wbrew woli większości wszelkie, etniczne, kulturowe, religijne i seksualne mniejszości, promowane przez edukację szkolną, przez media i sztukę, a także przez politykę na szczeblu narodowym czy unijnym. I gdy pod przykrywką owych szumnych haseł o „równości”, o „tolerancji”,o „ochronie klimatu”, o „praworządności”, każde najmniejsze nawet odstępstwo od społecznej normy stylizowane jest natychmiast do rangi równouprawnionej a nawet uprzywilejowanej kategorii społecznej, na naszych oczach, w przyspieszonym tempie rozpada się wszelkie poczucie normalności i solidarności, a wraz z nimi spójność społeczeństwa, pozostawiając po sobie jedynie chaos, z którego pewnego dnia miałaby się wykluć uszczęśliwiająca wszystkich nowa światowa rewolucja.

Rezultat tej politycznej radykalizacji dla przeciętnego obywatela Zachodu wygląda oczywiście mniej heroicznie: wielu ludzi stało się łatwowierną, zinfantylizowaną, wiecznie moralizującą masą natrętnych besserwisserów, postrzegających całą rzeczywistość jako wybitnie opresyjną, gdzie przy pomocy ideologii gender, wstydem za „przywileje białych”, tolerancyjnym zamętem i relatywizmem, starbuckowym ekologizmem, prostackim antyklerykalizmem, transpłciowymi toaletami, tanim pacyfizmem i antyfaszyzmem, z zapałem godnym lepszej sprawy prześcigają się w wyrażaniu bezkrytycznego podziwu dla wszystkiego co inne i obce, nie mając przy tym pojęcia, że ​​prędzej czy później, przez tychże innych i obcych, których tak bardzo chcieliby „chronić” a jednocześnie w sposób zgoła eurocentryczny wykorzystywać do swych ideologicznych celów, zostaną brutalnie zmieceni, gdy nadejdzie właściwy czas.

I właśnie to dzieje się obecnie w Stanach Zjednoczonych, spotęgowane dodatkowo bezkrytycznym wsparciem ze strony wszystkich politycznie poprawnych mediów - krajowych i zagranicznych - skupionych obecnie na nie mającej chyba precedensu w historii bezpardonowej krytyce prezydenta kraju, Donalda Trumpa, co przybrało już tak apokaliptyczne i groteskowe rozmiary, że mogłoby już nawet śmieszyć, gdyby fatalnych tego skutków nie odczuwało się na każdym kroku. Nie dziwmy się zatem, że ta wszechobecna banalizacja wszelkich form buntu przeciwko państwu, przeciwko narodowi, przeciwko rodzinie, przeciwko wierze i własności prywatnej, prędzej czy później przerodzi się w ponurą, zagrażającą nam wszystkim rzeczywistość; zdumiewa natomiast, że nawet dzisiaj, widząc owe straszne sceny z amerykańskich ulic (które nota bene do złudzenia przypominają rebelię we Francji zaledwie kilka lat temu), większość ludzi nadal jakby wierzy ślepo w analizy owych zawodowych trywializatorów, którzy tamto masowe pustoszenie dzielnic mieszkalnych i sklepów przez zdziczały, znajdujący przyjemność w rabowaniu i przemocy, przeważnie kolorowy, wspierany jednak i podżegany przez tzw. Antifę motłoch, z całą powagą usiłują usprawiedliwiać „słusznym gniewem” przeciwko wciąż panującym powszechnie uprzedzeniom rasowym; a że mniejszości i społeczeństwa równoległe ze swej natury zawsze są bardziej skłonne do przemocy niż społeczna większość - ot ironia, którą należy się delektować.

