Ludwika Maria Gonzaga de Nevers - królowa wielkich planów
Była pierwszą Francuzką na polskim tronie, spokrewnioną między innymi z ostatnimi władcami Bizancjum. Jako jedyna w naszej historii była po kolei żoną dwóch królów Polski. Miała wielkie plany reform, nie udało się jej jednak ich zrealizować. Miała za to duże zasługi w dziedzinie mody i upowszechniania prasy. Ludwika Maria Gonzaga de Nevers z pewnością była nietuzinkową osobowością.
/ Wikimedia Commons
Leszek Masierak
Maria Ludwika przyszła na świat 8 lub 18 sierpnia 1611 roku w rodzinie niezwykle szacownej i bogatej. Jej ojciec, Karol I Gonzaga, pochodził z książąt Mantui, od stulecia z hakiem osiadłych we Francji. Po kądzieli był potomkiem ostatniego cesarza Bizancjum (przez co uważał się za spadkobiercę praw do konstantynopolskiego tronu). Matka – Katarzyna de Guise, książna de Longueville, była z kolei potomkinią książąt lotaryńskich. Maria urodziła się jako trzecie dziecko tej pary – wcześniej przyszli na świat dwaj bracia, a po niej jeszcze jeden brat i dwie siostry. Symbolem znaczenia rodu Gonzagów może być to, iż rodzicami chrzestnymi małej Marii byli: król Francji Ludwik XIII i jego matka Maria Medycejska – choć per procura. Zastępowali ich na uroczystości Henryk Lotaryński i Katarzyna de Longueville.
Dzieciństwo w oczekiwaniu na męża
Rodzice szczegółowo zaplanowali życie swoich dzieci. Bracia Marii mieli objąć w przyszłości księstwo Mantui, samą Marię zaś planowano natomiast jak najlepiej wydać za mąż. Aby nie wystąpiły kłopoty z posagiem, jej dwie młodsze siostry już w dzieciństwie wysłano do klasztoru. A księżniczka mantuańska (tytułu tego używała od roku 1629, kiedy jej ojciec i brat rzeczywiście objęli władzę we włoskim dziedzictwie Gonzagów) otrzymała staranną edukację.
#REKLAMA_POZIOMA#
Maria Ludwika przyszła na świat 8 lub 18 sierpnia 1611 roku w rodzinie niezwykle szacownej i bogatej. Jej ojciec, Karol I Gonzaga, pochodził z książąt Mantui, od stulecia z hakiem osiadłych we Francji. Po kądzieli był potomkiem ostatniego cesarza Bizancjum (przez co uważał się za spadkobiercę praw do konstantynopolskiego tronu). Matka – Katarzyna de Guise, książna de Longueville, była z kolei potomkinią książąt lotaryńskich. Maria urodziła się jako trzecie dziecko tej pary – wcześniej przyszli na świat dwaj bracia, a po niej jeszcze jeden brat i dwie siostry. Symbolem znaczenia rodu Gonzagów może być to, iż rodzicami chrzestnymi małej Marii byli: król Francji Ludwik XIII i jego matka Maria Medycejska – choć per procura. Zastępowali ich na uroczystości Henryk Lotaryński i Katarzyna de Longueville.
Dzieciństwo w oczekiwaniu na męża
Rodzice szczegółowo zaplanowali życie swoich dzieci. Bracia Marii mieli objąć w przyszłości księstwo Mantui, samą Marię zaś planowano natomiast jak najlepiej wydać za mąż. Aby nie wystąpiły kłopoty z posagiem, jej dwie młodsze siostry już w dzieciństwie wysłano do klasztoru. A księżniczka mantuańska (tytułu tego używała od roku 1629, kiedy jej ojciec i brat rzeczywiście objęli władzę we włoskim dziedzictwie Gonzagów) otrzymała staranną edukację.
#REKLAMA_POZIOMA#
Wczytuję ocenę...
![[Felieton TS] Karol Gac: Wyborcza magia](https://www.tysol.pl/imgcache/60x42/c/uploads/news/120532/1713551266df112d4f239f68e925ce00.png){kind=small}