Czy prezydentowi Trumpowi uda się ukrócić cenzurowanie konserwatywnych treści przez media społecznościowe, a może nawet przeforsuje swój pomysł uznania szalejącej na całym Zachodzie Antify za organizację terrorystyczną? Czy może jednak te jego deklaracje, podobnie jak ta w sprawie muru granicznego z Meksykiem, upadną na skutek twardego oporu państwowej biurokracji, politycznej poprawności amerykańskich elit i tzw. „deep state”, zaś on sam prędzej czy później być może stanie się ofiarą jakiegoś upozorowanego wypadku - któż to może wiedzieć? Osobiście nie mam zbyt wielkiej nadziei na spontaniczne odwrócenie tej przynoszącej burzę, przemoc i chaos historycznej tendencji, jak również na to, że w Europie Zachodniej, gdzie „żółte kamizelki” zdołały już ukazać cały potencjał konfliktu w znajdującym się na skraju bankructwa państwie francuskim, a koronawirusowy lockdown stał się dodatkowo prawdziwym wyzwaniem dla ludzi płacących podatki, nie powtórzą się podobne sceny jak te z Minneapolis, zanim wreszcie nie nastąpi jakieś zasadnicze przewartościowanie i powrót ku zdrowemu centrum...

David Engels

z niemieckiego tłumaczył Marian Panic

Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Spiegel: Europejscy politycy mieli otrzymywać setki tysięcy euro od Rosji z ostatniej chwili
"Spiegel": Europejscy politycy mieli otrzymywać setki tysięcy euro od Rosji

Czeski rząd ujawnił poważną rosyjską operację wywierania wpływu na sześć krajów UE. W centrum sprawy znajduje się portal informacyjny Voice of Europe - pisze portal tygodnika "Spiegel" w artykule "Europejscy politycy mieli otrzymywać setki tysięcy euro od Rosji".

Marcin Najman trafił do szpitala z ostatniej chwili
Marcin Najman trafił do szpitala

Marcin Najman trafił do szpitala. Sportowiec musi przejść operację.

Rewolucyjne zmiany na Euro? UEFA wysłucha głosu kadr z ostatniej chwili
Rewolucyjne zmiany na Euro? UEFA wysłucha głosu kadr

UEFA zapowiedziała, że wysłucha trenerów reprezentacji narodowych, jeśli chcą mieć kadry składające się z 26 piłkarzy, zamiast 23, na mistrzostwa Europy w Niemczech. W kwietniu w Duesseldorfie odbędą się warsztaty z selekcjonerami i działaczami uczestników turnieju.

Będzie naprawdę niebezpiecznie. Te regiony są szczególnie zagrożone z ostatniej chwili
Będzie naprawdę niebezpiecznie. Te regiony są szczególnie zagrożone

Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej wydał ostrzeżenia pierwszego i drugiego stopnia przed silnym wiatrem. Alert dotyczy pięciu województw, najmocniej będzie wiało w Małopolsce i wschodniej części Podkarpacia. Z prognoz wynika, że miejscami pojawią się też burze.

Burza w Pałacu Buckingham. Lekarz przerywa milczenie w sprawie Kate Middleton z ostatniej chwili
Burza w Pałacu Buckingham. Lekarz przerywa milczenie w sprawie Kate Middleton

Księżna Kate, żona brytyjskiego następcy tronu, księcia Williama, poinformowała w piątek, że jej styczniowy pobyt w szpitalu i przebyta operacja jamy brzusznej, była związana z wykrytym u niej rakiem. Lekarz zabrała głos.

Przyjaciel Putina Gerhard Schröder chce negocjować zakończenie wojny z ostatniej chwili
"Przyjaciel Putina" Gerhard Schröder chce negocjować zakończenie wojny

Były kanclerz Niemiec Gerard Schröder kolejny raz zaproponował swoją pomoc w "wynegocjowaniu końca wojny na Ukrainie". Polityk ten cały czas z dumą ogłasza, że jest przyjacielem Vladimira Putina.

Poważny kłopot Rosji. To skutek ukraińskich ataków z ostatniej chwili
Poważny kłopot Rosji. To skutek ukraińskich ataków

Rosja znacznie zwiększyła w marcu import białoruskiej benzyny, by uniknąć braków na rynku z powodu ukraińskich ataków dronami na rosyjskie rafinerie – poinformowała agencja Reutera, powołując się na cztery różne źródła.

Dramat znanej aktorki. „Mam 30 zmian w mózgu i drgawki” z ostatniej chwili
Dramat znanej aktorki. „Mam 30 zmian w mózgu i drgawki”

Znana aktorka jest poważnie chora. W najnowszym wywiadzie wyznała, jak się czuje.

„New York Times”: CIA ostrzegało Kreml z ostatniej chwili
„New York Times”: CIA ostrzegało Kreml

Amerykańska Centralna Agencja Wywiadowcza (CIA) przekazała 6 marca rosyjskim władzom prywatne ostrzeżenie, że organizacja terrorystyczna Państwo Islamskie Prowincji Chorasan planuje zamach w Rosji; Kreml jednak zlekceważył te doniesienia – powiadomił w czwartek dziennik „New York Times”.

Eksport zbóż z Ukrainy. Premier Szmyhal przedstawił swoją wizję z ostatniej chwili
Eksport zbóż z Ukrainy. Premier Szmyhal przedstawił swoją wizję

– Nasz rząd wprowadził weryfikację eksportu kukurydzy, rzepaku, słonecznika i pszenicy; bez licencji eksport tych kategorii nie będzie dokonywany – powiedział w czwartek premier Ukrainy Denys Szmyhal. Jak dodał, wydawanie pozwoleń będzie następowało we współpracy ze stroną polską.

REKLAMA

[Tylko u nas] Prof. David Engels: Ameryka, Zachód, jak sobie pościeliły, tak się wyśpią

Mówi się często, że biegu historii nie da się z góry przewidzieć. Jest to pogląd nie tylko niezbyt mądry, ale przede wszystkim błędny: historia zawsze podąża drobiazgowo za pewnym związkiem przyczynowo-skutkowym, który, jeśli dysponuje się pewnym doświadczeniem historycznym, nie tak trudno daje się wydedukować; bo jeśli nawet pojedyncze, pozornie przypadkowe zdarzenia tu i ówdzie mogą powodować zawirowania, to ogólny przepływ historii jest tyleż logiczny co i niemożliwy do powstrzymania.
 [Tylko u nas] Prof. David Engels: Ameryka, Zachód, jak sobie pościeliły, tak się wyśpią
/ Protesty BLM w Grecji EPA/YANNIS KOLESIDIS Dostawca: PAP/EPA.
„Co zamówiłeś, to i otrzymałeś” [z niemieckiego "Wie bestellt, so geliefert" - za polski odpowiednik można uznać "Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz" - przyp. red.] - tym starym porzekadłem można opisać dość dokładnie wydarzenia, które wstrząsają dziś Ameryką. To, co stało się codziennym horrorem w ponad 30 dużych amerykańskich miastach - grabieże, przemoc, podpalenia, opór wobec władzy państwowej, otwarty terror - nie jest żadnym historycznym „wypadkiem przy pracy”, ani też „spontaniczną” reakcją na pożałowania godny incydent policyjny z Minneapolis, w którym czarnoskóry, wielokrotnie notowany przez policję przestępca, zmarł po tym, gdy podczas próby ucieczki został przemocą unieruchomiony na ziemi przez policjanta. Wszystko to stanowi raczej logiczną konsekwencję nastrojów budowanych od lat, a nawet od dziesięcioleci przez amerykańskie lewicowo-liberalne media i przez lewicowych amerykańskich polityków, i wydaje się być tylko kwestią czasu, aż podobny rozwój wydarzeń stanie się udziałem również Europy Zachodniej.

Brzmi to mało ciekawie, może nawet defetystycznie, ale odpowiada jak najbardziej realiom i bynajmniej nie powinno być zaskoczeniem dla tych, którzy pomimo niechęci, jaką wzbudza w nich cały ten eksperyment, śledzą z uwagą doniesienia lewicowo-liberalnych mediów z Ameryki i z Europy. To wręcz kipiące samozadowoleniem moralizatorstwo, ta wprost niebywała polityczna radykalizacja, a przede wszystkim nieznośna jednostronność w doborze faktów - tak typowe dla niemal wszystkich wiodących zachodnich mediów - kłuje dzisiaj po prostu w oczy, a tzw. główny nurt przesunął się już mocno na lewo, dawne zaś centrum zostało okrzyknięte „nową prawicą”, a ci pierwsi odmawiają tym drugim prawa do udziału w jakiejkolwiek otwartej debacie. I niczym natrętna mantra powtarza się to we wszystkich programach telewizyjnych, począwszy od kanałów dla dzieci, poprzez finansowane z pieniędzy podatników seriale telewizyjne, aż po - ma się rozumieć - wieczorne wiadomości, a po nim jeszcze pełnometrażowy film fabularny z takim samym przesłaniem: kto lewicowy, kolorowy, muzułmanin, obcy, antyklerykał i/lub homoseksualista, ten zawsze i wszędzie zaliczany będzie do tych dobrych, zaś wszyscy inni, nawet jeśli stanowią ogromną większość i płacą gros podatków, są pogardzani i uważani za ludzi niebezpiecznych, śmiesznych i zacofanych, dlatego powinni być stale pouczeni lub zgoła karani. Jeśli więc uznamy, że całe zło tego świata pochodzi właśnie od nich, to i wszelką wobec nich przemoc i agresję, przy pewnym treningu historycznym dałoby się bez trudu usprawiedliwić: ofiary islamskiego terroru w zachodnioeuropejskich miastach płacą za swoją rzekomą islamofobiczną nietolerancję, masowo mordowani biali farmerzy z Południowej Afryki za trwającą bez mała pół tysiąclecia kolonizację kraju, wywłaszczeni przedsiębiorcy w Wenezueli za ich kapitalistyczny egoizm, gwałcone przez środowiska pedofilskie dzieci i nastolatki w Anglii za toksyczny kult męskości w społeczeństwie patriarchalnym, poszkodowani lockdownem koronawirusowym mieszkańcy ziemi za spowodowany przez człowieka kryzys klimatyczny; chrześcijanie na Wschodzie za niegdysiejsze krucjaty, posągi średniowiecznych królów i wczesnych nowożytnych polityków za ich antydemokratyczną postawę, cenzurowani i usuwani z politpoprawnych uniwersyteckich bibliotek grecko-rzymscy autorzy za ich wstrętny mizoginizm, a ograbiani i nierzadko ledwo uchodzący z życiem mieszkańcy amerykańskich miast za wszechobecny rasizm skierowany głównie przeciwko czarnoskórym współobywatelom.

Jest rzeczą oczywistą, że wskutek faktycznego zaniku klasycznej klasy robotniczej w zdominowanych przez sektor usługowy zachodnich gospodarkach, tamtejsza lewica stworzyła sobie proletariat zastępczy, przy pomocy którego chciałaby ruszyć z posad bryłę świata; jednak zamiast odważnie walczyć z faktycznie istniejącą polaryzacją społeczną, z zawłaszczaniem dużej części dóbr świata przez znikomą liczbę bogatych multimilionerów, w swych tanich, tchórzliwych polemikach stara się jeszcze bardziej pognębić resztki tradycyjnej klasy średniej (i tak już uginającej się pod coraz większymi ciężarami fiskalnymi), wspierając wbrew woli większości wszelkie, etniczne, kulturowe, religijne i seksualne mniejszości, promowane przez edukację szkolną, przez media i sztukę, a także przez politykę na szczeblu narodowym czy unijnym. I gdy pod przykrywką owych szumnych haseł o „równości”, o „tolerancji”,o „ochronie klimatu”, o „praworządności”, każde najmniejsze nawet odstępstwo od społecznej normy stylizowane jest natychmiast do rangi równouprawnionej a nawet uprzywilejowanej kategorii społecznej, na naszych oczach, w przyspieszonym tempie rozpada się wszelkie poczucie normalności i solidarności, a wraz z nimi spójność społeczeństwa, pozostawiając po sobie jedynie chaos, z którego pewnego dnia miałaby się wykluć uszczęśliwiająca wszystkich nowa światowa rewolucja.

Rezultat tej politycznej radykalizacji dla przeciętnego obywatela Zachodu wygląda oczywiście mniej heroicznie: wielu ludzi stało się łatwowierną, zinfantylizowaną, wiecznie moralizującą masą natrętnych besserwisserów, postrzegających całą rzeczywistość jako wybitnie opresyjną, gdzie przy pomocy ideologii gender, wstydem za „przywileje białych”, tolerancyjnym zamętem i relatywizmem, starbuckowym ekologizmem, prostackim antyklerykalizmem, transpłciowymi toaletami, tanim pacyfizmem i antyfaszyzmem, z zapałem godnym lepszej sprawy prześcigają się w wyrażaniu bezkrytycznego podziwu dla wszystkiego co inne i obce, nie mając przy tym pojęcia, że ​​prędzej czy później, przez tychże innych i obcych, których tak bardzo chcieliby „chronić” a jednocześnie w sposób zgoła eurocentryczny wykorzystywać do swych ideologicznych celów, zostaną brutalnie zmieceni, gdy nadejdzie właściwy czas.

I właśnie to dzieje się obecnie w Stanach Zjednoczonych, spotęgowane dodatkowo bezkrytycznym wsparciem ze strony wszystkich politycznie poprawnych mediów - krajowych i zagranicznych - skupionych obecnie na nie mającej chyba precedensu w historii bezpardonowej krytyce prezydenta kraju, Donalda Trumpa, co przybrało już tak apokaliptyczne i groteskowe rozmiary, że mogłoby już nawet śmieszyć, gdyby fatalnych tego skutków nie odczuwało się na każdym kroku. Nie dziwmy się zatem, że ta wszechobecna banalizacja wszelkich form buntu przeciwko państwu, przeciwko narodowi, przeciwko rodzinie, przeciwko wierze i własności prywatnej, prędzej czy później przerodzi się w ponurą, zagrażającą nam wszystkim rzeczywistość; zdumiewa natomiast, że nawet dzisiaj, widząc owe straszne sceny z amerykańskich ulic (które nota bene do złudzenia przypominają rebelię we Francji zaledwie kilka lat temu), większość ludzi nadal jakby wierzy ślepo w analizy owych zawodowych trywializatorów, którzy tamto masowe pustoszenie dzielnic mieszkalnych i sklepów przez zdziczały, znajdujący przyjemność w rabowaniu i przemocy, przeważnie kolorowy, wspierany jednak i podżegany przez tzw. Antifę motłoch, z całą powagą usiłują usprawiedliwiać „słusznym gniewem” przeciwko wciąż panującym powszechnie uprzedzeniom rasowym; a że mniejszości i społeczeństwa równoległe ze swej natury zawsze są bardziej skłonne do przemocy niż społeczna większość - ot ironia, którą należy się delektować.

Czy prezydentowi Trumpowi uda się ukrócić cenzurowanie konserwatywnych treści przez media społecznościowe, a może nawet przeforsuje swój pomysł uznania szalejącej na całym Zachodzie Antify za organizację terrorystyczną? Czy może jednak te jego deklaracje, podobnie jak ta w sprawie muru granicznego z Meksykiem, upadną na skutek twardego oporu państwowej biurokracji, politycznej poprawności amerykańskich elit i tzw. „deep state”, zaś on sam prędzej czy później być może stanie się ofiarą jakiegoś upozorowanego wypadku - któż to może wiedzieć? Osobiście nie mam zbyt wielkiej nadziei na spontaniczne odwrócenie tej przynoszącej burzę, przemoc i chaos historycznej tendencji, jak również na to, że w Europie Zachodniej, gdzie „żółte kamizelki” zdołały już ukazać cały potencjał konfliktu w znajdującym się na skraju bankructwa państwie francuskim, a koronawirusowy lockdown stał się dodatkowo prawdziwym wyzwaniem dla ludzi płacących podatki, nie powtórzą się podobne sceny jak te z Minneapolis, zanim wreszcie nie nastąpi jakieś zasadnicze przewartościowanie i powrót ku zdrowemu centrum...

David Engels

z niemieckiego tłumaczył Marian Panic


Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe